مطابق با اعلام انجمن قلب‌و‌عروق آمریکا درسال2017 کشش ساده عضله‌ساق‌پا ممکن‌است باعث کاهش‌درد پا به‌هنگام راه‌رفتن و افزایش خونرسانی به‌پای بیماران بابیماری عروقی‌محیطی (Peripheral artery disease) گردد. این‌روش، یک مداخله ساده و بی‌خطر است که می‌تواند در منزل انجام شود و پتانسیل آن را دارد که تحمل بیمار را در راه‌رفتن بهبود بخشیده و بیمار را برای راه‌رفتن تشویق نماید.
بیماری عروقی‌محیطی(PAD) بیش از ۸/۵ میلیون فرد بالغ آمریکایی را تحت‌تأثیر قرار داده‌است که حتی تعداد زیادی از این افراد به‌بیماری خودآگاهی ندارند. شایع‌ترین نشانه‌های بیماری در اندام‌های تحتانی و به‌صورت یک انقباض دردناک عضلات در ناحیه لگن، ران یا ساق پاها در هنگام راه رفتن، بالارفتن از پله‌ها و یا ورزش‌کردن می‌باشد. درد ناشی از PAD اغلب هنگامی که فرد ورزش کردن را متوقف می‌کند از بین می‌رود، اگرچه این رفع‌درد ممکن‌است چنددقیقه‌ای طول بکشد.
چنانچه انسدادی در جریان‌خون بهدلیل وجود پلاک در رگ‌ها وجود داشته‌باشد، عضلات در طول ورزش به‌اندازه نیازشان خون دریافت نمی‌کنند. «دردکرامپی» که‌لنگش‌متناوب(Intermittent Claudication) نامیده می‌شود، هنگامی‌که به‌وسیله PAD به‌وجودبیاید، یک‌راه اخطار به بدن توسط عضلات است که خون کافی به‌اندازه افزایش نیازشان درطول ورزش را دریافت‌نمی‌کنند.
در این بررسی پژوهشگران ۱۳بیمار (شامل۶زن و ۷مرد با متوسط سنی۷۱ سال) را بررسی‌کردند؛ اغلب این افراد داروی استاتین و داروهای ضدچسبندگی پلاکتی دریافت‌می‌نمودند. به‌شرکت‌کنندگان گفته‌شده‌بود که روزانه با استفاده از آتل، مچ پا را ۱۵درصد فلکس‌کرده و عضلات ساق‌پا ۳۰دقیقه کشش غیرفعال داشته‌باشند. توانایی راه‌رفتن و جریان‌خون بعد از ۴هفته کشش عضله‌ساق هرکدام از پاها (۵ روز درهفته) اندازه‌گیری‌شد. بعد از ۴هفته بدون کشش‌خاص نیز اندازه‌گیری گردید.
درمقایسه با یک‌ماه بدون‌کشش، بعد از یک‌ماه کشش‌ساق‌پای روزانه، در شرکت‌کنندگان تغییرات ذیل مشاهده‌شد:
• بهبود توانایی شریان‌های ساق‌پا برای ریلکس‌شدن و بازشدن به‌منظور افزایش جریان‌خون بعداز توقف خونرسانی‌لحظه‌ای توسط یک‌کاف فشارسنج (این تست جریان به‌واسطه‌اتساع «Flow-Mediated dilation» نامیده شده‌است)، از محدوده متوسط ۳/۷درصد به ۵/۲ درصد افزایش‌یافت (حرکت به‌سمت محدوده نرمال در افراد مسن سالم).
• میزان فاصله‌ای که‌افراد درطول ۶ دقیقه می‌توانند راه بروند حدود ۵۰ متر بیشتر از قبل بود، اما هنوز کمتر از محدوده نرمال(Normal range) افراد در همان گروه‌سنی می‌باشد.
• فاصله‌ای که‌بیماران قبل از نیاز به‌توقف و استراحت بهدلیل ناراحتی ساق‌پا قادرند طی‌کنند نیز افزایش‌یافت.
برنامه‌های راه‌رفتن منظم، سنگ بنای اصلی درمان بیماری عروق محیطی(PAD) درکنار درمان‌های دارویی و گاهی درمان‌های مداخله‌ای (Intervention) جهت بازکردن عروق‌خونی مسدود(Clogged blood) می‌باشد.
یک فیزیوتراپیست می‌تواند دستورالعمل تنظیم و پوشیدن درست آتل‌ها را به بیمار آموزش‌‌داده و درنتیجه بیمار کشش را در خانه انجام دهد. هیچ شکی درمورد مزیت‌های تمرینات ورزشی روی سلامت عروق‌خونی در بیمارانPAD وجود ندارد. اگر یک‌بیمار محدودیت در راه رفتن دارد،حداقل می‌تواند کشش‌های عضلانی را درخانه انجام‌داده و درنتیجه راحتی و اعتماد به‌نفس برای شرکت در برنامه‌های ورزشی راه‌رفتن را به‌دست آورد.
براساس آمار به‌روزرسانی‌شده انجمن قلب و عروق آمریکا درسال۲۰۱۷، تنها حدود ۱۰ درصد از افراد باPAD، نشانه دردکرامپی کلاسیک (لنگش متناوب) را داشته و حدود ۴۰ درصد از دردساق‌پا شکایت ندارند، درحالی‌که ۵۰ درصد باقیمانده از طیف متنوعی از نشانه‌ها در ساق‌پا شکایت دارند.
Ref
AHAS Arteriosclerosis, Thrombosis & Vascular Biology , May 2017
ثبت نظر