درحال حاضر، بیش از پیش، کلینیسین‌ها به مسأله‌ی تأثیر ناراحت کننده‌ی تسکین بیماران بدحال اهمیت می‌دهند.
به عنوان مثال، بنزودیازپین‌ها به شدت سبب هذیان می‌شوند وکمتر احتمال آن هست که بیماران تسکین یافته بتوانند حرکت کنند.
ایجاد وقفه درتسکین سبب کاهش مدت استفاده از تهویه‌ی مکانیکی mechanical ventitation می‌گردد.
نتایج بررسی‌های کوچک حاکی از آن است که استفاده از دکسمدتومیدین dexmedetomidine (با نام تجارتی precedex) که یک آنتاگونیست انتخابی آلفـا2 (α2-antagonist) است و برای تسکین مورد استفاده است سبب کاهش میزان بروز هذیان و مدت تهویه در مقایسه با سایر سداتیو‌ها می‌شود.
دردو کارآزمایی موازی شاهددار و غیرانتخابی درچند مرکز اروپایی، پژوهشگران دکسمدتومیدین را با پروپوفول propofol (ا500 بیمار) یا میدازولام (501 بیمار) برحسب ترجیح مؤسسه مورد مقایسه قرار دادند.
بیمارانی که دکسمدتومیدین دریافت داشته بودند بیشتر از آنها که میدازولام یا پروپوفول دریافت کرده بودند هشیار بوده و زودتر اکستوبه extubated شدند.
مدت متوسط تهویه‌ی مکانیکی (شامل تهویه‌ی غیرتهاجمی) درگروه دکسمدتومیدین و پروپوفول مشابه و درگروه میدوازولام طولانی‌تر بود.
متوسط طول مدت اقامت دربخش مراقبت فشرده(ICU) درتمام گروه‌ها مشابه بود.
درگروه دکسمدتومیدین، قطع دارو به علت فقدان تأثیر‌بیش از گروه میدازولام (9 در برابر4٪) یا پروپوفول (14دربرابر5٪) بود.
برادی کاردی وهیپوتانسیون درگروه دکسمدتومیدین شایع‌تر ازگروه میدازولام بود.
تأثیر دارو برهذیان به قدرکافی سنجیده نشد.
JAMA 2012 Mar 21;307:4151
دکسمدتومیدین جانشین قابل قبول پروپوفول است واحتمالاً بهتر از انفوزیون دائمی میدازولام برای تسکین بیمارانی است که در ICU تهویه‌ی مکانیکی می‌شوند.
اما، بهای فعلی دکسمدتومیدین موجب شده است تا این دارو در بسیاری از ICU ها مورد استفاده قرارنگیرد.
به ویژه با توجه به آنکه این دارو برطول مدت اقامت بیمار در ICU تأثیری ندارد زیاد مورد توجه واقع نشده است.
حدس زده می‌شود که استفاده از دکسمدتومیدین درسال جاری به علت اکستوبه شدن سریع بیمار افزایش خواهد یافت و دیگر بهایش، عامل تعیین کننده نخواهد بود.
ثبت نظر