ماستکتومی، نخستین‌گزینه

غالباً ماستکتومی نخستین‌گزینه دربیماران جوان مبتلا به سرطان پستان است. طی یک بررسی روی خانم‌های جوان مبتلا به سرطان پستان پی‌برده‌اند که بسیاری از این بیماران به جای روش‌های جراحی حفظ پستان، انجام ماستکتومی را برمی‌گزینند. گزارش این بررسی به چهل‌و نهمین اجلاس سالانه‌ی انجمن انکولوژی بالینی آمریکا که از 31 مه تا 4 ژوئن درشیکاگو برگزار شد، ارائه گشت.
پژوهشگران تعداد 277 خانم را مورد ارزیابی قراردادند که درسن 40 سالگی یا پایین‌تر دارای تشخیص سرطان پستان بودند وگزارش کرده بودند که میان انتخاب ماستکتومی ولمپکتومی حفظ پستان breast conserving lumpectomy، گزینه‌ی نخست را انتخاب کرده بودند. سرطان دراین خانم‌ها از مرحله‌ی1تا3 گسترده بود.
خانم‌هایی که درسنین پائین‌تر دچارسرطان پستان می‌شوند، به طور مشخص نسبت به خانم‌های سالمند‌تر دارای مجموعه‌یی متفاوت از مسایل طبی و رواشناسیک می‌باشند. پژوهشگران مایل بودند بدانند چه عواملی سبب می‌شود تا عده‌یی، انجام ماستکتومی را برگزینند. در لمپکتومی با عمل جراحی تمام تومور ومقداری از بافت سالم اطراف آن برداشته می‌شود ولی به طور مشخص بخش اعظم پستان برجای می‌ماند. این روش درمان استاندارد است و به دنبال عمل جراحی برای تخریب یاخته‌های سرطانی باقیمانده‌ پرتوتابی انجام می‌گیرد.
درماستکتومی، بخش اعظم یا تمامی پستان واحتمالاً ماهیچه‌ی قفسه‌ی سینه وبعضی ازعقده‌های لنفی برای پیشگیری از انتشار بیماری برداشته‌ می‌شود. درماستکتومی، بسیاری از بیماران نیازی به درمان با پرتو ندارند، ولی بسیاری از این خانم ها تحت عمل جراحی دیگری قرارمی‌گیرند تا پستانها را بازسازی کنند.
نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که نرخ کلی بقای حیات برای لمپلکتومی و به دنبال آن پرتوتابی درمقایسه با ماستکتومی مشابه است.
درمجموع، پژوهشگران دریافتند 172نفر ازخانم‌ها یا 62٪ آنها استفاده از یک بار یا دو بار ماستکتومی را برگزیده‌اند.
 عواملی‌که درانتخاب ماستکتومی مؤثر بود عبارتند از:
ـ داشتن موتاسیون ژنتیک
ـ فراوانی بیش ازحد پروتئین HER2 دریاخته‌های تومور
ـ شناسه‌های انتشار به عقده‌های لنفی
ـ بالاتر بودن گرید (درجه) تومور
ـ پایین‌تر بودن شاخص‌ توده‌ی بدن
ـ داشتن یک یا دو کودک
ـ افزایش اضطراب
ـ درگیری بیشتر بیمار دراخذ تصمیم
سایر عوامل مورد توجه عبارت بود از سن، نژاد، وضع خانوادگی، بزرگی تومور، داشتن تومور حساس به استروژن، داشتن منسوب درجه اول مبتلا به سرطان پستان یا تخمدان، ترس از رجعت و افسردگی به طور قابل توجه در انجام ماستکتومی تأثیری نداشت.
نرخ انجام ماستکتومی، به ویژه درخانم‌های جوان مبتلا به سرطان پستان رو به افزایش است وکاملاً علت آن روشن نیست. داده های حاصل این حدس را پیش می‌آورد که این بیماری و عوامل ژنتیک در انتخاب روش دخیل باشند، ضمن آنکه اضطراب وچگونگی اخذ تصمیم نیز موثر بوده است. آشکار است که برای کمک دراطمینان دادن به بیماران و آگاه ساختن آنان به پژوهش‌بیشتر نیاز است تاکیفیت اخذ تصمیم درمورد درمان سرطان پستان بیشتر بهبود یابد.