درد جانبی مفصل ران (Lateral hip pain) (لترال) در‌حین راه‌رفتن یکی‌از ویژگی‌های بیماری تاندون‌های مفصل‌ران در حالت نزدیک‌شدن به محور‌بدن (Hip adduction) (معروف به تاندونوپاتی‌گلوتئال) است. با وجود این، درمورد تنوع بیومکانیک‌های حرکتی در افراد دچار این عارضه، اطلاعات کمی در‌دست است. هدف این بررسی، مقایسه کینماتیک‌و‌کینتیک میان افراد مبتلا به این عارضه و افراد سالم در حالت راه‌رفتن است.
در‌این بررسی ۴۰بیمار مبتلا به تاندونوپاتی‌گلوتئال یک‌طرفه دارای سن ۳۵ تا ۷۰ سال و ۴۰ فرد سالم (گروه‌کنترل)، مورد تجزیه و تحلیل شیوه راه‌رفتن (Walking-gait Analysis) قرار‌گرفتند. روش تحلیل کوواریانس(Covariance) به‌منظور مقایسه متغیرهای کینماتیک و کینتیک میان ۲گروه به‌کار برده شد. به‌منظور بررسی ارتباط میان کینماتیک‌و‌کینتیک مفصل در حالت نزدیک‌شدن ران از خارج به محور بدن (External hip adduction) در افراد مبتلا به عارضه تاندونوپاتی‌گلوتئال، از روش بازگشت‌خطی (Linear regression) استفاده‌شد.
افرادی‌که دچار عارضه تاندونوپاتی‌گلوتئال بودند درمقایسه با افراد سالم دارای آستانه Hip adduction بالاتری بودند (اختلاف میانگین استاندارد شده از ۰/۶ در اولین لحظه اوج به ۰/۹ در دومین لحظه اوج رسید). همچنین میزان تکیه تنه بر طرف مقابل (Contralateral Trunk Lean) در اولین لحظه اوج Hip adduction و میزان رهایی لگن (Pelvic Drop) در دومین لحظه اوج آن در بیماران مبتلا به بیماری به ترتیب ۱/۲درجه (p=0.04) و ۱/۴درجه (p=0.04) بیشتر گزارش شد. در‌این بررسی همچنین ۲رویکرد متضاد در قسمت تنه (Trunk) و لگن در بیماران مبتلا به عارضه شناسایی شد؛ رهایی لگن در تکیه مقابل به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای با اولین لحظه اوج R =0.35) Hip adduction) و دومین لحظه اوج آن (R=0.57) همبستگی داشت. همچنین زاویه Hip adduction با دومین لحظه اوج R =0.35) Hip adduction) در‌این بیماران ارتباط مثبت و معناداری را نشان‌داد.
میزان آستانه Hip adduction و تغییرات در کینماتیک لگن و تنه در هنگام راه‌رفتن در افرادی که به عارضه تاندونوپاتی‌گلوتئال مبتلا بودند، بیشتر است. دستاوردهای این بررسی، مبنایی برای در‌نظر‌گرفتن کنترل صفحه فرونتال لگن (Frontal plain pelvic control) در مدیریت عارضه فوق را ارائه‌می‌نماید.
Ref:Clin Biomech (Bristol , Avon) , Feb 2016
ثبت نظر