درمانی جدید برای روماتیسم عضلانی

 پلی‌میالژی‌ روماتیکا‌ (Polymyalgia Rheumatica) باعث درد و خشکی عضلانی، به‌ویژه در شانه‌ها شده و همچنین ممکن‌است افراد احساس‌کنند که مبتلا به انفلوآنـزا با تب‌خفیف شده‌اند و خستگی و ضعف نیز  بر آنان مستولی می‌گردد. کورتیکواستروئیدها درمان کنونی هستند، اما جنبه‌های منفی بسیاری نیز دارند.

یک درمان‌ در مداوای آرتریت ‌روماتوئید، مؤثر واقع شده‌است (Tocilizumab.(Actemra درمان جدیدی برای بیماران مبتلا به دردهای روماتیسم ماهیچه‌ای ‌(PR) است؛ اختلالی التهابی که 1درصد از افراد بالای۵۰سال را گرفتار می‌نماید و اغلب در افراد بالای ۶۵سال دیده می‌شود.

درمان، اغلب نیاز به دوره‌ی طولانی مداوا (حداقل‌۲سال) دارد که ممکن‌است این درمان درازمدت، عوارض‌جانبی جدی را برای افراد مسن‌تر داشته‌باشد. استروئیدها ممکن‌است باعث شکنندگی پوست، دیابت، پوکی‌استخوان، اختلالات شنـاختـی و ضعف عضلانـی شوند؛ بنابراین تمایل برای شناسایی داروهایی وجود دارد که بتوانند به بیماران کمک نمایند تا استروئیدها را با سرعت بیشتری قطع نمایند. این بررسی بیان می‌دارد که این دارو مؤثر است و اثر صرفه‌جویی در مصرف استروئید را به‌همراه دارد.

Tocilizumab دارویی است که به‌طور اختصاصی برای جلوگیری از عملکرد (مهار) سایتوکاین اینترلوکین‌ـ6 (پروتئینی که در انواع اختلالات التهابی درگیر است) ایجاد‌شده است.

بررسی‌ها نشان‌داده‌اند که بیماران مبتلا به روماتیسم ماهیچه‌ای‌(PR) سطوح اینترلوکین‌ـ6 بالایی د‌ارند و در‌نتیجه محققان تصمیم به آزمایش این دارو گرفته‌اند که آیا توسیلیزوماب می‌تواند به این بیماران کمک کند یا خیر.

محققان۱۰‌بیمار را که به‌تازگی روماتیسم ماهیچه‌ای در‌آنها تشخیص داده شده‌است و کمتر‌از ۱ماه از درمان با کورتیکواستروئید استفاده کرده بودند را وارد این ارزیابی نمودند. بیماران توسیلیزوماب را ۱بار در ماه با انفوزیون داخل وریدی علاوه‌بر کورتیکواستروئید دریافت کردند، اما بیماران استروئید را ظرف ۴ ماه با سرعت بسیار بیشتری نسبت به آنچه در عمل بالینی روزمره انجام می‌شود کاهش‌داده و قطع نمودند‌(Tapered off).

یکی‌از بیماران پس از ۲ماه به علت واکنش‌های تزریق از پژوهش کنار رفت و ۹بیمار باقی‌ماندند که در همه‌ی آنها نقطه‌ی پایانی اولیه ارزیابی‌شد. همه‌ی این بیماران نقطه‌ی پایانی آزمایش، یعنی بهبودی بدون عود را به‌دست آوردند و دیگر کورتیکواستروئیدها را بیش‌از ۶‌ماه مصرف نکردند. تمامی ۹بیماری که برای 12ماه از تاریخ آغاز درمان پیگیری شدند، همگی بدون عود در بهبودی باقی‌ماندند و همه‌ی ۸بیماری که 15ماه پیگیری را داشتند، هنوز هم در بهبودی (Remission) هستند.

به‌عنوان گروه‌شاهد، محققان ۱۰‌بیمار دیگر با روماتیسم ماهیچه‌ای را با همان ویژگی‌های یکسان که فقط با کورتیکواستروئیدها تحت درمان قرارداشتند، پیگیری کردند. دراین‌گروه، هیچ بیماری در بهب ودی بدون کورتیکواستروئید در ۶ماه قرارنداشت و در‌۶۰درصد از آنها بیماری درعرض ۱۲ماه عودکرد.

مجموع دوز کورتیکواستروئید دریافتی (Cumulative) در گروه شاهد بیش‌از ۲برابر ‌گروه توسیلیزوماب (۲۵۶۲ میلی‌گرم در مقابل ۱۰۸۵ میلی‌گرم) بود. ۸ تَن از ۹‌بیمار که تحت‌درمان با توسیلیزوماب بودند، قادر به قطع کورتیکواستروئید با دوز سوم توسیلیزوماب شدند و بیمار نهم پس‌از دوز چهارم  توانست کورتیکواستروئید را قطع نماید؛ در همه‌ی بیماران توسیلیزوماب به‌خوبی تحمل‌شد.

محققان امیدوارند که یافته‌های آنها منجر به آزمایش‌های کنترل‌شده با پلاسبو‌گردد تا بتوانند شواهد اضافی دیگری را ارائه دهند که این دارو برای درمان روماتیسم ماهیچه‌ای جوابی مناسب می‌دهد. اگر ارزیابی‌ها اثربخشی این دارو را تأیید نمایند، هزینه‌ی دارو ممکن‌است مانعی در‌برابر کاربرد بالینی آن باشد. چرا که این دارو نیز مثل سایر درمان‌های بیولوژیک گران‌قیمت است.

گاهی اوقات در عمل، افرادی را می‌بینیم که روزگار بسیار سختی به دلیل ابتلای آنها به بیماری مقاوم به درمان و عود بیماری با کاهش دوز استروئید دارند و یا افرادی که در آنها استروئید به شکلی خاص مشکل‌آفرین است.برای مثال بیماران مبتلا به دیابت، بیماران با پوکی‌استخوان با شکستگی‌های متعدد در‌گذشته و یا افرادی که بسیار ضعیف(Very Frial) هستند. این ارزیابی نشان‌می‌دهد که این درمان ممکن‌است راهبردی اساسی ‌برای آن دسته‌از بیماران انتخاب‌شده جهت به‌حداقل رساندن قراردادن آنان در معرض استروئید باشد‌.

مهارکننده‌های متعدد اینترلوکین‌ـ6 در خط تولید این داروها قرار دارند و رقابت ممکن‌است قیمت این دسته از داروها را پایین بیاورد و بنابر این، قیمت بالا ممکن‌است مانع درمان در آینده‌ی نزدیک نباشد. اگر محققان بتوانند ثابت کنند که هزینه‌ی دارو کمتر از هزینه‌های کل درمان بیماران برای اثرات جانبی کورتیکواستروئیدها مانند شکستگی، درهم فشردگی مهره‌ها(Compression Fracture) و یا شکستگی لگن می‌باشد، قطعاً گام بزرگی برداشته‌ شده‌است.