اووئـیت

در‌حالی‌که تصور‌‌می‌شود ممکن‌است بیشترUveitis‌ها مربوط به بیماری‌های سیستمیک باشند ولی حقیقت این است که بیشتر Uveitis‌ها مربوط به خود چشم هستند بدون اینکه نشانه‌های سیستمیک در کار باشد.

بیش‌از ۳۰ گونه‌ی مختلف ‌Uveitis‌ وجود‌دارد و بهتر‌است بیشتر به‌فکر تشخیص نوع Uveitis‌ باشیم تا اینکه به‌دنبال علل سیستمیک آن بگردیم، چراکه با مشخص‌کردن فرم خاص Uveitis‌ می‌توان در مواردی به‌علت بیماری سیستمیک نیز برسیم.

هر‌فرم‌Uveitis‌ دوره‌ی مخصوص به‌خود، منظره‌ی مخصوص به‌خود و درمان خاص خودش را دارد.

در نوعUveitis‌ عفونی، زود به تشخیص می‌رسیم و درمان مخصوص به‌خود را دارد. باید فرم، منظره و درجه‌ی شدت Uveitis‌ را مشخص نماییم.

سوابق بیمار، امتحانات کلینیکی لازم و تعداد کمی تست‌آزمایشگاهی، به تشخیص نوع عفونی یا سیستمیک بیماری کمک می‌نماید. با استفاده از فلورسئین آنژیوگرافی و اتوفلورسانس ته‌چشم، فرم‌های مختلف Uveitis‌ خلفی را می‌توان تشخیص داد؛ از‌جمله Serpiginous Choroiditis  که به‌علت تـوبـرکولـوز می‌بـاشـد و همچنیـنPlacoid Pigment Epitheliopahy خلفی حاد چندکانونی و کوروئیدیت پیشرونده‌ی سریع را می‌توان تشخیص‌داد.

Electroretinography و Electrooculography که وضعیت‌رتین و عصب بینایی را مشخص‌می‌نمایند، در تشخیص مواردی از Uveitis‌ کمک می‌کنند.

(Optical Coherence Tomography‌(OCT  نیز مفید است بخصوص در ادم‌ماکولا و نئوواسکولاریزاسیون کوروئید، آسیب رتین و کوروئید، اپی‌تلیوم پیگمانتر رتین، در Uveitis‌ خلفی و همچنین درMonitoring درمان نیز کمک می‌کند.

تکنیک‌های جدید OCT در تشخیصPanuveitis و مشکلات فاز حاد بیماری به ما کمک می‌کنند.

(Laser Flare Photometry (LFP نیز در‌Monitoring بیماری Uveitis‌ کمک‌می‌نماید.