مصرف درازمدت آسپرین با دوز پایین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی- غیرآسپرینی، خطر ابتلا به سرطان‌روده‌ی بزرگ را کاهش‌می‌دهد.
سرطان روده‌ی‌بزرگ و راست‌روده(CRC) پس‌از سرطان‌ریه و پروستات در مردان و پس‌از سرطان‌ریه و پستان در زنان، سومین سرطان متداول و دومین دلیل عمده‌ی مرگ‌و‌میر ناشی‌از سرطان در جهان است. از بین هر ۱۰بیماری که مبتلا به CRC تشخیص‌داده می‌شوند ۹تن بیش‌از ۵۰سال سن دارند.
۴۰درصد از آمریکایی‌های ۵۰ساله و مسن‌تر، در کولون خود تومور خوش‌خیم دارند و برآورد شدهاست که ۲درصد از آنها به سرطان تبدیل می‌شوند.
چون این نوع از سرطان به آهستگی ایجاد می‌شود، شانس موفقیت در اقدامات پیش‌گیرانه‌ای مثل مصرف آسپرین با دوز پایین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی- غیرآسپرینی (NSAIDs) خیلی بالا می‌باشد.
گروهی‌از محققان در بخش اپیدمیولوژی بالینی در بیمارستان دانشگاهیAarhus دانمارک متوجه شدند در افرادی‌که به‌صورت مستمر به‌مدت ۵سال یا بیشتر، روزانه از ۷۵ تا ۱۵۰ میلی‌گرم آسپرین استفاده می‌کنند، به تبع آن خطر بروز CRC حدود ۲۷درصد کاهش‌می‌یابد و در افرادی‌کهNSAIDهای غیرآسپرینی مصرف‌می‌کنند، این مقدار کاهش به ۳۰ تا ۴۵ درصد رسیده و بیشترین میزان کاهش خطر از مصرف NSAIDهایی حاصل‌می‌شود که آنزیم‌های مخصوص التهاب و درد را هدف قرار‌می‌دهند.
گروه موردبررسی از ۱۰۲۸۰۰ شرکت‌کننده‌ی شاهد و ۱۰۲۸۰ فرد بالغ مبتلا به CRC بار اول تشخیص، تشکیل شده بود. البته فاکتورهای مربوط به سبک‌زندگی از قبیل رژیم‌غذایی، وزن و ورزش در‌این افراد بررسی نشدند.
آیا این تأثیر درمورد جمعیتی عمومی صادق است یا درمورد جمعیت بخصوصی صدق‌می‌کند که نشانه‌های خاصی را نشان‌می‌دهند؟
ارزیابی ارتباط بین آسپرین و سایر NSAIDها در جمعیت عمومی و نیز در جمعیتِ تحقیقاتی منتخب و متشکل از افراد پرخطر و مبتلا به سرطان کولورکتال (از‌جمله افرادی با سوابق ارثی/خانوادگی، پیشینه‌ی بروز آدنوم‌های کولورکتال یا سرطان یا چاقی) و در‌عین‌حال ایجاد موازنه بین نتایج مفید حاصل از اقدامات پیشگیرانهی دارویی (Chemopreventive) و نیز صدمات بالقوه‌ی آن از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
بررسی‌ها نشان‌می‌دهند که عملکرد پیشگیرانهی آسپرین برعلیه سرطان کولورکتال در‌بین افراد دارای اضافه‌وزن از بیشترین تأثیر برخوردار است و نیاز به ارزیابی کامل خطرات و مزایای مصرف این دارو در جمعیت‌های مختلف کاملاً ضروری است، یعنی ایجاد موازنه بین نتایج حاصل از تأثیر پیشگیرانهی دارویی آسپرین و سایر NSAIDها و صدمات بالقوه‌ی آنها، از‌جمله خونروی معده ـ روده، سکته‌ی مغزی ناشی‌از خونروی مغزی و حوادث ناگوار قلب‌وعروق (درمورد NSAIDهای غیرآسپرینی).
امتیاز مضاعف این رویکرد عبارت است از قابلیت ترکیب داده‌های مربوط به تجویز آسپرین با اطلاعات مربوط به مصرف بدون نسخه‌ی آسپرین با دوز نسبتاً بالا.
به‌منظور شناسایی افرادی‌که نتیجه‌ی بررسی خطر و مزیت داروها در آنها به نفع درمان پیشگیرانه با آسپرین است و به‌منظور بررسی تغییر میزان تأثیر آن مطابق با عواملی مثل سن و وزن، باید بررسی‌های بیشتری انجام‌گردد و با استفاده از تجویز عوامل متناسب با رژیم‌غذایی، سبک‌زندگی، چاقی و همراهی این عوامل با تأثیر آسپرین/NSAIDها روی سرطان کولورکتال و سرطان‌پروستات، محققان به‌دنبال تهیه‌ی طرحی (Prescription Registry) هم راستا با این عوامل هستند.
این ارزیابی اولین بررسی در ارتباط آسپرین با کاهش خطر بروز سرطان نبوده و پیش‌تر هم به نقش پیشگیرانهی مصرف منظم آسپرین در افراد چاق به‌ویژه درمورد سرطان‌های رحم و کولون، پرداخته شدهاست.
ثبت نظر