اتورینوره مایع مغزی نخاعی

دوماه بعد، این بیمار با تب، سردرد و نشت مایع آبکی از سوراخ بینی راست پذیرفته شد. مننژیت استرپتوکوکی تشخیص داده شد. دراتورینولارنگولوژی آغازین نکته‌یی مشهود نبود ولی متعاقب آن از سوراخ راست بینی، مایع گردآوری شد که ازنظر پروتئین بتاتریس b-trace مثبت بود. بیمار می‌گفت که ظرف 10سال گذشته از سوراخ بینی راست رینوره‌ی متناوب آبکی داشته است. درتصویرسازی توموگرافی کامپیوتری(CT) و تصویرسازی تشدید مغناطیسی (MRI) قاعده‌ی جمجمه‌، ناهنجاری وجود نداشت. بیمار تحت ارزیابی آندوسکوپیک قاعده‌ی قدامی جمجمه واقع‌‌شد که با تزریق اینتراتکال فلوروسئین برای شناسایی نشت قرارگرفت. اما نقص یا نشت فلوئوروسئین دیده نشد. دو سال بعد مجدداً تمام این کارها انجام شد و مجدداً نقص یا نشت فلوئوروسئین دیده نشد. به بیمار توصیه شد از CPAP استفاده کند. سال بعد، در بیمار دوباره تشخیص مننژیت استرپتوکوکی واتورینوره‌ی مایع مغزی نخاعی از سوراخ بینی وگوش راست دیده شد. دراتوسکوپی و آندوسکوپی گوش راست، صندوق گوش دارای ضربان بود و افوزیون گوش‌میانی وجود داشت. در‌CT و MRI یک مننگوسل 5‌میلی‌متری دیده شد که در تکمن تمپانی جای گرفته بود. در جراحی، استفاده از رنگ فلوئوروسئین اینتراتکال برای شناسایی مننگومیلوسل سودمند بود که کوچکتر شده و قاعده‌ی جمجمه‌ ترمیم شد. در پیشگیری 6 ماهه، بیمار بدون علامت بود.

N Engl J Med 2013 Nov 28.369:22