محققان نرخ بالای ترمیم با آلوگرافت دزیدراته‌ی پرده‌ی آمنیوتیک انسان را دردرمان اولسرهای مزمن دیابتی پا گزارش کرده‌اند. این داده‌ها که به سمپوزیوم تیمار از زخم پیشرفته و انجمن ترمیم زخم در بهار 2014 عرضه شد، نشان می‌دهد زخم‌هایــی که با کاربرد هفتگی Epi Fix تحت درمان قرارگرفته‌اند
تقریباً با سرعت دو برابر زخم‌هایی درمان شده‌اند که هردو هفته یک‌بار مورد استفاده بوده‌اند.
این یافته‌ها از آن جهت اهمیت دارد که ترمیم سریع اولسرهای پای دیابتی ازهزینه‌های جراحی بالینی خواهد کاست و ازایجاد عوارض طبی درازمدت پیشگیری خواهد کرد.
برای انجام این بررسی، محققان به‌صورت غیر‌انتخابی40 بیمار را به‌دنبال دبریدمان جراحی تمامی بافت نکروتیک، تحت درمان دو هفته‌یی یا هفتگی با غشای آمنیوتیک قرار‌دادند. درتمام بیماران ازیک پروتکل استاندارد تیمار زخم شامل استفاده ازپوشش نچسب مرطوب و بانداژ فشاری استفاده شد.
شرکت‌کنندگان دارای سابقه‌ی دیابت نوع 1یا2 بودند و برای درمان اولسر پای دیابتی غیر‌عفونی در هرنقطه‌ی پا به‌مدت بیش‌از 4 هفته مراجعه کرده بودند.
با افزایش شیوع دیابت، اولسرهای پای دیابتی نیز رو‌به افزایش است.نکته‌ی مهم آن است که هرچه اولسرطولانی‌تر باز بماند، احتمال بروز عوارض جدی‌تر مانند سلولیت و استئومیلیت بیشتر است وبه این جهت تعداد ویزیت پزشک، موارد بستری‌شدن و یا آمپوتاسیون هم بیشتر می‌شود.
درمجموع، 92/5٪ اولسرهای پا ضمن 12هفته دوره‌ی بررسی به‌طور‌کامل ترمیم شدند. درمورد کاربرد هفتگی آلوگرافت‌زمان متوسط لازم برای ترمیم کامل برابر 2/4 هفته بود درحالی‌که درمورد کاربرد هر2هفته یک‌بار به 4/1هفته می‌رسید. تعداد آلوگرافت‌های به کاررفته برای ترمیم زخم در دو همنوای هفتگی و دو هفته‌یی مشابه بود. نمونه‌ی این بررسی شامل افرادی بود که نماینده‌ی انواع بیمارانی است که به‌طور مشخص درجامعه توسط کلینیسین مشاهده می‌شوند. به هرحال لازم است این نتایج طی انجام بررسی‌های بالینی وشمول دوره‌ی طولانی پیگیری برای اعتبار بخشیدن به‌مدت ترمیم زخم تأیید شود.
ثبت نظر