برنامه‌های خود تدبیری آسم از روزهای غیبت از مدرسه و کار، ویزیت‌های بخش اورژانس و بستری دربیمارستان می‌‌کاهد. اما معلوم نیست که آیا این امر درمورد بیماری انسدادی مزمن ریه هم صادق باشد(COPD). طی یک کارآزمایی دراسکاتلند که شامل 464 بیمار دچار تشدید حادCOPD بستری بوده است، محققان پیامدهای مرتبط با برنامهی خود تدبیری را مورد بررسی قرار دادند.
شرکت کنندگان به صورت غیر انتخابی درگروه مراقبت معمول یا برنامهی خود تدبیری قرارگرفتند که شامل چهار جلسه‌ی آموزش هر 2هفته یک بار و به دنبال آن هر 6 هفته یک بار ویزیت پرستار درخانه‌ی بیمار انجام می‌شد. هدف آن بود که شرکت کنندگان بتوانند بیماری خود را درک کنند، نشانه‌ها را پایش نمایند و برنامهی خود تدبیری را فعال سازند که شامل تطبیق درمان درابتدای دوران تشدید بیماری است(یعنی اضافه کردن آنتی‌بیوتیک خوراکی، کورتیکوستروئیدها یا هردو) و آغاز تماس با فراهم آورندگان طبی است.
بعد از یک سال، درپذیرش مجدد بیمارستان یا مرگ مرتبط با COPD میان گروه مداخله و گروه شاهد اختلافی دیده نشد (48 و 47٪). به ویژه، از میان 180 بیمار گروه خودتدبیری که پیگیری را به پایان برده بودند، 75 نفر (42٪) بنا به تشخیص موفق بودند. دربیماران موفق احتمال پذیرش مجدد بیمارستانی کمتر از خودتدبیری غیرموفق و احتمال پذیرش مجدد بیمارستانی یا مرگ به علت COPD کمتر از بیماران شاهد بود.
BMJ 2012 Mar 6;344:e1060
ثبت نظر