بدون‌شک حضور برخی‌از «خواص» دراین‌طوفان پرتلاطم زمانه، به منزله حرکت روبه‌جلو، به‌معنای پشتوانه و انگیزه‌است؛ که فقط بودنشان و حس‌وجودشان جهت پیش‌رفتن با سرعتی چندبرابر کفایت می‌کند. نمونه‌ای از‌این «خواص» استاد‌بزرگ و بافرهنگ، عالم و دانشمند، پزشکِ‌حکیم «دکتر مسلم بهادری» می‌باشند. که معرفی ایشان و نام‌بردن از خدمات ارزنده این رادمرد ساعت‌ها و روزها زمان می‌طلبد. موجب سعادت اینجانب است که پس‌از نگارش درد دلی که در‌قالب مقاله‌ای با هفته‌نامه پزشکی امروز داشتم مورد مهر این استاد فروتن قرارگرفته و نامه‌ای از ایشان به‌دستم‌رسید که به مثابه مرهمی بر سوز دل من بود:
دوست دانشمندم جناب آقای مهندس اردوان سیف بهزاد
سلام علیکم
نامه سراسر گلایه شما و درد دلتان با هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» مورخ ۱۴تیرماه۱۳۹۷ را خواندم. ضمن قبولی تمام نوشته‌های شما و اشکالات پیش‌رو، باید عرض‌کنم که اینها اگرچه در چهره ظاهری با‌گذشته فرق‌دارند، ولی در‌اصل همان‌ها هستند که پدر سخت‌کوش جنابعالی؛ زنده‌یاد «دکتر فرخ سیف‌بهزاد»، با آنها و حتی شدیدتر از آنها مواجه بود.
روزهای بهاری اواخر سال‌های شصت که آن شادروان آغاز به انتشار این هفته‌نامه نمود، بسیار بیش‌از‌این‌ها موانع و مشکلات را پیش‌بینی می‌‌نمود و حتی تداوم انتشار هفته‌نامه را بعید می‌دانست. نه از آگهی‌های‌تجاری و مستمربودن آنها اطمینان داشت، نه به حق‌اشتراک خوانندگان و نه تحصیل‌کاغذ مناسب و ارزان‌قیمت و نه حتی از همکاری‌های دانشمندان و نویسندگان گرانقدری که درحال‌حاضر دارد و نه گروه کثیر خوانندگان و علاقمندان هفته‌نامه.
هفته‌نامه‌پزشکی‌امروز را به هزینه شخصی خود و با اتکا به قلم توانمند و دانش بدون‌مرز خود منتشر‌نموده و به‌صورت رایگان در‌اختیار جامعه پزشکی قرارداد. این‌جملة شما کاملاً صحیح و بجا است: «جایگاه پیشه فرهنگ و هنر در کشور ما در پست‌ترین نقطه قراردارد و از جامعه‌ای که افراد آن حتی پول یک وعده غذا را در یکی‌از رستوران‌های شمال‌شهر برای اشتراک یک‌سال روزنامه نمی‌پردازند، چگونه می‌توان انتظارداشت که این هفته‌نامه در‌آن پایدار بماند»! ولی زنده‌یاد «دکتر سیف‌بهزاد» اینها را نادیده‌گرفت و به‌کار بسیار ارزشمند خود استمرار بخشید و شبانه‌روز وقت و ثروت خویش را به این امر خطیر اختصاص‌داد. تا‌آنجا‌که پس‌از درگذشت نابه‌هنگام، تأسف‌انگیز و جان‌فرسایش، هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» به همت فرزند برومندش مهندس اردوان و به یاری آقای دکتر حسن‌خاجی و همکاری دوستان بی‌بدیلش به‌کار خود ادامه‌می‌دهد.
بلا کشیم و ملامت چشیم وخوش باشیم
که در طریقت ما کافری است رنجیدن
سختی‌ها، مرارت‌ها، دلخوری‌ها، کمبودها، بی‌توجهی مسئولان به خدمات‌فرهنگی و هزاران موضوعات نظیر آنان نکاتی نیستند که موجب دل‌شکستگی و یأس‌شوند، بلکه نیروی محرکه‌ای هستند برای آن‌که انسان اجتماعی و مردم‌دوست را به پیش برند. اگر این مسائل در زندگی پیش‌نیاید، زندگی انسان یک زندگی نباتی بیش نخواهد بود و حتی نباتات نیز از‌این‌گونه ناملایمات زندگی بی‌بهره نیستند.
ما در جهان‌سوم زندگی‌می‌کنیم و همگی شرایط آن‌را می‌دانیم و از نقاط قوت و ضعف آن آگاهی داریم. ولی در جامعة ما افرادی هستند که تلاششان را باایمان، ایثار و جانفشانی همراه‌نموده و لحظه‌ها را برای خود و جامعه خـود سـودمند‌می‌کنند. دکترفرخ‌سیـف‌بهزاد، دکترتهمورث‌فروزین (ناشر سابق هفته‌نامه اخبارپزشکی) و چند ده‌تَن دیگر از‌این‌گونه مردمانند که خواهی نخواهی جامعه به آنها مدیون است.
من بسیار خوشحالم که تو مهندس جوان در همین اوایل کار با ادامه کار آن عزیز سفرکرده این مشکلات را می‌بینی و حتی من تقاضا‌دارم که قسمت پُر لیوان را نیز مشاهده‌کنی و این‌کار پرارزش و عظیم انتشار هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» که خـدمات فرهنگی سرشاری به جامعه پزشکی و به‌ویـژه پزشکان جوان می‌نماید را با صبر و تحمل فـراوان ادامــه‌دهــی و روح پــرفتـوح شــادروان «دکتر فرخ سیف‌بهزاد» عزیز که بهترین میراث را به جامعه تقدیم نموده‌است را شاد بدارید.
با تقدیم احترام
دکتر مسلم بهادری
۱۳۹۷/۴/۱۶
ثبت نظر