ورزش، استاتین وچاقی

مصرف استاتین‌ها سبب کاهش منافع ورزش درافراد چاق می‌شود.
 استاتین‌ها Statin از داروهایی به شمار می‌روند که بیش از سایر داروها درجهان مورد استفاده‌اند و غالباً برای کاستن کلسترل و پیشگیری از بیماری قلب در افراد مبتلا به چاقی، دیابت و سندرم متابولیک metabolic syndrome پیشنهاد می‌شوند.
 سندرم متابولیک مجموعه‌یی ازبیماری‌های طبی ازجمله چربی‌بیش از حد جسمی و یا بالا بودن میزان فشارخون، قند خون و یا کلسترل است.
 اما، پژوهشگران دانشگاه میسوری دریافته‌اند که سیمواستاتین Simvastatin، نوع ژنریک استاتین‌که پیش از این در بازار تحت نام تجارتی Zocor به فروش می‌رفت سد راه و مانع بروز آثار مثبت نرمش دربزرگسالان چاق و دارای اضافه وزن می‌شود.
 پیش از این ثابت شده بود که تناسب اندام قابل توجه‌ترین عامل پیشگویی کننده‌ی طول عمر و سلامت است زیرا سبب حفاظت در برابر انواع بیماری‌های مزمن می‌شود. برای حفظ یا بهبود تناسب اندام و درنتیجه بهبود پیامدهای سلامت، انجام فعالیت‌جسمی روزانه ضروری است. اما اگر بیمار همزمان شروع به ورزش  و استفاده از استاتین‌ها نماید، به نظر می‌رسد که مصرف استاتین‌ها سبب بلوک آثار ورزش درجهت بهبود میزان تناسب اندام می‌شود.
دراین مقاله که تحت عنوان «سیمواستاتین آثار انطباقی ورزش را مختل می‌کند و درشماره‌ی  18 ماه مه‌ی 2013 نشریه‌ی کالج کاردیولوژی آمریکا انتشار یافته، نویسنده‌اظهار داشته است، بسیاری از متخصصان قلب بدون درنظرگرفتن آنکه بیمار دچار سندرم متابولیک است یا نه مایلند استاتین‌ها را از سنی خاص برای تمام بیماران تجویز کنند. استفاده از این داروها درافراد دچار دیابت نوع 2 نیز توصیه شده است.
 نویسندگان مقاله توصیه کرده‌اند با توجه به این داده‌ی جدید درمورد تأثیر این دارو‌ها بر تمرین‌های ورزشی، کاردیولوژیست‌ها از نزدیک منافع و مضار مصرف استاتین‌ها را ارزیابی می‌کنند.
 از آنجا که فقط 15 یا 20 سال است که از استاتین‌ها استفاده می‌شود به این جهت هنوز آثار دراز مدت مصرف استاتین‌ها بر تناسب اندام هوازی وکل سلامت مشخص نیست. اگر استفاده از این داروها در بهبود یا حفظ تناسب اندام سبب بروز عوارض شود، دیگر نباید برای همه استاتین تجویزگردد.
 پژوهشگران سلامت قلب و ریه را در 37 نفر افراد چاق 25 تا 59 ساله اندازه‌گیری کرده‌اند که دارای زندگی بی‌حرکت وتناسب اندام پایین بوده‌اند. این شرکت کنندگان از رژیم‌ ورزشی مشابه با کمپ دانشگاه میسوری به مدت 12 هفته استفاده کردند. به 18 نفر ازاین 37 نفر روزانه 40 میلی‌گرم سیمواستاتین‌ داده می‌شد.
 مصرف استاتین‌ به طور قابل توجه بر پیامدهای ورزشی شرکت  کنندگان تأثیر داشت. شرکت کنندگانی که درگروه ورزش قرار داشتند میزان سلامت قلب و ریه به طور متوسط 10٪ افزایش یافت حال آنکه این میزان در شرکت کنندگان گروه استاتین‌ 1/5٪ بود. افزون بر این، محتوای میتوکندری‌عضله‌ی استخوان‌بندی، یعنی محلی که یاخته‌های عضلانی اکسیژن را به انرژی تبدیل می‌کنند در گروه مصرف کننده‌ی استاتین  4/5 درصد کاهش یافته حال آنکه درگروهی که فقط ورزش می‌کردند 13٪ افزایش یافته بود که درواقع عکس‌العمل طبیعی به دنبال تمرین‌های ورزشی است.
 پیشنهاد شده است که طی انجام پژوهش‌هایی درآینده مشخص شود آیا مقادیر خوراک کمتر سیمواستاتین‌ یا سایر انواع استاتین‌ نیز بر پیامدهای ورزشی و درنتیجه بر احتمال بروز بیماری‌هایی مانند دیابت نوع 2 تأثیر دارد. شروع استاتین‌ بعد از دوره‌ی ‌ ورزش و به دست آوردن میزان تناسب اندام بالاتر سبب کاهش آثار دارو بر تناسب اندام خواهد شد.