بخش سرطان جان تورِر در مرکز درمانی دانشگاه هَکنسَک، باچاپ مطالب مهمی در درمان میلوم‌مولتیپل پیشرفته در‌مجله‌ی (بیولوژی پیوند‌خون و مغزاستخوان) Biology of Blood and Marrow Tranplantation اعلام کرد: این بررسی بالینی، تحت سرپرستی مایکل ال.دوناتو، پزشک بخش سرطان جان تورِر، یکی‌از بزرگترین مجریان پیوند دگرسرشت (آلوژنی) برای میلوم‌مولتیپل درجهان، نشان‌می‌دهد که پیوند آلوژنی (دگرسرشت) برای میلوم‌مولتیپل می‌تواند حتی باعث بروز خاموشی طولانی در بیمارانی‌که اشکال مقاوم به درمان عودکننده‌ی بیماری مبتلا بودند، منجر به بهبود پایدار آنها گردد.
دکتر اَندرو ال.پِکورا، پزشک و رئیس انجمن مراقبت سرطان در مرکز سرطان جان تورر می‌گوید: «اعتقاد بر این است، میلوم‌مولتیپل، بیماری لاعلاجی باشد، ولو داروها قادر باشند به بهبود نسبی و گاهی بهبود نسبی بسیار پردوامی دست یابند. درحالی‌که، اکثریت وسیعی از بیماران نهایتاً تسلیم این بیماری می‌شوند، اعتقاد شخص من این است که پیوند آلوژنی (دگرسرشت)، قابلیت تغییر‌دادن این واقعیت را داراست».
پیوند آلوژنی (دگرسرشت)، شیوه‌ای درمانی است که بیمار در آن مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی (بن‌یاخته) خون‌محیطی را از شخص دیگر را دریافت می‌کند. این روش به‌علت مرگ‌ومیر ناشی‌از درمان براثر استفاده از رژیم‌های میلوابلتیو سمّیtoxic myeloablative regiments، از حمایت کمّی برخوردار بود. بااین‌حال، از آن زمان تاکنون، پیشرفت‌هایی در مراقبت دلسوزانه و رژیم‌های جدید مقدماتی پدید‌آمده که منجر به کاهش چشمگیری در مرگ‌ومیر مرتبط با این نوع درمان شده است. دکتر پِکورا توضیح می‌دهد: «چیزی که این تحقیقات در مرکز ما آشکار ساخت این بود که با استفاده از علم روز، می‌توان با اطمینان و به‌صورتی موثر پیوند آلوژنی را تکمیل کرد. بیماران بدون هیچگونه بیماری قابل ردیابی ـ که بالقوه از آن بهبود یافته‌اند، پنج سال بیشتر زندگی می‌کنند، بیماران درمان‌شده پس‌از ۵ سال از درمان هنوز بدون بیماری بودند که بالقوه درمان شده محسوب می‌گردند».
به‌علاوه این تحقیقات نشان‌دادند که بیماران مبتلا به میلوم‌مولتیپل، دچار بیماری مزمنِ پیوند دربرابر میزبان (chronic graft-versus-host disease (cGVHD، که در آن سیستم ایمنی بعداز پیوند اهداکننده پُرکار است و تأثیر مطلوبی بر بقای کلی می‌گذارد. دکتر مایکل‌ال.دوناتو، مدیر موسسه گردآوری خون و مغزاستخوان می‌گوید: «البته، تأثیر ایمن‌درمانی سلول‌های اهداکننده در میلوم‌مولتیپل وجود دارد. تحقیقات ما نشان می‌دهند که اگر از یک اهداکننده‌ی خویشاوند یا غیرخویشاوند پیوند بزنیم، سیستم ایمنی اهداکننده، قادر به کنترل بیماری در تعداد زیادی از بیماران بوده است. در این بررسی اثبات کرده‌ایم که تأثیر پیوند دربرابر میلوم نیز وجود دارد و این موضوع تا‌به‌حال هرگز اتفاق نیفتاده بود».
درباره‌ی این تحقیقات:
مرکز سرطان جان تورِر، تحقیقات درباره‌ی بیماران مبتلا به میلوم‌مولتیپل تحت پیوند آلوژنی را برای ارزیابی پارامترهای به‌دست‌آمده را اداره کرده، ۵۷ بیمار مبتلا به میلوم‌مولتیپل، بین سال‌های2004 و 2011 در این مرکز، تحت پیوند دگرسرشت (آلوژنی) قرارگرفتند. بیمارانی‌که قبل از ورود به‌این تحقیقات، حداقل یک پیوند خودگانه داشتند نیز شامل این تحقیقات شدند. 26بیمار به خاطر تثبیت بعداز پاسخ به اولین خودپیوندشان و 30بیمار به‌عنوان درمان نجات‌بخش، تحت پیوند دگرسرشت(آلوژنی) قرارگرفتند. منبع اهدا کننده به‌طور یکسان بین خویشاوند و غیرخویشاوند توزیع شد.
طی ۵سال، 49/2% کل بیماران در پاسـخ کامـل درمانی (Complete Response (CR بودند. 16بیمار، یا تزریقات لنفوسیت اهداکننده یا قطع درمان‌های مهارسیستم ایمنی تجربه بیماری با میزان پاسخ 62/5%، انجام دادند. بقای کلی (Overall Survival (OS پنج‌ساله برای تمام بیماران، 59% بود. OS 5ساله برای30بیمار در گروه تثبیت، درمقایسه با38% بیماران در گروه درمان نجات‌بخش، 82% بود. در تجزیه و تحلیل چندمتغیر، سه عامل به‌طور چشمگیری همراه با OS باقی‌ماندند. اینها شامل قرار‌داشتن درگروه‌درمان نـــجات‌بـخش (نسبت‌خطر (HR،05/4) ؛(P= 0/0196)، بیماری وخیم پیوند دربرابر میـــزبان acute graft-versus-host disease (aGVHD)(HR، 2.99)؛( P= 0/034) و بیماری مزمن پیوند در برابر میزبان (cGVHD) می‌شود، که با OS پنج‌ساله‌ی 78/8% برای بیماران مبتلا به cGVHD درمقابل 42/6% بـرای بیماران بــــدون (cGVHD (P= 008/0), (HR 17/0 شدیداً حمایت می‌شد.
این داده‌های بالینی نشان می‌دهند که پیوند دگرسرشت (آلوژنی) را برای میلوم‌مولتیپل، می‌تواند منجر به بهبود نسبی پایدار شود. aGVHD، به میزان چشمگیری برای OS و بقای دوره‌ی بدون بیماری، زیان‌بار است، درحالی‌کهcGVHD قویاً رضایت‌بخش است و برای بقای پیوند دربرابر میلوم، نقش مهمی ایفا می‌کند.
ثبت نظر