تصویرسازی دیابت اتوایمون

استفاده از‌این تکنیک سبب به‌دست‌آمدن تصویری از بیماری اتوایمون انسان در مدل‌های حیوانی می‌شود و راهی می‌گشاید تا پژوهشگران بتوانند عکس‌العمل‌بدن نسبت به راهکارهای درمانی جدیدی را ببینند که درجهت نجات جزایر ازگرفتاری به این حمله‌ی مرگبار سیستم ایمنی تلاش می‌کنند.
پیشرفت اساسی درتکنیک‌به وجود آمده آن است که جریان‌های التهابی را از هم اکنون می‌توان درموقعیت‌واقعی بیماری اتوایمون که ضمن ایجاد طبیعی دیابت نوع1 درلوزالمعده اتفاق می‌افتد مورد بررسی قرار داد. با پیوند جزایر فردی لانگرهانس به اتاق قدامی چشم درمدل موشی دیابت نوع1، پژوهشگران توانسته‌اند جریان التهابی را درزمان واقعی و با استفاده از یک میکروسکوپ پیچیده به‌طریقی مشاهده‌کنند که پیش از‌این امکان نداشت.
در دیابت نوع1، بخشی‌از جزایر لانگرهانس درلوزالمعده ازیاخته‌های بتای مولد انسولین ساخته شده‌اند و اساساً به علت تخریب اتوایمون و قتل یاخته‌های بتا توسط دستگاه ایمنی خود بدن مقدار کافی هورمون انسولین تولید نمی‌کنند.
درآغاز، پژوهشگران درمورد این مدل شبهه‌هایی داشتند زیرا اعتقاد براین است که مکانیسم‌های دفاع ایمنی درچشم برای حفظ قدرت دید، یعنی وضعیت ‌معاف چشم فرونشانده‌ می‌شوند. اما در پرتو تمامی اطلاعات قبلی درمورد جریان آماسی در لوزالمعده در دیابت نوع1، پژوهشگران توانستند ثابت کنند که این جریان درجزایر پیوند شده در چشم، تمامی ناهنجاری‌های اتوایمون در لوزالمعده تکرار می‌شود. این امر در مورد مدل به کار گرفته شده و یافته‌های پژوهش جنبه‌ی بنیادی دارد.
تصاویر به‌دست آمده از کیفیت بالایی برخوردار بود. مزیت اصلی این تکنیک به خلاف هریک از انواع موجود دیگر تکنیک‌های غیر‌تهاجمی مانند MRI وPET، ریزولوشن بالای یاخته‌یی آن است که امکان مشاهده‌ی یکایک یاخته‌ها را فراهم می‌آورد و می‌توان نحوه‌ی حرکت و تعامل یاخته‌ها با یکدیگر را پایش کرد. اما منحصر به فرد بودن این مدل درآن است که می‌توان تصویرسازی را بارها در دوره‌ی پیگیری روی یک یاخته و درهر یک از حیوانات انجام داد، در صورتی که در سایر تکنیک‌ها با ریزولوشن مشابه به جراحی تهاجمی نیاز است و فقط یک تصویر اسنپ شاتSnapshot (عکس‌فوری) به‌دست می‌آید.
این پژوهشگران اکنون نحوه‌ی‌ پیشرفت روز به روز وضمن دوره‌ی چند ماهه، نحوه‌ی ورود یاخته‌های آماسی مهاجم به جزایر لانگرهانس،نحوه‌ی حرکت و تعامل، تکثیر و درنهایت تخریب یاخته‌های بتای مولد انسولین را بررسی می‌کنند. این روش موقعیت‌ جدیدی فراهم می‌آورد تا واکنش‌بدن نسبت به راهکارهای متفاوت درمانی برای نجات جزایر از حملات مرگبار دستگاه عصبی را مشاهده کرد. این روش برای بسیاری از زمینه‌های جدید راه باز می‌کند. کاری که لازم‌است درواقع پژوهشگران و نیز تکنولوژی درآینده انجام دهد آن است که یک مدل سیستم ایمنی انسانی و جزایر یاخته‌یی پیوندی از انسان به دست آورد.