سلامت روانی جامعه در معرض خطر است/ بیکاری عاملی برای افسردگی

سلامت روانی جامعه در معرض خطر است/ بیکاری عاملی برای افسردگی

تعریفی که سازمان جهانی بهداشت روی آن تاکید دارد تامین سلامت روانی، اجتماعی و فیزیکی است، یعنی زمانی فرد دارای سلامت کامل خواهد بود که این 3 مولفه را همزمان با یکدیگر داشته باشد.

سه شنبه 26 شهریور 1398 ساعت 11:5

به گزارش هفته نامه پزشکی امروز به نقل از خبرگذاری برنا 

 

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ نگرانی یا دلواپسی یک واکنش طبیعی است که در آن ذهن تلاش می‌کند با عامل تهدید بیرونی مبارزه کند و جلوی آن را بگیرد. احساس نگرانی در بسیاری از مواقع همراه با اضطراب یا توجه بیش از حد به مسائل واقعی یا خیالی است.

خواه یا ناخواه مسائلی که موجب نگرانی در بین افراد می‌شود می‌تواند عاملی باشد برای بروز اختلالاتی که میزان اثرگذاری فراوانی را روی روح و روان دارد. تاثیر پذیری از این موضوع نیز قطعا همراه با تبعاتی خواهد بود که گاها جبران ناپذیر است و تا سال های سال نیز ادامه می‌یابد.

بر اساس آخرین نظرسنجی مرکز تحقیقات بازار و افکار عمومی ایپسوس که در ماه مارس 2019 از 18 هزار فرد 16 تا 64 ساله در 28 کشور بدست آمده، پنج نگرانی اصلی میان مردم مورد بحث و بررسی قرار گرفته که فساد مالی و سیاسی و فقر و نابرابری در رتبه‌های ابتدایی این لیست جای دارند در ادامه این آمارها نیز بیکاری، جرم و خشونت و در نهایت بهداشت و سلامت قرار دارد.

در خصوص ارتباط مابین به وجود آمدن نگرانی و بروز اختلالاتی که می‌تواند بروز پیدا کند با فائزه غلامیان، روان‌پزشک و استادیار دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی تهران‌، به گفتگو نشستیم.

غلامیان در ابتدا به تعریف سلامتی پرداخت و گفت: تعریفی که سازمان جهانی بهداشت روی آن تاکید دارد تامین سلامت روانی، اجتماعی و فیزیکی است. یعنی زمانی فرد دارای سلامت کامل خواهد بود که این 3 مولفه را همزمان با یکدیگر داشته باشد و نباید بر این اساس که چون از سلامت فیزیکی برخوردار است دیگر نیازی به باقی موارد یاد شده ندارد.

او ادامه داد: دلیل اصلی در این خصوص نیز مرتبط بودن آن‌ها با یکدیگر است به شکلی که در تمامی موارد این 3 مولفه مکمل یکدیگرند و در یک سطح از اولویت‌بندی قرار دارند. هرگاه یکی از این موضوعات وجود نداشته باشد افراد دچار نوعی اختلال می‌شوند و سلامتی‌شان به خطر خواهد افتاد. زمانی که سلامتی فرد با مشکل مواجه شود و به خطر بیفتد عملکرد و ارتباطات او مختل می‌شود و متعاقب این تاثیر بر اساس مشکلات به وجود جامعه و اجتماع نیز با معضلاتی مواجه خواهد شد.

این روان‌پزشک در پاسخ به این سوال که نگرانی‌ها به چه میزان می‌تواند سلامت روانی افراد را مورد تهدید قرار دهد؟ گفت: پدیده‌های چون فقر و بیکاری از جمله اصلی‌ترین نگرانی‌هایی است که طی چند سال اخیر در بین مردم نفوذ پیدا کرده. اگر بخواهیم به صورت دقیق به این مبحث بپردازیم شاهد خواهیم بود این موضوع به راحتی می‌تواند در روح و روان افراد رخنه کند و تبدیل به معضلی بزرگ شود همانگونه که در شرایط حال حاضر با توجه به مشکلات اقتصادی و نوساناتی که وجود دارد شاهد هستیم موضوعی مانند بیکاری تبدیل به عاملی برای به وجود آمدن افسردگی در بین جوانان و بروز اختلالات روانی شده است.

او افزود: در نتیجه به صورت ملموس می‌توان تاثیرات نگرانی روی سلامت روانی اجتماع و افراد را مشاهده کرد و به ارتباطی که در این میان وجود دارد پی برد.

غلامیان در ادامه به موضوعاتی که سلامت روانی ایرانیان را در معرض خطر قرار می دهد اشاره کرد و اظهار داشت: بی ثباتی در قوانین و عدم یکسان اجرا کردن در تمامی موضوعات، عدم اهمیت به بهداشت و سلامت روان اجتماع، مشکلات اقتصادی کشور، حاشیه نشینی و بیکاری از عمده موضوعاتی است که به راحتی می‌تواند سلامت روانی جامعه ایرانی مورد تهدید قرار دهد که بیماری‌های و اختلالات روانی را قطعا در پی خواهد داشت برای مثال شیوع افسردگی در طول چند سال اخیر در بین قشرهای مختلف به 23 درصد رسیده که دارای بار بیماری فراوانی مانند ناتوانی و مرگ است و باید پیش از هر چیزی از سوی متولیان امر بهداشت به آن توجه شود.

این روان‌پزشک در پایان در این رابطه توصیه‌هایی را داشت و بیان کرد: در حال حاضر ریشه‌کن کردن مواردی که در این رابطه ذکر شده به هیچ عنوان ساده نیست و همواره نگرانی‌ها و عوامل بروز اختلال در سلامت وجود دارد. همچنین متاسفانه عدم توجهی از سوی متولیان امر در رابطه با سلامت روان گاها باعث دلسردی در بین عموم مردم می‌شود و در نتیجه مردم باید خود همتی را در این زمینه داشته باشند تا حداقل بتوانند کمی از بار فشارهای روحی، روانی و جسمی خود بردارند. در این مواقع نیاز است هرگاه افراد حس کردند کم کم به سمت یکی از اختلالات سلامت اعم از سلامت روانی، اجتماعی و فیزیکی حرکت می‌کنند، قبل از هر چیزی با مراجعه به پزشک مربوطه مانند روان‌پزشک و روان‌شناس سعی در پیشگیری و یا درمان داشته باشند.

تعداد بازدید : 595

ثبت نظر

ارسال