مکمل‌های ویتامینی متداول و خطر ابتلا به سرطان‌ ریه

برای مردانی‌که از‌این مکمل‌های ویتامینی استفاده‌می‌کنند، خطر ابتلا به سرطان ریه تقریباً ۲برابر می‌باشد. همچنین نتایج بررسی‌ها حاکی از‌آن بود که برای مردان سیگاری، این خطر بین ۳ تا ۴ برابر بیشتر است.

«از مکمل‌هایی با دوز بالایB6 وB12 نباید برای پیشگیری از سرطان‌ریه، خصوصاً درمردان استفاده‌کرد زیرا ممکن‌است موجب آسیب به این گروه ازمردان گردد.» با‌این‌حال، این تحقیق برای اثبات ارتباط علت و معلولی بین ویتامین‌ها و سرطان ریه طراحی‌نشده بود؛ این تحقیق تنها این ارتباط را نشان‌داد.

همچنین مشخص‌نیست که چرا مردان و خصوصاً مردان سیگاری کنونی، درمعرض خطر بیشتری هستند.

یک شرکت تجاری نماینده صنعت مکمل‌های ویتامینی، به‌توجه بیش‌ازحد به این بررسی هشدارداد.

طبق اعلام موسسه ملی بهداشت آمریکا(NIH)، بیشتر مردم آمریکا به‌وسیله رژیم‌غذایی خود، به‌میزان کافی ویتامین B6 دریافت‌می‌کنند. ولی ممکن‌است برخی‌از افراد با شرایط سلامتی خاص به مکمل‌ها نیاز داشته‌باشند.

همینطور برای ویتامینB12، موسسه ملی بهداشت آمریکا بیان‌می‌دارد که بیشتر آمریکایی‌ها، میزان کافی از این ویتامین را از رژیم غذایی خود دریافت‌می‌کنند. اما برخی‌از گروه‌ها همانند افراد مسن و گیاه‌خواران ممکن‌است کمبود داشته و به‌مصرف مکمل‌ها نیاز داشته باشند. همچنین ممکن‌است این ویتامین موجب تداخل با داروهای دیگر شود.

منابع‌غذایی ویتامینB6 وB12 عبارتند‌از: غلات‌غنی‌شده و غذاهایی با پروتئین بالا.

بررسی‌ جدید شامل بیش‌از۷۷۰۰۰ بزرگسال میان ۵۰ تا ۷۶سال در ایالت واشنگتن بود. شرکت‌کنندگان ازسال ۲۰۰۰ تا‌ ۲۰۰۲ تحت‌نظر گرفته‌شده و به پرسش‌هایی درمورد مصرف ویتامین‌ها طی ۱۰سال گذشته‌ پاسخ‌دادند.

محققان دریافتند که بیش‌از ۸۰۰ داوطلب مورد ارزیابی، طی متوسط ۶سال بعدی دچار سرطان‌ریه شدند. این ارزیابی هیچ نشانه‌ای از ارتباط بین فولات (نوعی ویتامینB) و خطر سرطان ریه نیافت. همچنین، به‌نظر‌می‌رسد که مکمل‌هایB6 وB12 تاثیری برخطر در زنان نداشتند.

با این‌حال«دریافتیم مردانی که به‌طور‌متوسط طی۱۰سال گذشته، روزانه بیش‌از 20‌میلی‌گرمB6 دریافت کرده‌بودند، نسبت‌به ‌مردانی که ویتامین‌های مکملB را از هیچ منبعی دریافت نکرده‌بودند، ۸۲ درصد بیشتر مبتلا به سرطان‌ریه شدند». مردانی که روزانه بیش‌از ۵۵ میلی‌گرمB12 مصرف کرده‌بودند، نسبت به‌مردانی که ویتامین‌های گروهB را دریافت نکرده‌بودند، ۹۸درصد بیشتر مبتلا به سرطان‌ریه شدند.

مردانی‌که درآغاز دوره این کارآزمایی سیگار می‌کشیدند و سطوح بالایی از ویتامین‌هایB را مصرف‌کردند، ۳تا۴برابر بیشتر مبتلا به سرطان‌ریه شدند. به‌طور معمولB6 در قرص‌های ۱۰۰ میلی‌گرمی و B12 اغلب در قرص‌های بین ۵۰۰میلی‌گرم و ۳۰۰۰میلی‌گرم فروخته می‌شود.

درمقابل، بیشتر ویتامین‌ها شامل ۱۰۰درصد از رژیم توصیه‌شده و مجاز آمریکا می‌باشند که زیر ۲میلی‌گرم در روز برایB6 و۲/۴ میلی‌گرم در روز برایB12 است. مردم باید درنظر داشته‌باشند که آیا نیاز به‌بیش‌از ۱۲۰۰ برابرRDA (میزان‌مجاز و توصیه‌شده روزانه) ازیک ماده دارند یا خیر. درواقع هیچ تصدیقی برای این دوزهای مصرفی وجود ندارد.

به‌طورحتم این بررسی، دوزهای مصرفی بالای ویتامین‌ها را به میزان بالای سرطان‌ریه ارتباط نمی‌دهد. اگر ارتباطی وجود داشته باشد، مشخص‌نیست که ویتامین‌ها چگونه ممکن‌است بر سرطان‌ریه تاثیر داشته‌باشند؛ اگرچه ممکن‌است آنها ارتباطی باچگونگی تعامل ویتامین‌ها با هومورن‌های جنسی مردانه داشته‌باشند. با این‌حال، این یافته‌ها با پژوهش‌های‌اخیر که در موسسه ملی سرطان ارائه‌گردید، تناقض‌داشت؛ چراکه این بررسی هیچ ارتباطی بین سطوح بالای ویتامینB6 درخون و سرطان‌ریه در افراد به‌طورکلی و یا خصوصاً مردان را نیافت.

Ref : The Journal Of Clinical Oncology , Aug 2017