یادآوری خاطرات مثبت و زوال‌حافظه

محققان با طراحی آزمایشی، اقدام به اندازه‌گیری تغییرات در به‌یاد‌آوردن احساسات عاطفی طی زمان کردند. آنها معتقد هستند که در‌این کارآزمایی‌، گروهی که خاطرات و اطلاعات مثبت را نسبت به اطلاعات خنثی و منفی با اختیار خود به یادمی‌آورند، عملکرد بدتری را در تست‌های حافظه داشتند و نتایج بیان‌می‌کنند که این به‌خاطرآوری تبعیض‌آمیز (Discriminating Remembrance)‌، نشانه‌ای برای مراحل اولیه‌ی از‌دست‌دادن حافظه در سالمندان می‌باشد. در‌این آزمایش از شرح‌حال شرکت‌کنندگان با محتوای عاطفی مختلف، برای شناسایی اختلال‌ها و کاهش‌حافظه، بخصوص در زمینه‌ی پیری و بیماری آلزایمر استفاده‌گردید.

در‌این آزمایش با حضور۳۲ فرد مسن (۲۱ زن و ۱۱‌مرد با میانگین سنی ۷۴/۸)‌، پس‌از اینکه هر‌داستانی با صدای بلند خوانده‌شد، از آنها خواسته شد تا تمام جزئیاتی را که به یاد‌داشتند بیان‌کنند.

این‌کار بعد‌از ۲۰‌دقیقه و سپس۱هفته‌ی بعد تکرار ‌شد. این عمل باعث شد تا نوروبیولوژیست‌ها شیوه‌ی تغییر فراخوانی داستان را با‌گذشت زمان مشاهده‌کنند.

افراد مورد‌‌ارزیابی، در امتحان یادگیری کلامی نیز برای ارزیابی عملکرد حافظه‌ی کلی شرکت‌کردند. این عمل برای ایجاد تمایز بین افراد با توانایی بالا و توانایی کم انجام این‌کار (یعنی زیاد نشان‌دادن نقص کم یا زیاد حافظه) صورت‌گرفت. موضوع مهم این بود که هیچ‌یک از آنها از مشکلات حافظه‌ی آشکاری که به مقدارکـافی بـرای تشخیـص بالینی شدید باشد، رنج‌نمی‌بردند.

محققان با ارزیابی نتایج دریافتند که افراد سالخورده با عملکرد پایین، اثرهای قابل‌توجه و قابل‌ملاحظه‌ای با گرایش به یاد‌آوری اطلاعات مثبت را به بهای حفظ جزئیات خنثی از‌خود بروز دادند و از‌سوی‌دیگر، افراد سالخورده با عملکرد بالا‌می‌توانند جزئیات بیشتری از داستان‌های خنثی را به‌بهای حفظ جزئیات مثبت به‌یاد بیاورند.

محققان فکر می‌کنند که این تمایل به حفظ خاطرات مثبت ممکن‌است یک مکانیسم جبرانی برای پوشاندن نقص حافظه در سالمندان باشد.

این امکان وجود دارد که یادآوری انتخابی اطلاعات مثبت ممکن‌است به تغییراتی در شبکه‌های مغزی مرتبط باشد که از حافظه، ظرفیت عاطفی و ارزش پاداشی (Reward Value) پشتیبانی‌ می‌کنند. پژوهش‌های آتی استفاده از روش‌های تصویربرداری از مغز در درک‌ سازوکارهای اساسی این اثر ضروری خواهد بود.

از آنجا که تمامی شرکت‌کنندگان در آزمایش هیچ شکایتی از حافظه نداشتند، محققان معتقد هستند که آزمونی که آنها تحت‌عنوان آزمون حافظه‌ی منطقی هیجانی (Emotional-Logical Memory) ایجاد‌کردند ممکن‌است ارتباطی با تغییرات نامحسوس در توانایی‌های حافظه‌ی عاطفی قبل‌از نشانه‌های آشکار زوال‌شناختی (Cognitive Decline) ایجاد‌کند. کارهای بیشتری باید انجام شود تا مشخص‌نماید آیا افرادی‌که اثر مثبت ابراز‌می‌کنند، احتمال بالاتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر دارند یا خیر و در‌این‌صورت ثابت‌می‌شود که این آزمون، ابزاری ارزشمند در تشخیص زود‌هنگام آلزایمر می‌باشد.