تماس با نیکوتین و قلیان

میزان نیکوتین، کوتینین وعوامل موجد سرطان مرتبط با توتون و ترکیبات فراّر آلی (VOC) در ادرار جوانانی که درهوکابارها hookah bar قلیان کشیده بودند افزایش یافته بود و این امر سبب افزایش خطر بروز سرطان و سایر بیماری‌های مزمن گشته بود.
این بررسی درنشریه‌ی Cancer Epidemiology. Biomarkers & Prevntion ، شماره‌ی ماه مه‌ی 2014 ارگان‌جامعه‌ی پژوهش سرطان به‌چاپ رسیده است.
دراین بررسی، پس ازیک جلسه‌ی خاص کشیدن قلیان در یک هوکابار، میزان دریافت سیستمی نیتروزامین‌های خاص تنباکو و VOC گزارش شده است. درنتیجه می‌توان این یافته‌ها را دربسیاری افراد قلیان کش‌تعمیم داد. بعد از یک بعدازظهر قلیان کشیدن در یک هوکابار، میزان نیکوتین ادرار خانم‌و آقای جوان 73 برابر می‌شود، میزان کوتینین به 4 برابر و میزان NNAL، حاصل تجزیه‌ی نیتروزامین اختصاصی‌تنباکو که سبب سرطان ریه ولوزالمعده می‌شود به 2 برابر می‌رسد و میزان تجزیه‌ی فرآورده‌های VOC ازجمله بنزن وآکرولئین که سبب بروز سرطان و بیماری‌ قلب‌وعروق و تنفس می‌شوند از 14‌تا‌91٪ افزایش می‌یابد.
همچنین، پس ازکشیدن قلیان، افزایش اساسی میزان نیکوتین دیده می‌شود که نگرانی درمورد اعتیادآور بودن بالقوه‌ی قلیان کشیدن وآثار احتمالی آن برمغز درحال رشد کودکان و جوانان استفاده کننده را به وجود می‌آورد. عموماً گفته می‌شود قلیان کشیدن جانشین مطمئن استفاده از سیگار، حتی برای کودکان وجوانان است. نتیجه‌ی این بررسی نشان داد که استفاده از قلیان، به خصوص، استفاده‌ی مزمن ، عاری از خطر نیست.
دراین بررسی، 55 قلیان‌کش با تجربه وسالم 18 تا 48 ساله شرکت داده شدند و از شرکت‌کنندگان خواسته شد به‌مدت یک هفته از هیچ نوع تدخینی استفاده نکنند. درپایان این دوره، یک نمونه‌ی ادرار پیش‌از مصرف تهیه‌شد و به شرکت‌کنندگان گفته‌شد در یکی‌از هوکابارهای ناحیه‌ی خلیج سانفرانسیسکو به انتخاب خود قلیان بکشند. کمی پس‌از ویزیت، نمونه‌ی ادرار بعدی تهیه‌شد و تمامی شرکت‌کنندگان پرشسنامه‌یی را تکمیل‌ کردند که شامل مشروح اطلاعات مربوط به جلسه‌ی قلیان‌کشی ازجمله کل زمان صرف شده برای تدخین، تعداد ظرف های تنباکوی دود شده و تعداد مصرف‌کنندگان مشترک ذکر شده بود. این شرکت‌کنندگان، یک نمونه ادرار صبح روز بعد را نیز تهیه کرده بودند که به پژوهشگران کمک می‌کرد میزان کلیرانس مواد شیمیایی مرتبط با تنباکوی مورد توجه در بررسی را ارزیابی کنند.
شرکت‌کنندگان در بررسی به‌طور متوسط‌74 دقیقه قلیان کشیده و هر شخص به‌طور متوسط از 0/6 کاسه قلیان تنباکو استفاده کرده بودند. پژوهشگران دریافتند که افزایش میزان نیکوتین، کوتینین و NNAL که بلافاصله پس‌از جلسه‌ی کشیدن قلیان جستجو شده‌است، در نمونه‌های ادرار روز بعد در مقایسه بانمونه‌های قبلی نیز به‌طور قابل‌توجه بالا مانده است: میزان نیکوتین‌  10/4 برابر، کوتینین 3/2‌ برابر و NNAL به میزان 2/2‌ برابر افزایش یافته بود.
مدت قلیان کشیدن به‌طور قابل‌توجه با افزایش تراز نیکوتین ادرار بعد‌از تماس ارتباط داشت  و تعداد کاسه‌های تدخینی هر شخص به‌طور قابل‌توجه به ترتیب با افزایش تراز کوتینین بعد‌از تماس و روز بعد مرتبط بود. افزایش متوسط تراز نیکوتین با میزان به‌دست آمده بعد‌از حداقل کشیدن یک عدد سیگار قابل‌قیاس بود.