رابطهی چاقی (بالا بودن BMI) با خطر مرگ زودرس در بزرگسالان سالمند ثابت نیست ونتایج بعضی بررسیها حاکی از آن است که درافراد چاق ممکناست میزان مرگومیر کمتر از افراد غیرچاق باشد. بهطور قابلتوجه، در BMI، هم چربی و هم تودهی عضلانی ملحوظ میشود که دارای آثار متابولیک متفاوت است. برای تعیین این نکته که آیا تودهی عضلانی بیشتر با مرگ و میر به هرعلت کمتر همراه است، پژوهشگران دادههای گردآوری شده در فاصلهی 1988تا 1994 از 3659 بزرگسال آمریکایی (سن بیشاز 55 در مردان و بیشاز 65 در زنان) را گردآوری کردند که دارای کاهشوزن نبوده و بیشاز 2 سال پساز آغاز بررسی زنده بودند. تودهی عضله با استفاده از امپدانس بیوالکتریکی اندازهگیری شد.
درطول متوسط پیگیری 13/2 شخص ـ سال تعداد 2012 نفر از شرکتکنندگان مردند. بعداز تطبیق ازنظر عوامل محدودکننده، مرگومیر به هرعلت در افرادی که دربالاترین چهارهی تودهی عضلانی بودند نسبت به افراد پایینترین چهاره بهطور قابلتوجه پایینتر بود. بهعکس، میزان BMI بهطور قابلتوجه با مرگومیر به هرعلت ارتباط نداشت.
Am J Med 2014 Jun
ثبت نظر