2ـ منیزیم: یـــون منـیزیــم +2 Mg همانند ویتامینD دربیش از300 نوع از واکنشهای متعدد بیوشیمیایی مثل در به وجود آوردنATP یا مولکول انرژی، درتنظیم ضربان قلب، فشارخون وتوازن میزان گلوکز خون، کنترل انقباض ماهیچهها، گشاد نمودن رگهای خونی، کمک احتمالی به حل شدن لخته درخون، در تشکیل استخوانها، دندانها وپروتئینها، ارتقای عملکرد روده، تحریک اعصاب و همچنین به عنوان کوفاکتور درکمک به آنزیم ها وغیره نقش دارد. به علاوه، میزان کافی منیزیم دربدن به جذب کلسیم کمک میکند. منیزیم ممکن است خطر مرگ ومیر را دربیماران قلبی به ویژه با مشکلات حاد میوکاردی انفارکتوس وافراد مبتلا به دیابت ملیتوس کاهش دهد. معمولاً پزشکان در ایام قدیم، یعنی حدود 7دههی گذشته، برای بهبود حال بیماران قلبی، مخصوصاً با سوابق سکته قلبی، منیزیم تجویز مینمودند. درضمن اخیراً در یک کارآزمایی از200 بیمار با سوابق سکتهی قلبی که منیزیم مصرف نمودهاند نشان داده شده که74 درصد از آنها با کاهش خطر مرگ ومیر مواجه شدهاند. ولی امروزه این نوع تجویز متداول نیست. میزان نیاز بدن به منیزیم حدود 5 تا6 میلیگرم در روز به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن میباشد. به عبارت دیگر نیاز بالغان به طور متوسط حدود 350 تا400 میلیگرم در روز میباشد، ولی افراد دارای کلیههای سالم میتوانند حتی چند برابر از این میزان نیز مصرف نمایند. براساس گزارشهای منتشر شده در مجلهی کلینیکال تغذیه درآمریکا، زنان حدود 40 درصد کمتر ازمردان دچار ایست ناگهانی قلب میگردند، برای اینکه مقدار منیزیم در زنان نسبت به مردان بیشتر است. اکثر مردم دنیا ازکمبود منیزیم رنج می برند، مثلاً در ایالات متحده حدود 80 درصد ازافراد را در بر میگیرد. کمبود منیزیم دربدن ممکن است با بروزعلائمی مثل بیاشتهایی، تهوع، استفراغ، خستگیهای مزمن وضعف، سرگیجه، سردردهای میگرنی، اضطراب و یا بروز مشکلات دیگری ازقبیل بیحسی، گرفتگی، انقباض ماهیچهها، اسپاسمهای سرخرگی، آریتمی، حملات ناگهانی.... و نیز کاهش عملکرد ویتامین«D» دربدن گردد.
منیزیم و تأخیر جریان پیری
با توجه به نقش مؤثر منیزیم درساخت پروتئینهای دخیل درسنتز کلاژن، لذا میزان مناسب منیزیم در بدن باعث طراوت، احساس جوانی و تأخیر در جریان پیری میگردد. آب شرب سالم، بادام، برخی ازحبوبات، اسفناج، نخودفرنگی، چغندر، امرود، لبنیات،ماهی و نیز برخی ازمحصولات ارگانیک و یا محصولاتی که در زمینهای کشاورزی با کودهای حاوی منیزیم تولید میشوند، ممکن است دارای منیزیم باشند. بنابراین مصرف آب شرب حاوی املاح منیزیم قابل حل در آب ممکن است خطر ابتلا به بیماریهایی مثل افزایش فشارخون، پوکی استخوان، مشکلات عصبی، قلبی وگوارشی وغیره که قبلاً ذکر شد را تاحدی کاهش دهد.
3ـ سدیم: سدیم با یون مثبت(+Na) معمولاً درقالب سدیم کلراید وارد بدن میشود و درتنظیم و کنترل انقباض و متابولیسم قلب، عصب وتحریک عضلانی نقش داشته و باعث افزایش فشارخون نیز میگردد. مصرف بیرویهی آن ممکن است همانند سم، برای سلامتی بسیار مضر باشد، به ویژه در افراد دارای فشارخون بالا، احتمالاً موجب حمله یا سکتهی قلبی، آسیب به کلیهها وغیره درآنها میگردد. اخیراً افزایش خطر شکنندگی استخوانها را به کمبود سدیم دربدن ربط میدهند. سدیم درانتقال مواد مغذی به بدن کمک میکند. آب آشامیدنی ممکن است حاوی حدود20 میلیگرم درلیتر ازسدیم کلراید باشد ولی آمار و ارقام دقیقی مبنی بر اینکه چه میزان سدیم ازطریق آب شرب وارد بدن میگردد، موجود نمیباشد. سدیم دربسیاری ازغذاها موجود است. هرچند که میزان نیاز افراد سالم و بالغ به سدیم حدود 5 گرم در روز تخمین زده شده است، ولی برخی از کارشناسان معتقدند که نیاز روزانهی بدن به آن کمتر از 3 گرم است. البته میزان مصرف آن ممکن است درمواقع خروج املاح از بدن ازطریق تعریق، ادرار وغیره بیشتر هم بشود.
4ـ پتاسیم: مصرف پتاسیم برای بدن ضروری است. نیاز روزانه بالغان به پتاسیم حدود 1 تا2 گرم میباشد. ولی برخلاف سدیم، بیشتر فعالیت پتاسیم در داخل سلولها است. یون پتاسیم +K به تنظیم وبالانس مایعات و الکترولیتها، میزان اسیدیته، فشارآب بینسلولها، فشارخون، فعالیت سلولها و جریان الکتریکی، انتقال حرکت عصبها، برخی از جریانهای متابولیکی وغیره در بدن کمک میکند. پتاسیم در انقباض حرکت عصبها، برخی از جریانهای متابولیکی و غیره در بدن کمک میکند. پتاسیم در انقباض عضلانی، ایجاد حرکات قلبی و درتنظیم میزان غذا به سلولها نقش دارد. هرچند که کمبود پتاسیم در بدن به ندرت اتفاق میافتد، معذلک کمبود آن ممکن است منجر به ضعف در ساختمان ماهیچهها وخستگی مفرط گردد. پتاسیم درآب شرب سالم و طبیعی، انواع ماهی وگوشت، سبزیها (اسفناج، کاهو، جعفری، کلم بروکلی، لوبیا، گوجه فرنگی، سیب زمینی...)، انواع میوهها (سیب، موز، زردآلو، مرکبات ...)، برخی حبوبات و خشکبار ونیز مکملهای غذایی مرتبط نیز یافت میشود. به علاوه، کمبود پتاسیم درخون باعث بروز علائمی مثل ضعف، کمبود انرژی، گرفتگی ماهیچهها، مشکلات معده، آریتمی یا ضربان نامنظم قلب، الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی، افزایش فشارخون، افسردگی وخستگی وغیره میشود. ازطرف دیگر، خروج الکترولیتها ازجمله پتاسیم از بدن درمواقع داشتن مشکلاتی ازقبیل اسهال، استفراغ، ناراحتی معده و روده، کلیه، دیابت و یا در اثر فعالیتهای دیگر منجر به کمبود بیشتر آن میگردد.
5ـسولفاتها:سولفـاتها (--SO4) از نمک سولفور هستند و جزو مهم درساختمان پروتئینها محسوب میگردند. میزان مناسب سولفات ممکن است به سمزدایی ازکبد کمک کند و نیز قادر است با تحریک کیسهی صفرا در جریان هضم مؤثر باشد. سولفاتها دردوزهای بالا، به عنوان ملین عمل میکنند. بدن انسان ممکن است فقط میزان ناچیزی از سولفات را برای برخی از واکنشهای متابولیکی در بدن جذب نماید. سولفاتها نه تنها درآب شرب بلکه درشیر، گوشت، ماهی وغیره وجود دارند.
6ـ بیکربناتها: یون-HCO3 معمولاً درتمام مایعات بیولوژیکی وجود دارند. بیکربناتها برای نگاهداشتن تراز pH برای بدن ضروری هستند و در ترشحات معده نیز وجود دارند. به علاوه، بیکربناتها قادر به خنثی نمودن لاکتیک اسید میباشند که دراثر فعالیتهای فیزیکی مثل ورزشیا غیره در بدن تولید میشود.
7ـ سیلیکا: یکی از مواد کانی ضروری و مغذی برای بدن محسوب میگردد که برای جذب ویتامینها و مینرالها به ویژه کلسیم مؤثر میباشد. بالغان به حدود 20 تا30 میلیگرم در روز سیلیکا نیاز دارند. سیلیکا همانند آنتیاکسیدانتها در ترمیم بافتها، تقویتموو ناخن، کاهش ابتلا به بیماریها و جلوگیری از پوکی استخوان کمک میکند.
ثبت نظر