سال‌ها پیش در درونِ همکاری آینده‌نگر و فرهنگ‌ساز، اندیشه‌ای آغاز به رویش کرد که به‌زودی نوزادی زاده شد که همکار ارجمندمان «دکتر فرخ سیف‌بهزاد» آن‌را «پزشکی‌امروز» نام نهاد. چون خوش‌نام و اندیشه‌اش تابناک بود از باد تموز و تند‌بادها که گاه از خودی است نه‌تنها آسیب ندید بلکه با هوشیاری و پشتکار بهزاد و همکاری دانش‌پژوهان نیک‌اندیش و خوش‌گفتار هرچه بیشتر شکوفا و این هفته‌نامه دانشی فرهنگی روزبه‌روز درخشان‌تر شد تا امروز که با تلاش و هماهنگی فرزند برومندشان «مهندس اردوان سیف‌بهزاد» بهروز است.
در روزگاری نه‌چندان دور، دسترسی به نوشتارها که کم‌شمار هم بودند آسان نبود و بودن نوشتارهایی مانند«پزشکی‌امروز» به‌ویژه با همکاری نویسندگان دانشمند، دانش‌پژوه و نام‌آور مانند «استاد دکتر عبدالحمید‌حسابی» یک نیاز و بهره‌رسان بود و شادمانه باید گفت که با به صحنه آمدن دفترهای (کتاب) بسیار با ارزش و نوشته‌های جای‌گرفته در رسانه‌ها و سایت‌ها هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» همچنان می‌درخشد.
باید دانست که در برخی‌از کشورها به‌ویژه جهان‌‌سوم به‌سادگی انسان گرفتار کاستی و افسردگی می‌شود؛ اما اگر گروهی دلسوز به سازندگی و دانش‌پروری پشتیبان باشند نیرو می‌گیرد و از کاستی نمی‌هراسد.
این تریبون آزاد را باید پشتیبانی‌کرد. آنچه به مزاق ما خوش نیاید یا اندیشه‌ای داری که بهتراست با آغوش باز پذیرفته‌شود. در دوران رزیدنتی برگردان مقاله‌ای با‌عنوان: انفارکتوس سراسر روده‌کوچک از روزنامه فرانسوی به مجله «علمی دانشکده‌پزشکی دانشگاه تـهران» و مقاله پـژوهشی در‌بـاره سـل‌صفاقــی Lyon Chirurgical و شرح‌حال بیمار شگفت‌انگیزی به‌نام مشکین تیمور دادم که هردو چاپ شد. پس‌از آن مقاله‌ای پژوهشی و یکتا در جهان دانشی آن‌روز «ارتباط اسکاریس و پرفوراسیون روده در بیماران تیفوئیدی» با شرح ۶بیمار که چون یکتا بود وتا آن‌زمان گزارش در کتاب‌ها و یا مجله‌ها نبود آقای دکتر مظاهر سردبیر مجله نپذیرفتند اما ۲۰سال بعد یک پزشک آمریکایی که در جنگ ویتنام بوده است این‌را گزارش‌کرد!؟ شاید جای دیگر بود یا «پزشکی‌امروز» بود جایزه هم می‌داد. رزیدنت من آقای دکتر حسامی که امروز جراح شایسته، دلسوز کاردان و با وجدانی است در کنگره‌ای بهترین مقاله را ارائه‌کرد و من که سرپرست کنگره بودم برای ایشان با هزینه خود ارمغانی گرفتم که همراه، آفرین و سپاس توسط جناب دکتر پورمند (معاون وقت دانشگاه) به ایشان هدیه شد. سخن کوتاه می‌کنم و با شادباش بیست‌و‌هفتمین سال به میدان آمدن این هفته‌نامه با یاد بنیانگذار آن «روانشاد دکتر فرخ سیف‌بهزاد» از ایزد آرزوی بهروزی گردانندگانش را دارم.
ثبت نظر