بی‌خانمان‌ها جز گرمخانه به ساماندهی، نگهداری و درمان احتیاج دارند/ ترک 150 باره اعتیاد در بین بی‌خانمان‌ها به علت عدم مراقبت‌های پس از درمان

به گزارش هفته نامه پزشکی امروز به نقل از خبرگذاری برنا 

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مجید ابهری، آسیب‌شناس، با بیان اینکه کارتن خوابی فرآیندی از بی‌خانمانی است، گفت: این درحالی است که ممکن است فردی در میان خانواده خود نیز کارتن خواب باشد.

او ادامه داد: کارتن خوابی نوعی رفتار و سبک زندگی است که فرد با گرایش به اعتیاد یا داشتن بیماری‌های اعصاب و روان از نظافت و بهداشت جسمی و روحی خود فاصله می‌گیرد.

این آسیب‌شناس با بیان اینکه در حال حاضر بی‌خانمان‌ها در کشور به علت نبودن مدیریت متمرکز در  ساماندهی، موجب زحمت و آزار شهروندان در جامعه شده‌اند، عنوان کرد: علت بروز چنین اتفاقی ضعف در برنامه‌ریزی و ساماندهی اقتصادی است چراکه 95 درصد از افراد بی‌خانمان غالبا معتاد بوده و دارای امراض مختلف هستند.

ابهری با تاکید بر اینکه در موضوع ساماندهی، ابتدا باید غربالگری دقیق در بین این افراد صورت گیرد، توضیح داد: باید بیماران مزمن روانی و مبتلایان به ویروس اچ آی وی از دیگر بی‌خانمان‌ها تفکیک شوند چراکه وجود این افراد در بین بی‌خانمان‌ها باعث گسترش بیماری‌های یاد شده می‌شود.

او افزود: به عنوان مثال استفاده از سرنگ‌های مشترک و یا ارتباطات جنسی خارج از چارچوب باعث افزایش بیماری‌های خطرناک در بین این افراد می‌شود. در این راستا باید مدیریت متمرکز، به دور از سیاست‌گرایی، شعار و تبلیغات در زمینه جمع‌آوری، ساماندهی و درمان بی‌خانمان‌ها صورت گیرد.

ابهری با اشاره به اینکه در گذشته بسیاری از این بی‌خانمان‌ها دارای شغل و حرفه بوده‌اند، تصریح کرد: در بین این افراد غالبا اشخاصی وجود دارند که قبل از ورود به دنیای بی‌خانمانی دارای شغل و حرفه بوده‌اند که بعد از بازیافتن سلامت روان و جسم می‌توانند به مشاغل قبلی خود برگردند. همچنین افرادی که فاقد حرفه و شغل هستند نیز می‌توانند با آموزش‌های فنی و حرفه‌ای برای خود اشتغال‌زایی کرده و کسب درآمد کنند.

این آسیب‌شناس با تاکید به نقش خانواده در سلامت این افراد، گفت: بسیاری از این افراد از خانواده‌های خود رانده شده‌اند که در صورت بازیافتن سلامتی می‌توانند به آغوش گرم خانواده بازگردند.

ابهری با بیان اینکه متاسفانه متولی معینی برای ساماندهی، نگهداری و درمان بی‌خانمان‌ها در کشور وجود ندارد، ادامه داد: البته در ظرفیت بسیار محدود، سازمان بهزیستی این‌گونه افراد را نگهداری می‌کند اما پس از ترک اعتیاد مجددا به چرخه اعتیاد باز می‌گردند. حتی گاهی دیده شده در بین این افراد اشخاصی بودند که تا 150 بار اعتیاد خود را ترک کردند اما از آن جایی که کنترل و مراقبتی برای این اشخاص وجود ندارد مجددا به چرخه قبلی باز گشتند.

او گرمخانه‌ها را واحدهایی برای نجات بی‌خانمان‌ها از مرگ و سرمای زمستان عنوان کرد و گفت: قبل از راه‌اندازی و ایجاد گرمخانه‌ها به طور متوسط  هر شب در زمستان 5 الی 10 نفر بی‌خانمان در سرما یخ زده و از بین می‌رفتند. این بی‌خانمان‌ها عموما دچار بیماری‌های ریوی و ضعف‌های جسمی فراوان هستند و طبیعی است که به شدت در مقابل بیماری و سرما بی‌دفاع باشند. 

این آسیب‌شناس در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه گرمخانه‌ها فقط برای ایام زمستان و خوابیدن شب است که با مختصر شام و صبحانه از بی‌خانمان‌ها در مقابل سرمای جانسوز زمستان مراقبت می‌شود. اما باید گفت وجود چنین مکان‌هایی کافی نیست چراکه تنها موضوع شب خوابی این افراد مطرح نیست بلکه نگهداری مستمر و درمان آن‌ها در اولویت است. در این زمینه باید به دور از هیاهو و جنجال‌های سیاسی- تبلیغاتی، یک مدیریت متمرکز و منسجم صورت گرفته و به اجرا درآید.