بیش‌از370میلیون‌نفر در سراسر جهان دچار دیابت هستند، به‌طوری‌که سبب شده این بیماری به‌عنوان یکی‌از مشکلات قابل‌توجه سلامت‌عمومی جلوه‌گر شود. در بزرگداشت روز جهانی دیابت، انستیتوی ISIC گزارش روزآمدی انتشار داده است که شامل نتیجه‌ی آخرین پژوهش‌ها درمورد قهوه و دیابت نوع2 است.
یافته‌های کلیدی این پژوهش عبارتند از:
• اسناد اپیدمیولوژیک موجود نشان داده است که نوشیدن 3تا4 فنجان قهوه در روز حدود 25٪ از احتمال ایجاد دیابت‌نوع2 می‌کاهد.
• نتایج پژوهش حاکی‌از‌آن است که با هر‌فنجان اضافی قهوه یک پاسخ معکوس دوز وجود دارد و سبب کاهش نسبی احتمال ایجاد دیابت نوع2 به‌مقدار7تا8٪ می‌شود.
• کافئین مسوول بروز آثار حفاظتی قهوه نیست. نتایج یک بررسی دراین مورد حاکی ازآن است که قهوه‌ی کافئین‌دار و بدون کافئین با احتمال پایین‌تر دیابت‌نوع2 همراه است.
• نتایج یک تحقیق برتری قهوه‌ی صاف شده را نسبت به قهوه‌ی ترک، قهوه‌ی بدون کافئین را نسبت به قهوه‌ی کافئین‌دار و ارتباط معکوس‌قوی‌تر درافراد گروه سنی زیر60 سال را نشان داده است.
• نتایج یک بررسی دیگر نشان‌داده است که قهوه‌ی معمولی و نه قهوه‌ی بدون کافئین در‌برابر دیابت‌نوع2 درخانم‌های همه‌ی گروه‌های قومی نسبت به مردان دارای اثر حفاظتی بسیار بیشتر بوده‌است.
دراین گزارش همچنین بعضی ازنظریه‌های کلیدی مکانیستیک کلیدی زمینه‌ساز رابطه‌ی احتمالی میان مصرف قهوه و کاهش احتمال دیابت ذکر شده‌است. این نظریه‌ها عبارتند‌از «فرضیه‌ی صرف انرژی» که حاکی‌از‌آن است که کافئین موجود درقهوه سبب تحریک متابولیسم و افزایش صرف انرژی می‌شود و«فرضیه‌ی کربوهیدرات متابولیک» که طی آن تصور می‌شود اجزای قهوه با تأثیر برتعادل گلوکز درون بـــدن، نقــش کلیــدی بازی می‌کند.
همچنین نظریه‌های فرعی دیگری هم وجود دارد حاکی از آنکه اجزایی درقهوه موجود است که سبب بهبود حساسیت به انسولین با مکانیسم‌های مختلف می‌شود مانند تعدیل راهگذرهای التهابی، واسطه‌شدن برای استرس اکسیداتیو یاخته‌ها، آثار هورمونی یا احیای ذخایر آهن.
ثبت نظر