این سندرم بیان می‌کند که بسیاری‌از بیماران که تحت عمل‌‌های جراحی الکتیو سرپایی (Outpatient) قرار گرفته‌اند، زمانی‌که از بیمارستان مرخص می‌شوند، به‌خاطر عوارض جراحی یا بیماری‌های دیگر به‌طور مجدد مجبور به بستری در بیمارستان می‌شوند.
این امر برای بیمارانی‌که تحت عمل‌های‌جراحی سرپایی الکتیو قرار‌گرفته‌اند، خطر قابل‌ملاحظه‌ای ایجاد‌می‌کند.
داده‌های آماری:
PHS به‌معنای بستری مجدد در بیمارستان ظرف مدت ۹۰ روز پس‌از جراحی انتخابی است. اولین بررسی که در‌این‌زمینه انجام‌شد نشانگر آن بود که درمیان بیمارانی‌که دارای PHS بودند، ۷/۶درصد مجبور شدند تا ۳۰ روز بعد‌از عمل‌جراحی الکتیو سرپایی فتق، مجدداً در بیمارستان بستری شوند. این درحالی بود که تنها ۱/۶درصد از بیماران فاقد PHS مجبور به بستری مجدد پس از جراحی فتق در بیمارستان شدند.
۸/۳درصد از بیماران دارای PHS نیز مجبور به بستری‌شدن در بخش اورژانس بیمارستان طی۳۰ روز پس از جراحی الکتیو فتق شدند. این درصد درمیان بیماران فاقد PHS (به‌دنبال جراحی فتق) ۴/۳درصد بوده است.
محققان با تمرکز روی عمل فتق به‌دلیل متداول‌بودن آن و صورت پذیرفتن این عمل در مراکز جراحی سرپایی، بیمارستان‌های محلی و مراکز پزشکی دانشگاهی به‌طور‌گسترده، اقدام به ارزیابی بیمارانی نمودند که در‌سال2011 مورد جراحی قرار‌گرفته و ۲/۲درصد از آنها دچار PHS شده بودند.
درمیان بیماران دارای PHS، بیشترین دلیل بستری‌های پیشین مربوط به مشکلات گوارشی (۲۵/۱درصد)، مشکلات قلبی ـ عروقی (۱۲/۳درصد)، شکستگی لگن و دیگر صدمات استخوانی (۸/۲درصد) و مشکلات مربوط به بارداری (۷/۱درصد) بود و متوسط مدت زمان فاصله‌ی بین بستری پیشین و جراحی فتق الکتیو آنان نیز ۴۸/۷روز بوده است.
نتایج:
جراحان باید پیش‌از پذیرش بیماران در معرض‌خطر (Risk-stratifying) هنگام جراحی‌های الکتیو و سرپایی، تمامی سوابق بستری اخیر آنها را در نظر بگیرند.
PHS اولین‌بار طی مقاله‌ی چاپ‌شده توسط محققان دانشگاهYak در‌مجله‌ی New England Journal of Medicine شناسایی‌شد و از این سندرم به‌عنوان «شرایط آسیب‌پذیرشدن» یاد می‌شود.
بیماران به‌طور‌معمول طی دوران بستری با کم‌خوابی، درد یا ناراحتی دست و پنجه نرم می‌کنند. آنان داروهایی دریافت می‌کنند که قابلیت‌های ذهنی و فیزیکی آنها را دستخوش تغییرقرار می‌دهد. وضع بیماران در زمان بستری ممکن‌است وخیم شود (از‌دست‌دادن توده‌ی عضلانی، کاهش برون‌دهی قلبی(Reduced cardiac output) و... یا ممکن‌است دچار سوء‌تغذیه (برای مثال بیماران روی ونتیلاتور با ناشتا‌بودن قبل‌از عمل و آزمایشات) بشوند.
این مشکلات ممکن‌است موجب خدشه‌دار‌شدن فرآیند نقاهت‌گردیده و آنها را در‌مقابل بیماری و خطاهای ذهنی آسیب‌پذیر کند.
Ref: Annual Meeting of The Western Surgical Association Ca, May 2016
ثبت نظر