درسالمندان، توان راهرفتن مستقل با کاهش بیمارگنی و مرگومیر همراه است. اما، کارآزماییهای برنامههای فعالیت جسمانی سازمانیافته برای حفظ تحرک درسالمندان نحیف آنطور که باید انجام نشدهاست.طی یک بررسی در چند نقطه، 1635سالمند بدون تحرک (سن متوسط 79 و خانمها 67٪) که دچار محدودیتهای عملکردی بوده ولی میتوانستند ظرف کمتراز 15دقیقه بهطور مستقل 400 متر راه بروند بهصورت غیرانتخابی درمداخلهی فعالیت جسمی یا گروه آموزشی شاهد شرکتکردند. مداخله شامل دوجلسهی هفتگی ورزش زیرنظر و 3تا4 بار درهفته فعالیت در منزل بود و شامل راهرفتن (باهدف 150دقیقه راهرفتن در هفته) و تمرینهای قدرتی بود. گروه شاهد در جلسههای منظم آموزش با تمرکز بر موضوعات سلامت شرکت کردند ولی فعالیت جسمی نداشتند.
درطول متوسط 2/6 سال پیگیری، مدت متوسط فعالیتهفتگی جسمی درگروه مداخله بیشترازگروه شاهد بود. فقدان تحرک (یعنی ناتوانی 400متر راهرفتن ظرف 15دقیقه) در30٪ گروه مداخله در مقابل 36٪ گروه شاهد دیده شد. این گروهها ازنظر رویدادهای وخیم ناگوار اختلافی نداشتند. هزینهی تخمینی مداخله برای هر شرکتکننده حدود 5000 دلار بود.
JAMA 2014 May 27
ثبت نظر