درمان‌های‌اضافی‌برای‌سرطان‌موضعی‌پیشرفته‌ی‌پانکراس(Locally Advanced) به‌نظر‌نمی‌رسد که بقا را افزایش‌دهد. محققان اثر افزودن داروی ثانویه‌ی لوتینیب(Tarceva) به مرحله‌ی اولیه‌ی(Initial round) شیمی‌درمانی را بررسی نموده و مؤثر‌بودن افزودن پرتودرمانی به فاز۲ شیمی‌درمانی(شیمی ـ پرتودرمانی) (Chemoradiotherapy) را مورد آزمون قراردادند. افزودن داروی ثانویه، به افراد برای زندگی طولانی‌تر کمکی نکرد و آنهایی‌که در مرحله‌ی کمورادیوتراپی بودند، بقای بهتری نیافتند. مطابق اعلام بنیاد ملی سرطان آمریکا (NCI)، سرطان‌پانکراس سالانه در بیش‌از ۵۳۰۰۰ آمریکایی تشخیص داده می‌شود که حدود 42000 آمریکایی هرساله به‌دلیل این بیماری فوت‌می‌کنند.
این بررسی روی ۴۴۹ فرد مبتلا به سرطان‌پانکراس با میانگین سنی بالای ۶۳سال تمرکز‌داشت و کلیه‌ی گروه، شیمی‌درمانی استاندارد 4ماهه همراه با داروی جم‌سیتابین(جمزار) (Gemzar) دریافت‌کردند. اطلاعات برچسب دارو حاکی از آن است که جمزار درحال‌حاضر برای درمان طیفی از سرطان‌ها شامل: پانکراس، تخمدان، پستان و سرطان سلول‌های غیر‌کوچک ریه استفاده‌می‌شود و نیمی‌از بیماران (۲۱۹) همراه با جمزار، تارسِوا هم دریافت‌کردند و پس‌از تکمیل درمان اولیه، آزمایش‌های تصویربرداری ۲۶۹مورد تومور تحت‌کنترل را نشان‌داد که سرطان آنها پایدار بوده و گسترش نیافته و متاستاز نداده بود؛ اما جراحی تومورها به‌دلیل گسترش شریان‌ها‌ی احاطه‌کننده‌ی پانکراس، امکان‌پذیر نبود. نیمی‌از گروه بیماران پایدار(Stable) ۲ماه اضافه‌تر همان رژیم شیمی‌درمانی را دریافت‌کرده و نیمه‌ی دیگر با ترکیبی از رادیو‌درمانی و داروی شیمی‌درمانی کیپ‌سیتابین (زلودا) (Xeloda) تحت‌درمان قرار‌گرفتند و پس‌از ۳سال پیگیری، محققان دریافتند بیمارانی‌که فقط مورد تجویز داروی Gemzar قرار‌گرفتند، به‌طور‌متوسط ۱۳/۶ ماه زنده ماندند و گروهی که ترکیب جمزار و تارسوا دریافت‌کردند، متوسط بقای ۱۱/۹ ماه را داشتند. بیمارانی‌که با کمورادیوتراپی درمان‌شدند به‌طور‌متوسط ۱۵/۲ ماه زندگی‌کردند و آنهایی که شیمی‌درمانی تنها گرفتند، به‌طور‌متوسط ۱۶/۵ ماه زنده ماندند.
Ref: Health Day News May 3,2016
ثبت نظر