یک پسر بچهی ۱۵ ساله که ازابتدای زندگی دارای یک برآمدگی درگردن بود به علت افزایش تدریجی بزرگی این ضایعه مراجعه کرد. این بیمار از سایر موارد علامتی نداشت. معاینهی جسمی ازنظر وجود یک ندول بزرگتر درناحیهی زیر هیوئید (پانل A، پیکان سفید) ویک ندول کوچکتر درناحیهی فوق هیوئید (پانل A پیکان سیاه) قابل توجه بود. نتایج آزمایشها حاکی ازهیپوتیروئیدیسم تحت بالینی با تراز افزایش یافتهی تیروتروپین (۱۲/۶ میکرو واحد بینالمللی درمیلی لیتر، حدود طبیعی ۲تا۱۱) همراه تراز طبیعیترییدوتیرونین (۹۲ نانوگرم دردسیلیتر) و تیروکسین (۶/۱ میــکروگرم در دسی لیتر) بود. بعد از تجویز محیط کنتراست، در CT اسکن گردن ضایعات هیپردانس تشدید یافتهی همگون همراه کانونهای بدون تشدید درکف دهان (پانلB، پیکان سیاه) و میان استخوان لامی (هیوئید) و غضــروف تیروئــید (پانل B، پیکان سفید) دیـــده شد. یـــک ضایــعهی کوچکتر با الــگـــوی مشــابــه اینهنسمنت درمنطقهی فورامنسکوم (foramen cecum) (سرپیکان) دیده شد. از نظر بالینی، ضایعات این سه محل بافت اکتوپیک تیروئید تشخیص داده شد. بافت طبیعی تیروئید در منطقهی مربوطه وجود نداشت. والدین بیمار انجام هرگونه مداخله یا آزمایش و ارزیابی رادیوگرافیک بیشتر را اجازه ندادند. بیش ازیک سال بعد از مراجعه، بازهم ضایعات بیمار به کندی بزرگ میشد ولی ازسایر موارد بدون علامت بود.
N Engl J Med Sep30;363:1351
ثبت نظر