Naltrexone داروی مورد استفاده در درمان اعتیاد به الکل، ممکن‌است راهی امیدبخش برای اعتیاد به متامفتامین نیز باشد.
این بررسی، برای اولین بار در آمریکا به بررسی نقش Naltrexone در درمان اعتیاد به متامفتامین می‌پردازد. محققان، ۲۲مرد و ۸زن را که از متامفتامین به طور متوسط سه تا چهار روز در هفته استفاده می‌نمودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
در طول مدت درمان چهار روزه‌ی این افراد در بیمارستان به هر بیمار ۲۵میلی‌گرم نالترکسون دو روز اول، ۵۰ میلی‌گرم در روز سوم و چهارم و یا دارونما به‌صورت روزانه داده‌شد. ده‌روز بعد، دوباره افراد برای مدت چهار روز دیگر در بیمارستان بستری‌شدند. به افرادی که قبلاً نالترکسون دریافت‌کرده‌بودند دارونما تجویز شد و بالعکس.
در آخرین روز از هر دوره‌ی بستری‌شدن در بیمارستان، به همه‌ی بیماران دوز داخل‌وریدی متامفتامین تجویز شد و سه ساعت بعد محققان وضعیت آنها و میزان میل به مواد مخدرشان را جویا شدند و دریافتند که نالترکسون به طور معنا داری موجب کاهش میل افراد برای مصرف متامفتامین و همچنین کاهش‌تحریک (نشئگی) توسط متامفتامین می‌گردد؛ به‌هنگام تجویز دارونما در مقایسه با تجویز نالترکسون هم ضربان قلب و هم نبض افراد به‌طور مشخصی بالاتر بود. علاوه بر این به بیمارانی که نالترکسون داده شده بود، در مقایسه با کسانی که دارونما مصرف می‌کردند، هنگامی‌که در معرض ماده‌ی مخدر خود (Paraphenalia) قرار گرفتند، ضربان قلب و نبض‌کمتری داشتند.
این نتایج بیانگر این هستند که نالترکسون اثر نشئه آور مواد مخدر را کاهش می‌دهد و افرادی که نالترکسون مصرف می‌کنند، متامفتامین برای‌شان لذت‌کمتر ایجاد نموده و گرایش بسیار کمتری به‌آن خواهند داشت.
نالترکسون به خوبی تحمل شد و عوارض‌جانبی بسیار اندکی داشت. محققان دریافتند که مصرف این دارو هم برای مردان و هم برای زنان مفید است (اگرچه تأثیر مثبت آن بر مردان کمتر بود.) نحوه‌ی پاسخ به نالترکسون توسط بیماران در اولین و یا دومین بار بستری شدن نیز تفاوتی نداشت.
روند تأثیر نالترکسون، مسدود‌کردن گیرنده‌های مواد مخدر(Opioid receptors) در مغز است. طبق بررسی‌های انجام شده‌ی پیشین ، افراد تحت درمان اعتیاد به الکل نیز گزارش کرده بودند که مصرف نالترکسون موجب میشود بهنگام نوشیدن الکل حس نشئگی (سرخوشی) کمتری داشته باشند.
محققان این پژوهش که به بررسی علل اعتیاد به الکل و مواد مخدر و درمان‌های ممکن می‌پردازند، قصد بررسی تأثیر بیشتر نالترکسون در ترکیب با دیگر مواد‌دارویی و نیز در دوزهای مختلف را دارند.
اختلال سوءمصرف متامفتامین یک بیماری جدی روانی است که ممکن‌است موجب روان پریشی و آسیب مغز شود و برای آن هیچ داروی تأیید شده‌ای از سوی FDA وجود ندارد. حدود ۱۲میلیون آمریکایی متامفتامین استفاده می‌نمایند که بر اساس برآوردهای اخیر نزدیک به ۴۰۰/۰۰۰ تَن به آن معتاد هستند.
اگرچه این بررسی جدید امیدوار‌کننده است اما برای تأیید آن به آزمایش‌های‌بالینی(Clinical trials) نیاز است. گام‌بعدی برای ارزیابی اثربخشی نالترکسون در درمان افراد معتاد به متامفتامین در حال انجام است.
ثبت نظر