نتایج یک پژوهش تازه که در Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism ارگان انجمن آندوکرین به چاپ رسیده، اولسرپای دیابتی بیماران مبتلا با احتمال دو برابر در‌گروه درمان با داروی ترمیم بافتی نسبت به دارونما ظرف 8 هفته درمان می‌شود.
اولسرهای پا عارضه‌ی شایع دیابت به‌شمار می‌آیند که به بستری‌شدن و آمپوتاسیون اندام تحتانی منجر می‌شود. طبق گزارش مراکز کنترل بیماری و پیشگیری به سال 2006، حدود 65700 آمپوتاسیون غیر تروماتیک اندام تحتانی درافراد دچار دیابت انجام شده است. وقتی بتوان از ایجاد اولسرپیشگیری کرد یا آن را با موفقیت درمان نمود می‌توان از انجام 85٪ موارد آمپوتاسیون جلوگیری کرد.
اولسرهای پا ازخطرناک‌ترین و پرهزینه‌ترین عوارض بیماری دیابت به شمار می‌آیند و درمان‌های رایج آن مانند درمان با اکسیژن هیپربار گران است و ممکن‌است دارای عوارض‌جانبی باشد.
نتیجه‌ی یک بررسی برای نخستین‌بار نشان‌داده است که می‌توان با رویکردی داروشناسیک ترمیم زخم را در افراد دچار دیابت بهبود بخشید.
طی یک کارآزمایی آینده‌نگر غیرانتخابی دوسوناآگاه با دارونما و شاهد تعداد216 شرکت‌کننده‌ی دچار اولسر دیابتی پا و بـدون عفونـت قـابل رویـت از پـلی‌دئوکسی ریبونوکلئوزید Polydeoxy ribonucleoside (باکوته‌نوشتPDRN) یا دارونما استفاده شد. شرکت‌کنندگان از تزریق PDRN یا دارونما به‌مدت 8 هفته استفاده کردند و به‌مدت چهار هفته‌ی دیگر برای بروز هرنوع تغییر در اولسر پایش شدند.
بعد‌از 2 ماه، اولسر در 37٪ بیمارانی که با PDRN درمان شده بودند به‌طور کامل بسته‌شد حال‌آنکه قریب 19٪ بیماران دریافت از دارونما بهبود یافتند. افراد تجربی عوارض جانبی اندکی از مصرف PDRN گزارش کردند.
استفاده از‌این رویکرد در درمان اولسرهای دیابتی پا که در کشورهای توسعه‌یافته، علت اصلی پذیرش‌های بیمارستانی است انقلاب عظیمی به‌وجود خواهد آورد. تخمین‌زده می‌شود 382میلیون نفر در سراسر جهان دچار دیابت هستند و یافتن گزینه‌های مؤثر درمانی برای اولسرهایی که سخت جوش می‌خورند و سایر عوارضی که میلیون‌ها بیمار با آن روبرو هستند امری حیاتی است.
ثبت نظر