مزایای ترمیم باز فتق مغبنی در برابر ترمیم با لاپاروسکوپ غالباً درمقالات جراحی عمومی مورد اختلاف نظر است.
طی یک متا‌آنالیز شامل27 کارآزمایی غیرانتخابی با7200 بیمار، پژوهشگران رویکرد لاپاروسکوپی را با رویکرد باز دردرمان فتق مغبنی یک طرفه مقایسه کرده‌اند.
رویکردهای لاپاروسکوپیک به صورت پیش صفاقی ترانس آبدومینال transab dominal prepkritoneal (باکوته نوشت TAPP، وارد شدن درحفره‌ی صفاقی) یا کاملاً خارج صفاقی (باکوته نوشت TEP) تقسیم‌بندی شد.
یافته‌ها به صورت زیر بود:
• خطر رجعت فتق درترمیم با لاپاروسکوپی بسیار بیشتر ازترمیم باز بود. رویه‌ی TEP اصولاً سبب افزایش بیش ازحد رجعت با لاپاروسکوپی می‌شد.
• بیمارگنی حین عمل نیز درترمیم پاروسکوپی بسیار بیشتر از ترمیم باز بود. استاده از رویه‌ی TAPP اصولاً سبب افزایش بیش‌از حد بیمارگنی حین عمل می‌شد.
• ترمیم با لاپاروسکوپ، بسیارکمتر از ترمیم بازسبب درد مزمن زهار وکرختی مزمن زهار می‌شد.
Ann Surg 2012 May 255:846
دراین گزارش بعضی تفاوت‌های میان ترمیم فتق باز وترمیم با لاپاروسکوپ به تصویرکشیده شده است:
درترمیم باز نرخ رجعت فتق پایین‌تر وبیمارگنی حین عمل کمتر است ولی نرخ درد مزمن زهار یا کرختی بیشتر است.
دراین آنالیز، سایر تفاوت‌ها ذکر نشده است مثل لزوم بیهوشی عمومی در ترمیم با لاپاروسکوپ (و نه در ترمیم باز) و سریع‌تر بودن دوران نقاهت در ترمیم بالاپاروسکوپ.
با توجه به نحوه‌ی شیوع فتق مغبنی، پزشک مراقبت اولیه باید با پیامدهای عمومی این دو رویکرد جراحی آشنا باشد.
ثبت نظر