تامسولوزین یک آلفابلوکر است که نشانه‌های مجرای تحتانی ادرار را به‌علت هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPD) از‌طریق شل‌کردن ماهیچه‌ی صاف دور پیشابراه برطرف می‌کند. اما، آلفابلوکرها از مقاومت عروقی نیز می‌کاهند و بالقوه سبب هیپوتانسیون می‌شوند، با استفاده از داده‌های پایه‌ی ادعاشده توسط سیستم بهداشتی آمریکا و کانادا، محققان احتمال هیپوتانسیون نیازمند پذیرش بیمارستان (هیپوتانسیون شدید) را در ۳۲۴/۰۰۰ مرد (سن متوسط 62 سال) دچار BPH مورد ارزیابی قرار دادند که به تازگی از تامسولوزین استفاده می‌کردند (متوسط مدت استفاده، 14هفته).
نرخ رویدادهای هیپوتانسیو در استفاده کنندگان جدید تامسولوزین (42رویداد در ۱۰/۰۰۰ شخص ـ سال) نسبت به گروه شاهد استفاده‌کنندگان از مهارکننده‌های ۵ آلفاردوکتاز مانند فیناستراید (31رویداد در ۱۰/۰۰۰ شخص ـ سال) بالاتر بود. احتمال قابل‌توجه بالاتر هیپوتانسیون شدید پس‌از شروع تامسولوزین در هفته‌ی اول تا چهارم (نسبت نرخ برابر۲/۱) و هفته‌های ۵ تا ۸ (۱/۵) آشکار بود ولی در هفته‌ی ۹ تا۱۲ مشخص نبود. درمردانی که پس‌از قطع مصرف، دوباره از تامسولوزین استفاده‌کرده بودند، احتمال بروز هیپرتانسیون ضمن درمان نگاهداری اندکی افزایش یافته بود. وقتی در‌طول دوره‌های درمان تماس یافته و تماس نایافته در‌خود فرد مقایسه می‌شد، نتایج مشابهی به‌دست می‌آمد. به‌طور قابل‌توجه، احتمال هیپوتانسیون شدید درمصرف کنندگان تازه‌ی مهار کننده‌های ۵ آلفاردوکتاز افزایش نیافته بود.
BMJ 2013 Nov 5
ثبت نظر