یک مرد ۶۸ ساله دچار ترومبوز وریدفمورال طرف‌راست و آمبولی ۲طرف ریه در‌جریان شیمی‌درمانی سرطان درجه۴ پروستات قرارگرفت. کراتی‌نین خون بیمار ۱/۴میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود با کراتی‌نین کلیرانس63ml/mi.
در بیمار مبتلا به سرطان آیا باید درمان با هپارین با وزن مولکولی پایین(LMWH) برطبق وزن و تعیین عیار Anti-Xa اجرا شود؟
• پاسخ:
مصرف هپارین با وزن مولکولی پایین(LMWH) برای ترومبو آمبولی بیماران سرطانی توصیه شده‌است. بیماران سرطانی ۳برابر شانس ترومبوزهای مکرر و ۲برابر شانس خونروی شدید را بیشتر‌از افرادی‌که فاقد سرطان هستند دارا می‌باشند. روش افزودن اثر و امن‌بودن آنتی‌کواگولان‌ها در این بیماران خواست و دلخواه همه است. نارسایی کلیه در‌طول‌زمان شیمی‌درمانی ممکن‌است دفع هپارین را کاهش‌دهد. در‌افرادی‌که با خطر بزرگ مواجه هستند، همانند اطفال باید مقدار دارو دقیقاً سنجیده‌شده و عیار Anti-Xa معین‌گردد.
در بیمار معرفی‌شده فوق، داروی Enoxaparin به‌مقدار ۱میلی‌گرم به‌ازای هرکیلوگرم وزن بدن هر۱۲ساعت یک‌بار شروع‌گردید. بعد‌از ۴هفته بیمار دچار نارسایی کلیه با Cretainine clearance 30ml/min گشته و هماتوم وسیع در پشت‌و‌پهلو (Flank) پیداکرد. بعد‌از‌اینکه وضعیت بیمار و عیار هموگلوبین ثابت (Stable) و عمل کلیه طبیعی گردید، Enoxaparin با کاهش ۲۵درصد مجدداً شروع گردید. چندین بار بالاترین حد Anti-Xa اندازه‌گیری شد که در‌‌حد 0.9units/ml و 0.7 بود.
بیمار پس‌از دریافت درمان‌های فوق، تاکنون هیچ‌گونه تجربه خونروی و یا ترومبوز را نداشته است.
Ref
Lisa Baumann Kreuriger, Michael Straiff, Hemaltotogy ASH, Decem. 3-6,2016
ثبت نظر