سنـدرم ارتنـر

وی 21‌سال پیش به‌علت استنوز روماتیسمی میترال تحت عمل تعویض دریچه‌ی میترال قرار‌گرفته بود ولی ازشدت هیپرتانسیون ریه‌اش کاسته نشده و در وی تظاهرات پیشرونده‌ی بالینی نارسایی سمت‌راست قلب ازجمله خیز محیطی، آسیب و تنگی‌نفس کوششی به‌وجود آمده بود. در رادیوگرافی قفسه‌ی‌سینه کاردیومگالی بدون احتقان عروق‌ریه (پانل‌A، پیکان‌ها، تصویر خلفی قدامی، پانل‌B، تصویر جانبی) آشکار شد. بالا‌آمدن برنش اصلی چپ (پانل‌A ستاره) همراه حاشیه‌ی کلسیفیه و محدب بخش فوقانی خلفی (پانل‌B پیکان) حدس بزرگی درازمدت دهلیز چپ را فراهم می‌آورد. تصویرسازی اگزیال توموگرافی کامپیوتری با اینهنسمنت کنتراست قفسه‌ی‌سینه تأییدکرد که دهلیز‌چپ به‌شدت بزرگ شده‌است (پانلC، پیکان‌ها) و قطر حداکثر دهلیز چپ ۱۶/۸‌سانتی‌متر بود. در لارنگوسکوپی پارزی طناب صوتی چپ مشاهده شد و سندرم Ortner تشخیص داده شد. دراین حالت، وقتی دهلیز چپ بسیار حجیم می‌شود یا شریان ریه‌ی چپ روی عصب راجعه‌ی حنجره فشار می‌آورد خشونت صدا ایجاد می‌شود. بعد‌از در‌نظرگرفتن خطر اساسی بیمارگنی حین عمل دربیمار، وی ضمن دریافت درمان طبی برای نارسایی قلب، با پاسخ علامتی ضعیف و بدون بهبودی درکیفیت صدا مرخص شد.

N Engl J Med 2011;Sep 8;365:339