پژوهش ارائه‌شده در سی‌و‌هفتمین انجمن بین‌المللی اورولوژی (SIU: Société Internationale DʹUrologie) در لیسبون پرتقال، نشان‌داد که تست جدید ادرار برای سرطان‌مثانه که دارای حساسیت بالا و مقادیر پیش‌بینی منفی است، راه را برای تست غیرتهاجمی بازمی‌کند تا در مسیر تشخیص گنجانده شود.
این‌تست‌که ADXBladder نام‌دارد با استفاده از فن‌آوری تست«ELISA» که در بیشتر بیمارستان‌ها در دسترس است و تنها به ۱۰میلی‌لیتر ادرار نیاز دارد، درمدت3ساعت نتیجه قطعی مثبت/منفی را ارائه‌می‌دهد.
درسال۲۰۱۲ در اروپا ۱۵۱۰۰۰مبتلا به‌سرطان تشخیص داده‌شد که ۵۲۰۰۰ تَن از آنان در اثر این بیماری جان باختند.
درحال‌حاضر انجمن اورولوژی اروپا (EAU: European Association of Urology) برای تشخیص ابتلای تمام بیماران به خون ادراری (Haematuria)، سیستوسکوپی به‌همراه CT اوروگرافی (در بیماران انتخابی با خطر بالا) و یا اولتراسوند کلیه و مثانه را توصیه‌می‌کند.
درحال‌حاضر نمی‌توان سیستوسکوپی را جایگزین سیتولوژی یا دیگر تست‌های غیرتهاجمی نمود. زیرا بیشتر روش‌های تشخیصی سرطان مثانه مضرّاتی دارند.
سیستوسکوپی فرآیندی تهاجمی و ناراحت‌کننده برای بیمار، باحدود ۵ درصد خطر ابتلا به‌عفونت ادراری است. تفسیر سیتولوژی وابسته‌به کاربر بوده و سی‌تی‌اوروگرام نیز بیماران را درمعرض تشعشع یونیزه‌کننده قرارمی‌دهد.
در پژوهش کنونی که بین ماه اوت ۲۰۱۶ و فوریه ۲۰۱۷ انجام‌شد، تعداد ۵۷۷ بیمار مراجعه‌کننده به کلینیک‌های تشخیص خون‌ادراری در ۶مرکز در بریتانیا، تست ADXBladder را انجام‌دادند و پس‌از آن نتایج با معیار تشخیص‌کنونی که متشکل‌از سیستوسکوپی، اولتراسوند و سی‌تی‌اسکن می‌باشد مقایسه‌شد.
این تست از روش استاندارد ELISA برای اندازه‌گیری میزانMCM5 استفاده‌نمود که‌یک نشانگر پروتئینی سلول‌های همانندسازی‌شده یا سلول‌هایی که توانایی همانندسازی دارند می‌باشد.
کلید پژوهش جدید این‌است که سلول‌های سالمی که درسطح‌مثانه (درتماس با ادرار) قرار دارند، در فازنهایی کاملاً متمایز شده‌اند و بنابراینMCM5 ندارند، درحالی‌که سلول‌های سرطانی‌سلول‌هایی با قابلیت تکثیرشدن هستند، درنتیجهMCM5 دارند و هنگامی‌که این سلول‌ها درون ادرار پخش می‌شوند، MCM5 در ادرار بیماران سرطانی و نه در ادرار معمولی قابل‌تشخیص می‌باشد.
آقای استوارت مک‌کراکن، ارائه‌دهنده پژوهش و جراح اورولوژی دانشگاه نیوکاسل و بیمارستان رویال‌ساندرلند بریتانیا، اظهارداشت: این موضوع نقطه تحولی درزمینه تست سرطان‌مثانه است. داده‌های ما نشان‌می‌دهند که این تست مقادیر پیش‌بینی منفی و حساس تست‌های ادرار برای تشخیص سرطان‌مثانه را دارد و علاوه‌بر‌این دارای ویژگی‌های جدید است؛ ازجمله اینکه نتایج تحت‌تأثیر عفونت مجاری‌ادراری (UTIs:Unaffected by Urinary Tract Infection)، التهاب یا وجود خون قرار‌نمی‌گیرند.
درمقایسه با آزمایش‌محک(Benchmark):
• حساسیت ADXBladder درتشخیص درست این سرطان‌ها در گروه‌های با خطر بالا و مهاجم به ماهیچه، ۹۵درصد بود (گروه خطر بالا ۹۲درصد و گروه مهاجم به ماهیچه ۱۰۰درصد).
• حساسیت کلی برای پژوهش ۷۶درصد بود. (گروه با خطر بالا ۹۲درصد، گروه مهاجم به ماهیچه ۱۰۰درصد، گروه با خطر متوسط ۷۵درصد، گروه با خطر پایین ۵۰درصد).
• صفت اختصاصی بودن ۶۹درصد بود.
• مقادیر پیش‌بینی منفی (NPV:Negative Predictive Value) ۹۷درصد بود.
موضوعی که اهمیت‌دارد این است که دربیماران با خطر بالا و مهاجم به ماهیچه که سرطان به سرعت در‌آنها پیشرفت‌می‌کند و پیش‌بینی آن بسیار ضعیف است، به میزان حساسیت خیلی خوبی دست یافته‌ایم. برای بیماران با خون‌ادراری غیرقابل مشاهده، تست باید با اولتراسوند همراه باشد.
محققان بامحاسبات خود متوجه‌شدند که تأثیر افزایشی حساسیت برای این داده‌ها ۷۶درصد و برای اولتراسوند ۸۰ درصد است که‌حساسیت کلی ۹۶/۴درصد به‌دست‌می‌آید.
برای بیماران با خطر بالا و خون‌ادراری قابل مشاهده، تست باید با اولتراسوند و سیستوسکوپی همراه‌گردد تا از انجام سی‌تی‌اسکن خودداری‌شود. تصور محققان براین است که ترکیب این تست‌ها بسته به میزان خطر بیمار، منجر به کاهش سیستوسکوپی و سی‌تی‌اسکن‌های غیرضروری می‌گردد.
Ref
European Association of Urology,2017
ثبت نظر