بهبـود متابولیــسم در موش‌های چـاق و دیابتی با پروتئین خاص

چاقی و دیابت نوع۲ با درجه پایین التهاب و تغییرات خاص در ترکیب باکتری‌های روده (Gut microbiotic) در ارتباط است. پیشتر نیز توسط محققان ارتباط میان اجرای Akkermansia muciniphila در موش‌ها و ممانعت ‌از پیشرفت چاقی و عوارض آن نشان‌داده شده‌است. با تمامی این اوصاف، عملکردهای زیربنایی این اثر محافظتی هنوز مشخص نیست. علاوه‌بر‌این، حساسیت A.‌muciniphila به اکسیژن و وجود ترکیبات حیوانی مشتق در محیط‌رشد آن، در‌حال‌حاضر موجب محدودشدن پیشرفت رویکردهای انتقالی در طب انسانی می‌شود.

A.‌muciniphila زمانی‌که در یک محیط مصنوعی سازگار با اجرای انسانی قرار‌می‌گیرد، اثر‌بخشی خود را حفظ‌می‌کند و پاستوریزه‌کردنA.‌muciniphila باعث افزایش ظرفیت آن در کاهش پیشرفت توده چربی، مقاومت به انسولین و اختلال چربی خون در موش‌ها می‌شود. این پیشرفت‌ها به‌ویژه با معتدل ساختن مشخصات متابولومیک ادراری میزبان و جذب انرژی روده مرتبط است. محققان نشان‌دادند Amuc ۱۱۰۰ که یک پروتئین خاص جدا‌شده از غشای خارجی A.‌muciniphila است که با TLR2 (Toll Like Receptor) در تعامل می‌باشد، در درجه حرارت مورد‌استفاده برای پاستوریزاسیون پایدار بوده، باعث بهبود سدمخاطی روده می‌شود و تا‌حدودی اثرات سودمند باکتری را تکرارمی‌کند.

در‌نهایت، محققان نشان‌دادند که اجرای A.‌muciniphila زنده یا پاستوریزه‌شده که در محیط کشت مصنوعی رشد‌می‌کند در انسان بی‌خطر است. این یافته‌ها  استفاده از آماده‌سازی‌های مختلف A.‌muciniphila را به‌عنوان گزینه‌های درمانی در بررسی چاقی انسان و اختلالات متابولیک همراه تأیید ‌می‌کنند.

Ref: Nature Medicine Weekly