لیپوهیپرتروفی ناشی از انسولین

مردی55 ساله با سابقه‌ی31 ساله‌ی دیابت ملیتوس نوع 1 برای نخستین بارطی دودهه‌ی گذشته برای ارزیابی بالینی روتین مراجعه کرد. رژیم‌انسولین وی شامل ترکیبی از نوترال پروتامین هاگدورن(NPH) وانسولین سریع‌الاثر بود. دراین سال‌های بسیار از ابتدای تشخیص دیابت، او بنابرعادت، انسولین را دردومحل درمنطقه‌ی دورناف تزریق می‌کرد. دراین دو محل، دو توده‌ی زیرجلدی متمایز لمس می شد. هر دو توده سفت و شبیه آونگ بود. دراین بیمار، تشخیص بالینی لیپوهیپرتروفی ناشی از انسولین گذاشته شد. این حالت دربسیاری ازفرآورده‌های انسولین دیده می‌شود. درآموزش روش صحیح تزریق انسولین محل چرخش وتجسس محل تزریق باید دقت کامل مبذول داشت. ممکن است لیپوهیپرتروفی با جریان گلیسمی همراه باشد و سبب بدشکل شدن منطقه گردد. به بیمار درمورد چرخیدن محل تزریق مشاوره داده شد وتشویق شد تا به جای سوزن 8 میلی‌متری از سوزن 6 میلی‌متری استفاده نماید. به جای انسوین NPH هم از انسولین گلارژین استفاده شد. اما بیمار بعدها درپیگیری حضور نیافت.

N Engl J Med  Feb366:5:2