پزشکی‌امروز: جناب آقای دکتر خسرونیای عزیز، خیلی خوشحالم که فرصتی دست‌داد تا بار دیگر با شما همکلام شوم و قطعاً همراهان همیشگی هفته‌نامه نیز از این رخداد در هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» بسیار خوشحال خواهند‌شد. اگر صحبت خاصی در ابتدا با خوانندگان دارید، بفرمایید.
آقای دکتر خسرونیا: خوشبختانه آشنایی من با هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» به سالهای دور برمی‌گردد و هر‌هفته این نشریه را مطالعه می‌کنم. مطالب و مقالات واقعاً به‌روز و تازه است، مخصوصاً آن گروهی که تیترهای صفحه اول‌می‌شوند، از زمانی‌هم‌که انقلابی در ظاهر و صفحه‌بندی و جنس کاغذ آن صورت‌گرفته بسیار موردپسند و استقبال همکاران ما قرار‌گرفته و در اینجا از شما و همکارانتان تشکر‌کرده و امیدواریم که شکل‌پاکت را نیز تغییر‌داده و با دادن شکلی جوان‌تر به آن از حالت قدیمی آن‌را خارج‌کنید. در اینجا نیز جا دارد یادی‌کنم از پدر بزرگوار شما، آقای دکتر «فرخ‌سیف‌بهزاد» که سالیانی متوالی در‌این نشریه زحمت کشیدند. من درجریان کار آنها و مشکلاتی که با آنها دست‌و‌پنجه نرم‌می‌کنید هستم؛ انتشار و توزیع یک‌نشریه به‌صورت منظم و هفتگی، بدون هیچ کم‌و‌کاستی، باچنین محتوای مطالب ارزشمند علمی بسیار دشواراست و امیدوارم، شما که جا پای ایشان گذاشته‌اید موفق باشید و جامعه پزشکان داخلی امیدوار است تا بتواند با این نشریه ارتباط و تعامل تنگاتنگی داشته‌باشد.
پزشکی‌امروز: جناب آقای دکتر، باتوجه به اینکه به‌تازگی کنگره متخصصان داخلی به پایان رسیده و باتوجه به شرایط و اتفاقاتی که در جامعه‌پزشکان رخ‌داده و با درنظرگرفتن شرایط اقتصادی و سیاسی جامعه، استقبال از کنگره امسال به‌چه‌صورت بوده و برنامه شما برای آینده و کنگره‌های بعدی چیست؟
دکتر خسرونیا: خوشبختانه ما هر‌سال این کنگره را در اردیبهشت‌ماه برگزار می‌کنیم که مورد استقبال همکاران و پزشکان قرار‌می‌گیرد و برای برگزاری این کنگره‌ها حدود۲۰۰ تَن عضو هیأت‌علمی داریم که در‌طول سال با ما همکاری دارند و برای برگزاری یک کنگره ۴روزه، چیزی حدود ۶ماه روی آن بررسی و برنامه‌ریزی دقیق و مداوم انجام‌می‌دهیم تا به آن هدف و ایده‌آل نهایی خودبرسیم. البته هرکنگره‌ای که برگزار می‌گردد مشکل و کمبودهایی نیز خواهدداشت که هر‌ساله سعی‌می‌کنیم تا اشکالات سال‌گذشته را برطرف سازیم. هر‌سال باتوجه به خواسته‌های همکاران و اینکه در‌چه موضوعی کم‌و‌کسری داریم، درصدد جبران آن برمی‌آییم و از استادان باتجربه مشورت گرفته و موضوع‌های سخنرانی را تعیین می‌کنیم و به بحث‌های روز می‌پردازیم. ضمن‌اینکه در کنگره به مسائل روز می‌پردازیم، سعی در مطرح‌کردن مشکلات صنفی خود نیز داریم که این خود عامل مهمی در استقبال همکاران ما می‌باشد. به‌طورمثال اینکه بیاییم و در‌مورد تعرفه خود صحبت‌کنیم، راجع به مالیات صحبت‌کنیم، اینکه چرا برخی از پزشکان داخلی کارشان کم‌است، مطب‌هایشان نیمه‌تعطیل است، چرا اصلاً برخی از دانشجویان و دکترها رشته پزشکی را بعد‌از این همه زحمت و مشقتی که کشیده‌اند رهامی‌کنند و به کار دیگری می‌پردازند، اینها همه موضوعاتی می‌باشندکه در کنگره‌ها مطرح می‌گردند. بعضی‌از مسئولان نظامپزشکی و وزارتخانه نیز به کنگره‌آمده و به این صحبت‌ها گوش‌داده و احتمالاً اخبار را منعکس‌می‌کنند و ما نیز از‌این بحث‌هایی که در‌این کنگره‌ها مطرح‌شده، تا به الان نتایج خوبی‌گرفته‌ایم. مشکلی نیز که الان با آن دست به گریبان هستیم موضوع تعرفه‌است و با‌گذشت ۲ماه ازسال همچنان تعرفه‌ها را اعلام نکرده‌اند، متأسفانه شایعات ناخوشایندی نیز به گوش می‌رسد که دولت به‌جای افزایش تعرفه در فکر کاهش آن‌است که کار جالبی به‌نظر نمی‌رسد. چه چیزی در‌این‌مدت ارزان‌شده که حال بخواهیم تعرفه را کاهش‌دهیم؟ آیا مالیاتی که دولت از ما دریافت‌می‌کند کاهش‌یافته؟! غیر‌از‌اینکه امسال۳تا۴برابر شده‌است، آیا تامین‌اجتماعی مبلغی که دریافت‌می‌کند هزینه کمی است؟ آیا حقوق منشی، اجاره‌بها، هزینه آب و برق کاهش‌یافته؟ با چه‌هدفی این کاهش تعرفه را می‌خواهیم اعمال‌کنیم؟ اخیراً هم که وزارتخانه، نزدیک هر‌مطبی (بخصوص در شهرستان‌ها) درمانگاهی با تعرفه ۳تا۴هزارتومانی تأسیس‌کرده و مشخص است که بیماران همگی به آن سمت سوق پیدا‌می‌کنند و همین موضوع، خلوتی مطب‌ها را ایجاد‌می‌کند. موضوع دیگرهزینه‌های کمرشکن مالیات می‌باشد، خصوصاً در‌مورد پزشکان مسن‌تر. من بارها به این موضوع اشاره‌کرده‌ام که «مالیات‌بردرآمد» یعنی بر‌حسب درآمد مالیات را تعیین‌کنند، نه اینکه برای نمونه پزشکی با ۷۰سال سن یا بیشتر، سال‌به‌سال با افزایش ۱۰تا۲۰درصدی مواجه شود! با این روند اگر پزشکی با سن بالا فوت‌کند، هنگامی‌که وی را داخل قبر می‌گذارند ۲برابر یک پزشک ۴۵ساله باید مالیات پرداخت‌کند. مسئولان توجه‌کنند که مالیات بردرآمد است و مالیات بر سن‌وسال پزشکان نیست. مالیات بر مکان و جا نیست، مالیات بر کت‌وشلوار خوب یا بد پوشیدن نیست، مالیات بر‌حسب آنچه که من درآمد دارم است و از محل مطبم باید از من دریافت‌شود. این موضوعات را ما طی کنگره‌های مختلف مطرح می‌کنیم. البته مسائل اوورلب نیز در گروه‌های مختلف وجود دارد و در گروه داخلی نیز وجود دارد که ما با آنها کنار آمده‌ایم و اما برخی گروه‌ها مسائل علمی را در‌نظر نداشته و بیشتر جنبه مالی آن را در‌نظر می‌گیرند که در شهرستان‌ها برخی از سازمان‌های بیمه‌گر از آن استفاده کرده و پول بچه‌هایی که با زحمت به یادگیری آندوسکوپی پرداخته و دستگاه خریداری کرده‌اند را نمی‌دهند و او را ملزم به گرفتن گواهی از انجمن خاصی می‌کنند که این موضوع موجب رنجش‌خاطر می‌گردد.
پزشکی‌امروز: در‌مورد مسائل‌علمی که در‌این کنگره‌ها بحث می‌شود نیز توضیح دهید.
آقای دکترخسرونیا: در کنگره‌ها همواره به‌مسائل علمی روز می‌پردازیم، ازجمله موضوع سرطان که این روزها درگیر این مشکل هستیم. امروزه بیشتر هموطنان ما را جوانان تشکیل‌می‌دهند، ۸/۶درصد نیز بالای سن ۶۰سال داریم و در آینده‌ای نه‌چندان دور به۱۱درصد خواهدرسید و این به‌این‌معناست که متأسفانه هرچه سن بالاتر رود احتمال بروز سرطان هم بیشتر خواهدشد. از لحاظ‌آماری از هر۱۰۰هزار فرد ۱۳۵تَن دچار سرطان می‌گردند و این آمار در خارج از کشور و در کشورهای مترقی ۱۸۵تَن می‌باشد. این آمار به‌دلیل جوان‌بودن جمعیت ما می‌باشد. من نگران هستم که در‌آینده خدای ناکرده دچار سونامی سرطان شویم، دلیل آن نیز این است که فرزندان ما از سن 5تا7سالگی درمعرض دود‌سیگار و قلیان هستند و به‌آن روی می‌آورند که موجب رقم خوردن آینده‌ای بسیار خطرناک برای آنها می‌شود. به سبب اینکه درمعرض سرطان، بیماری‌های تنفسی و دستگاه‌گوارش می‌باشند.
بچه‌های خود را به دود عادت ندهیم، در خانواده‌ها تصور‌می‌شود که ضرر قلیان از سیگارکمتر‌است، درصورتیکه سیگار بیش‌از ۲تا۳دقیقه به‌طول نمی‌انجامد و قلیان نیم‌تا۱ساعت طول می‌کشد. از آن خطرناکتر اسانس‌هایی است که به آن می‌زنند و حتی در برخی قهوه‌خانه‌ها نیز دیده‌شده که موادی به آن اضافه می‌کنند که سبب اعتیادمی‌گردد. بنابراین پدر و مادرها باید جوانان و فرزندان خود را تحت‌کنترل داشته باشند، وزارت بهداشت‌و‌درمان، رسانه‌ها و وسایل ارتباط‌جمعی نیز باید مردم را از مضرات و خطرات قلیان و سیگار آگاه سازند تا امید به‌خدا در سالهای آینده از بروز سرطان در مملکت خود جلوگیری‌کنیم.
پزشکی‌امروز: جناب آقای دکتر بحث سرطان شد، جادارد تا به موضوعی اشاره‌کنم که حتی خود من نیز بسیار باآن درگیر هستم و آن فست‌فود می‌باشد، اگر موضوعی دراینمورد وجود دارد، خوب است تا از زبان شما به آن اشاره شود.
آقای دکتر خسرونیا: موضوعی که در کنگره امسال مطرح شد، موضوع پیشگیری از ابتلا به سرطان است و حدود ۲۰ تا۳۰ درصد از سرطان‌ها قابل‌پیشگیری می‌باشند. برای نمونه کبد‌چرب که بعدها به سرطان تبدیل می‌گردد، عفونتH.Pylori در معده که به سرطان‌معده مبدل می‌شود، یا رژیم‌های‌غذایی بد که برای نمونه ماهی‌های شور، کنسروها، غذاهای پرنمک، مواد افزودنی و نگهدارنده ، فستفودهایی که به‌دلیل گرفتاری یا تنبلی خانواده‌ها مصرف می‌شود، اینها همه عوامل شیوع سرطان می‌باشند. اولین قدم بازگشت به رژیم‌غذایی گذشته است، الان نه رژیم‌غذایی ما ایرانی است نه فرنگی، رژیم‌غذایی قدیم ما شامل میوه و سبزی‌ها، لبنیات وغذاهای ساده بود، اما امروزه می‌بینیم که بعضی از خانواده‌ها در هفته حتی یک میوه نیز مصرف‌نمی‌کنند اما مصرف پیتزا، همبرگر و سیب‌زمینی سرخ‌کرده را ۳یا۴بار در هفته فراموش نمی‌کنند. امروزه مرگ‌ومیر به‌دلیل بیماری‌های متابولیک خیلی بیشتر‌از کشورهای دیگر است که دلیل آن نیز چاقی و ناراحتی‌های عروقی است، ما قبلاً شاهد عمل‌جراحی قلب نبودیم ولی امروزه مثلاً به سونا یا یک جای عمومی که می‌رویم، شکافی روی سینه شخص می‌بینیم و وقتی علت را جویا می‌شویم متوجه می‌شویم که ناراحتی قلبی داشته و به عمل‌جراحی قلب تن‌داده است. در آی‌سی‌یو و سی‌سی‌یو به‌جای افراد ۷۰ یا ۸۰ساله مشاهده‌می‌کنیم که جوانان ۲۰یا۳۰ساله بستری شده‌اند و این هشداری است که باید به فکر رژیم‌غذایی خود بوده و آن‌را تغییر‌دهیم. مسئولانی که وظیفه فرهنگ‌سازی دارند و متخصصان رژیم‌غذایی برنامه‌ای ترتیب‌دهند تا مردم اینگونه به‌سمت فست‌فودها، مواد‌غذایی آماده و مواد‌غذایی حاوی موادنگهدارنده و دارای چربی زیاد روی نیاورند.
پزشکی‌امروز: آقای دکتر موضوع دیگری که جا دارد به آن اشاره‌کنم این است که وقتی‌مردم جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها به رژیم‌غذایی سالم روی می‌آورند، به‌مشکلات خاص این رژیم‌ها نیز برمی‌خورند. برای نمونه زمانی‌که مصرف لبنیات ازجمله شیر را در دستور کار قرارمی‌دهیم، برخی شایعات نیز قوت می‌گیرند که داخل این مواد، نگهدارنده و روغن‌پالم وجود دارد یا برای پخت برخی از مواد مانند مرغ به‌موضوع ارگانیک و غیر ارگانیک بودن آن بر‌میخوریم، یا در برخی محل‌ها شاهد این برچسب هستیم که در‌این محل میوه‌های ارگانیک عرضه می‌شود که این موارد نیز خود سبب سردرگم‌شدن افراد و ایجاد موانع در رعایت اینگونه رژیم‌ها می‌گردند.
آقای دکترخسرونیا: متأسفانه معضلی که ما‌این روزها دچار آن هستیم« تبلیغات گمراه کننده» توسط وسایل ارتباط‌جمعی می‌باشد که سبب گمراه‌شدن مردم می‌شود. اجازه بدهید ما لبنیات را مصرف‌کنیم حالا روغن پالم هم همراه آن (با شوخی) باشد، مشکلی ندارد. البته روغنی که در برخی از این محل‌ها که مواد‌غذایی سرخ‌کردنی عرضه‌می‌کنند نیز حاوی روغن پالم می‌باشد. شما فکر می‌کنید که سوسیس یا کالباس را در چه روغنی سرخ می‌کنند؟ پس بهتر است روغن پالم در شیر باشد تا روغن چندبار سرخ‌شده فست‌فودها.(با شوخی و لبخند).
پزشکی‌امروز: در تأیید سخنان شما و باتوجه به‌گمراهی حاصل از رسانه‌های ارتباط‌جمعی و به‌نظر من استفاده نادرست از‌آن و باتوجه به کاهش سرانه مطالعه در جامعه (خصوصاً جوانترها)، آیا این اتفاق روی میزان شرکت در کنگره‌های شما تأثیری داشته؟ آیا مقایسه‌ای نسبت به سالهای اخیر صورت‌گرفته؟
آقای دکتر خسرونیا: متأسفانه وقتی آمار را از زبان مسئولان می‌شنویم مبنی‌بر‌این‌است‌که کشور بسیار پیشرفت و ترقی داشته و از لحاظ علمی مقالات بسیار زیاد شده ولی وقتی می‌بینیم‌که من به‌عنوان یک‌پزشک از این مقالات چگونه باید استفاده‌کنم، متوجه می‌شویم که هیچ‌گونه استفاده‌ای نمی‌کنم! و مقالاتی که در بخش‌های پژوهشی در‌حال تولید است برای کشورهای خارجی ارسال می‌گردد. یعنی برای گرفتن امتیاز، به‌جای دیگری غیر‌از کشور فرستاده‌می‌شود! درصورتیکه این بودجه برای تحقیق در مملکت خودم باید صرف گردد نه برای استاد‌شدن یک‌عده خاص! مقالات ما نیز متأسفانه بعضی از سال‌ها ملاحظه‌می‌شود که به لحاظ کیفی پایین است ولی بعضی سال‌ها از لحاظ کیفی بالاست. این یعنی افراد با درجه علمی سعی بر‌این دارند که مقالات علمی باکیفیتی را ارائه‌کنند ولی گاهی اوقات آنها در کنگره‌ها شرکت نمی‌کنند، چرا؟ چون به درجه استادی رسیده‌اند و از حقوق کافی برخوردارند و دیگر کاری به مسائل تحقیقاتی ندارند. از‌طرف‌دیگر نیز برخی در ابتدای مسیر بوده و استادیار هستند و شروع به تولید مقاله می‌کنند که بعضی‌ها واقعاً کیفیت پایینی دارند و درست است که بعضی از‌این مقالات در مجلات خوب دنیا نیز چاپ می‌شود، ولی آن گروه که داخل ایران است مناسب نیست و من فکر‌می‌کنم متأسفانه جامعه ما در مطالعه تنبل شده‌است! شما ملاحظه بفرمایید ما چندتا کتابفروشی داریم که همه جمع‌شده‌اند در ۱یا۲خیابان! آیا همه جای دنیا به‌این‌گونه است؟ هر‌محله ۱تا۲ کتابفروشی خوب باید داشته باشد یا به‌طورمثال سابق کتابخانه داشتیم که کتاب‌ها را کرایه و امانت می‌دادند. بعضی‌از علاقمندان شاید واقعاً پول خرید کتاب را نداشته باشند ولی می‌توانند با مبلغی کم چند شب کتاب را به امانت بگیرند؛ چقدر عالی می‌شد اگر این امکان وجود داشت که کتابخانه‌های عمومی را افزایش‌داده و کتاب به‌دست مردم بدهیم البته این وظیفه دولت و شهرداری‌ها می‌باشد که هم برای خودشان درآمدزایی خواهدداشت و هم مردم را با کتاب آشنا خواهندکرد. امروزه قیمت کتاب در ایران بالاست و برای کارمند و کارگری که ماهی۱میلیون و۲۰۰هزار تومان درآمد دارد، خریدن ۱تا۲عدد کتاب بسیار دشوار است. به‌هرحال با این ترفندها باید جامعه را به مطالعه عادت دهیم.
پزشکی‌امروز: اتفاقاً جالب‌است بدانید در‌این‌مدت زمانی‌که در اتاق انتظار نشسته‌بودم، از میان ۱۰بیماری که نشسته بودند و با وجود تعدادی مجله که روی میزها بود، ۹ تَن چشم به گوشی‌همراه‌خود دوخته بودند و تنها ۱تَن مشغول مطالعه بود.
آقای دکتر خسرونیا: شما مجلس ترحیم هم‌که بروید مشاهده‌می‌کنید که‌همه موبایل به‌دست هستند، مجلس‌عروسی هم که بروید همینطور، به میهمانی می‌روید، باز هم ملاحظه‌می‌کنید که پس‌از مدتی‌کوتاه، موبایل‌ها به‌دست‌گرفته می‌‌شوند. این موبایل‌ها به یک بیماری برای مردم مبدل‌شده، یعنی آن‌حالت نزدیکی و اجتماعی بین آنها را از‌بین برده‌است.
پزشکی‌امروز: اگر موافق باشید بحث را کمی اجتماعی‌هنری بکنیم و به موضوع کارگردان فقید ایران، استاد کیارستمی بپردازیم و باتوجه به نظریه اخیر کارشناسی که توسط نظامپزشکی منتشر‌گردیده، نظر شما را دراینمورد جویا شویم.
آقای دکترخسرونیا: اولاً مطلبی که اخیراً منتشر‌گردیده جدید نیست وموضوع خونروی مغزی هنگامی‌که ما حکم دادیم در پرونده وجود داشته است. یعنی ما اطلاع‌داشتیم که ایشان در‌اثر خونروی مغزی فوت‌کرده است و هنگام بررسی در هیأت مربوطه، ما روی موضوع مرگ ایشان تمرکز نداشتیم و توجه ما به قصورهای صورت‌گرفته بود، یعنی آنچه که فرزند ایشان از ما خواسته بودند که با مرگ ایشان کاری نداشته باشید و فقط بررسی کنید که آیا قصوری هنگام بستری‌شدن ایشان صورت‌گرفته یا خیر! ما به این موضوع رسیدگی کردیم، به قصور صورت گرفته نیز رسیدگی‌کردیم و حکم لازم را نیز دادیم. علت مرگ در ایران نبوده و در جای دیگری بوده، ولی قصور مختصری نیز هنگام بستری‌شدن ایشان صورت‌گرفته که بدان رسیدگی گردید.
پزشکی‌امروز: آقای دکتر یک پرسش خیلی خودمانی، آیا خاطره خاصی با آقای دکتر «فرخ‌سیف‌بهزاد» (بنیانگذار نشریه«پزشکی‌امروز») دارید؟
آقای دکتر خسرونیا: خاطره‌ای خاص که میان دو‌تَن رخ‌دهد نداشتم، خاطرات ما به‌واسطه هفته‌نامه رخ‌می‌داد، گاهی اوقات مطالبی در نشریه به‌چاپ می‌رسید که به مذاق بعضی‌از گروه‌ها خوش‌نمی‌آمد.در انجمن پیرامون این موضوع بحث می‌کردیم و بعد که با ایشان صحبت‌می‌کردیم متوجه می‌شدیم که ایشان خودشان نیز با این موضوع مشکلی نداشته‌اند و صرفاً نظر شخص نویسنده بوده! خوشبختانه هرچه که باقی‌مانده خاطرات شیرین‌و‌خوب است، همین هفته‌نامه که هر‌هفته منتشر‌می‌شود، بهترین خاطره است و ای‌کاش از من نیز چنین یادی باقی‌بماند.
پزشکی‌امروز: آقای دکتر از انتخابات نظامپزشکی چه خبر؟
آقای دکتر خسرونیا: خوشبختانه گروه‌های نظارتی و اجرایی توسط مسئولان تعیین شده‌اند و اخیراً نیز باید برای ثبت‌نام اعلان می‌کردند که به‌دلیل مشکلات به‌وجود‌آمده این امر میسر نیست. نگرانی ما به‌عنوان گروهی که صنفی‌نگر هستند این است که این انتخابات نیز مانند انتخابات ریاست‌جمهوری و یا شورای‌شهر شود (زیرا هنوز داغی و تازگی این موضوع برجا مانده‌است) و همکاران ما تحت‌الشعاع قرار‌گرفته و آن‌را به مسائل سیاسی ربط‌دهند. درصورتیکه اینجا خانه ماست و انتخابات آن مربوط به خودمان می‌باشد و هر‌چقدر افراد صنفی‌نگر و جامعه‌نگر باشند، بهتر‌است تا برای حل مشکلات مردم و پزشکان زمان بگذارند. در هر‌جایی ازجمله دانشگاه‌های مختلف، اداره‌ها و پزشکی‌قانونی باید نماینده‌های ما حضور فعال داشته باشند، برای نوشتن بعضی از قوانین و مصوبه‌ها اگر نماینده فعال نداشته باشیم خوب نیست، بنابراین تعیین‌کردن یک شخص به‌عنوان رییس‌کل نمی‌تواند تمامی مسائل را حل‌کند. نظامپزشکی باید توسط منتخبان اداره شود نه به‌وسیله حقوق‌بگیران، زیرا منتخبان دلسوز هستند و افراد و مشکلات مردم را می‌شناسند و منتصبان هم که فقط به‌فکرگرفتن حقوق هستند و کاری به این موضوع ندارند که شخصی آیا شکایتی دارد و یا پزشک حق دارد یا خیر! امیدواریم افرادی‌که برای انتخاب‌کردن می‌آیند، افرادی را انتخاب‌کنند که صنفی‌نگر و جامعه‌نگر باشند، یعنی واقعاً روی صنف خودشان تمرکز‌کنند؛ به‌این‌معنا که اگر من‌نوعی که متخصص داخلی هستم انتخاب شوم، هوای تمام پزشکان را داشته باشم و فقط متخصصان داخلی را در‌نظر نگیرم. بنابراین و با درنظرگرفتن تمامی این عوامل من معتقدم که انتخابات پرشوری در پیش خواهیم داشت.
پزشکی‌امروز: و سخن آخر؟
آقای دکتر خسرونیا: من امیدوارم روابط میان پزشکان و مردم و هنرمندان و سایر صنوف آنقدر خوب باشد که اگر مشکلی هم پیش‌آید، آن‌را در خانه خودمان در نظامپزشکی و انجمن‌ها حل‌کنیم و موضوع را رسانه‌ای نکنیم. موضوع پیش‌آمده برای مرحوم کیارستمی واقعاً مایه تأسف جامعه‌پزشکی و جامعه هنرمندان بوده و هست. البته عده‌ای نیز در‌این‌میان سوء‌استفاده کرده و اخلالی ایجاد‌کردند و بر‌این تصور بودند که میان این دو‌گروه مشکلی وجود دارد، درصورتیکه هیچ مشکلی وجود ندارد. همه ما به هنرمندان احترام می‌گذاریم، همه‌ما قدر آنها را می‌دانیم و امیدواریم همینطور‌که در راه پیشبرد و پیشرفت مملکت خود قدم برمی‌دارند و نماینده فرهنگی ما هستند، هر‌روز موفق‌تر از گذشته باشند.
ثبت نظر