درمان هورمونی یائسگی و لوزالمعده

درمان هورمونی (HT) برای نشانه‌های بعد‌از یائسگی با پانکرآتیت حاد در تعدادی از گزارش‌های موردی همراه بوده است ولی داده‌های اپیدمیولوژیک دراین مورد وجود ندارد. محققان یک بررسی آینده‌نگر درمورد خانم‌های یائسه (۴۸ تا ۸۳ سال) یک همنوای ماموگرافی جمعیت بنیاد سوئدی انجام داده‌اند که درمورد استفاده از HT درسال ۱۹۹۷ پرسشنامه اولیه پرکرده و تا ۲۰۱۰ پیگیری شده‌اند. درآغاز، ۴۲٪ از ۳۱۰۰۰ شرکت‌کننده از این داروها استفاده می‌کردند و ۱۲٪ قبلاً تحت درمان HT بودند.
با استفاده‌از ثبت ملی بیمار سوئد، محققان تعداد ۲۳۷ مورد پانکرآتیت حاد عارض‌شده‌ی اتفاقی را درطول مجموع پیگیری ۴۰۰/۰۰۰ شخص ـ  سال شناسایی کردند. نرخ میزان شیوع که با توزیع سن همنوا استاندارد شده بود درخانم‌هایی که همیشه از HT استفاده می‌کردند برابر ۷۱ مورد در ۱۰۰/۰۰۰ شحص ـ سال و درافرادی‌که هرگز از HT استفاده نکرده بودند برابر ۵۲ مورد در صد‌هزار شخص ـ سال بود. در استفاده کنندگان احتمال بروز نسبی تطبیق داده شده با چندمتغیر (RR) برای پانکرآتیت حاد برابر ۱/۵۷ بود. این احتمال در خانم‌هایی که از HT سیستمی استفاده می‌کردند بیشتر از افرادی بود که ازدرمان لوکال سود می‌بردند. این احتمال بامدت درمان افزایش می‌یافت. برای هر‌2‌سال استفاده میزان RR به مقدار ۱/۰۹ افزایش پیدا می‌کرد. در‌میان خانم‌هایی که بیش‌از ۱۰ ‌سال از درمان سیستمی استفاده می‌نمودند، RR برابر44/2 بود. تطبیق ازنظر سابقه‌ی ابتدایی کله لیتیاز ارتباط میان مصرف HT و پانکرآتیت حاد را تغییر نداد.

 CMAJ 2014 Jan 27