نتایج بررسیهای جدید نشانمیدهد که بیماری پوستی مزمن پسوریازیس، با اضافهوزن و دیابت۲ ارتباط دارد. محققان دانمارکی دریافتهاند که افراد مبتلا به دیابت نوع۲، بیشاز ۵۰ درصد شانس بیشتری برای ابتلا به پسوریازیس درمقایسه با افراد بدون دیابت دارند. نرخ ابتلا به پسوریازیس توأم با افزایشوزن بالامیرود.
برای نمونه، افراد چاق با شاخص تودهی بدن (BMI) بالای ۳۵ به نسبت افرادی با وزن متعادل، حدوداً ۲برابر شانس بیشتری برای ابتلا به پسوریازیس دارند. شاخص تودهی بدن(BMI)، مقیاسی برای اندازهگیری چربی بدن براساس قد و وزن است و شاخص۳۰ و بالاتر از آن چاقی محسوبمیگردد. ژنتیک، استعمالدودسیگار، نوشیدنیهای الکلی یا التهاب میتوانند نقشی اساسی داشته باشند. زمینهی ژنتیکی برای این بیماری و تعداد زیاد بیماریهای زمینهای آن (بیماریهای همراه) هنوز بهطورکامل کشف نشدهاند و محققان معتقدند که ارتباط بین پسوریازیس و چاقی میتواند تاحدی با عوامل ژنتیکی معمول نیز مرتبط باشد.
بیماران پسوریازیس به نسبت گروهی که به این بیماری پوستی مبتلا نیستند، وزن بیشتری دارند. خطر ابتلا به چاقی نیز درمیان مبتلایان به پسوریازیس بیشتر است. یافتهها نشانمیدهند که ۱۱درصد از مبتلایان به پسوریازیس چاق بودند، اما فقط ۸ درصد از افراد غیرچاق دراین بررسی پسوریازیس داشتند.
همچنین محققان با ارزیابی۷۲۰جفت دوقلو که یکیاز آنها دچار پسوریازیس و دیگری سالم بود، دریافتند نوزادیکه پسوریازیس داشته از نوزادی که بدون پسوریازیس بوده وزن بیشتری داشته و احتمال ابتلا به چاقی در آنها بیشتر بوده است. با اینحال بنابر گزارشها، شیوع دیابت نوع۲، در هردوقل مبتلا و سالم یکسان بوده است.
افراد مبتلا به پسوریازیس حتی اگر عوامل اصلی خطر ابتلا به بیماری قند را نداشته باشند، شانس بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع۲ داشته و این خطر با شدتیافتن پسوریازیس افزایش مییابد و مقداری از این خطر ممکناست وابسته به ژنتیک مشترک (Shared Genetics) بین پسوریازیس و دیابت باشد.
همچنین تصورمیشود که التهاب مزمن در پسوریازیس موجب مستعدشدن بیماران برای دیابت بشود. افراد مبتلا به پسوریازیس (خصوصاً بین سنین ۴۰تا۷۰سال که بیماریهای گستردهی پوستی دارند) باید برای دیابت مورد بررسیهای پزشکی (Medical Screening) قرارگیرند. بیماران مبتلا به پسوریازیس که اضافهوزن دارند بارسیدن به وزن مناسب علاوهبر کمکردن فعالیت بیماری پوستی خود، خطر ابتلا به دیابت را نیز کاهشمیدهند.
Ref: JAMA Dermatology 27 April 2016
ثبت نظر