پژوهش جدیدی که درشماره‌ی دسامبر2013 نشریه‌یFASEB انتشار یافته، نشان می‌دهد که اخیراً چگونه یک پپتید انسانی کشف شده که هومانین humanin نام دارد و به پیدایی داروهای جدید پرقدرتی برای بعضی افراد دچار دیابت منتهی می‌شود. نتایج پژوهش درموش‌های بزرگ وکوچک نشان‌داده است که آنالوگ هومانین (پپتیدی که ازنظر ملکولی شبیه هومانین است) سبب افزایش ترشح انسولین شده و به افزایش متابولیسم گلوکز در یاخته‌های بتا می‌انجامد.
دیابت یک بیماری اساسی است و انتظار می‌رود دردو دهه‌ی آینده، بیش از پانصد میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا کند وهومانین سلاحی بالقوه در زرادخانه‌ی طب است که می‌توان برای مبارزه با این مشکل جهانی به‌‌کار گرفت.
برای رسیدن به این کشف، پژوهشگران آثار هومانین را بر ترشح انسولین در موش‌ها آزموده‌اند. این آزمون درگروه یاخته‌های موسوم به جزیره درلوزالمعده انجام گرفته که حاوی یاخته‌های بتا است و نیز در کشت رده‌ی یاخته‌های بتا نیزانجام شده است. در موش‌های بزرگ، تجویز آنالوگ هومانین سبب افزایش تراز انسولین درخون در پاسخ به تراز بالای گلوکز خون شد. تجویز آنالوگ هومانین سبب افزایش ترشح انسولین در جزایر موش‌های کوچک طبیعی و نیز موش‌های کوچک دیابتی شد. درمرحله‌ی بعد، پژوهشگران تأیید کردند که تجویز هومانین سبب افزایش ترشح انسولین در یاخته‌های ایزوله‌ی بتا می‌شود. با این کار ثابت شد که این امر با تولید انرژی حاصل از متابولیسم گلوکز دریاخته‌های‌بتا پیوند نزدیک دارد. افزون براین وقتی متابولیسم گلوکز دریاخته‌های بتابلوک می‌شود، تجویز هومانین سبب افزایش ترشح انسولین نمی‌گردد. سرانجام باید گفت که تراز هومانین با افزایش سن به‌طور طبیعی کاهش می‌یابد و این حدس پیش‌می‌آید که هومانین یا آنالوگ‌های آن برای سایر حالات نیز سودمند است ازجمله استروک، بیماری قلب و آلزایمر.
ثبت نظر