بیماریهای لثه وسلامتی

سلامت جنسی آقایان با سلامت پریودونتال آنها مرتبط  است. در مقاله‌یی که اخیراً در نشریه‌ی طب امور جنسی منتشر شد مردانی که دردهه‌ی سوم ازعمر خویش بوده و به بیماری شدید پریودونتال مبتلا بودند سه برابر بیشتر از افراد سالم از مشکلات نعوظ رنج می‌بردند.
درحالی که این مقاله، اختلالات نعوظ را مرتبط با بیماری پریودونتال می‌داند، آکادمی پریودونتولوژی آمریکا (AAP) معتقد است که به تحقیقات بیشتری برای نشان دادن ارتباط این دو بیماری با هم ، نیاز می‌باشد. بنا به گفته‌ی Nancy..L.Newhouse  رئیس آکادمی پریودونتولوژی آمریکا، درمقاله‌ی مزبور خاطرنشان شده است که بیماری پریودونتال ممکن است در ارتباط با بیماری‌های عروقی که یکی از عوامل اختلالات نعوظ هستند، باشد ولی به نظر می‌رسد که ارتباط بین بیماری‌های پریودونتال وعروقی به این علت است که هردو زاییده‌ی فرآیندهای التهابی می‌باشند نه اینکه یکی باعث بروز دیگری شود. لذا بیماری‌های پریودونتال می‌تواند به عنوان یک ریسک فاکتور برای اختلالات نعوظ محسوب شود نه اینکه عامل مولد آن باشد. درعین حال دکتر Newhouse به آقایان تذکر داد که به سلامت دهان و دندان خویش توجه کافی بنمایند پیش از آنکه سلامت دیگر ارگانهای بدن به مخاطره بیافتد.
 سلامت پروستات:
 تحقیقات نشان می‌دهند که آنزیم Prostate Specific Antigen)PSA که درحالت نرمال به مقدار کم در پروستات ساخته می‌شود، در مردان مبتلا به سرطان پروستات و همچنین مبتلایان به بیماری پریودونتال به مقدار بیشتری ترشح می‌شود درحالیکه درمردانی‌که فقط به یکی از این دو بیماری فوق‌الذکر مبتلا هستند میزان این آنزیم کمتر است.
 بیماریهای قلبی:
 بررسی‌ها نشانگر این هستند که بیماری‌های پریودونتال وقلبی عروقی در ارتباط با یکدیگر بوده و بیماری پریودونتال ریسک ابتلا به بیماری قلب وعروق را افزایش می‌دهد. هر دوی این بیماری‌ها فرآیند التهاب‌های مزمن می‌باشند.
 همچنین درمقالات رابطه‌ی ژنتیکی بین بروز بیماری پریودونتال و بیماری عروق کرونر وجود دارد. بنا به گفته‌ی محققی به نام دکتر Arne Schaefer از دانشگاه Kiel آلمان، ژن مشترکی روی کروموزوم 9p21.3 در هر دو گروه از بیماران یافت شده است. این ژن که قبلاًَ در بیماران دچار انفارکتوس میوکارد مشاهده شده بود درافراد مبتلا به بیماریهای پریودونتال شدید نیز مشاهده گردیده است. هر دوبیماری عروق کرونر و پریودونتال با ریسک فاکتورهای مشترکی همچون استعمال دخانیات، دیابت وچاقی همراه هستند و در هردو بیماری، مردان استعداد ابتلابیشتری به آنهارا دارند. همچنین باکتری‌هایی که دردهان افراد مبتلا به بیماری پریودونتال یافت می‌شوند با باکتری‌های موجود درپلاک عروق کرونر یکسانند.
عقیم بودن:
 بنا به تحقیقاتی که توسط انجمن اورولوژی آمریکا انجام شد، معلوم گردید که یک فرآیند التهابی مزمن که به مدت طولانی ادامه داشته باشد (مانند فرآیند التهاب در مردان مبتلا به بیماری پریودنتال) ممکن است به عروق خونی صدمه زده ومنجر به عقیم بودن گردد.
 سرطان:
درمقالات گذشته توضیح داده شد که طبق تحقیقات انجام شده دردانشگاه هاروارد آمریکا ومؤسسه سرطان‌شناسی Dana-farber، افراد مبتلا به بیماری پریودونتال، 33درصد بیشتر درمعرض ابتلا به سرطان لوزالمعده می‌باشند. همچنین بنا به تحقیقاتی که توسط محققان کالج سلطنتی لذن ودانشگاه هاروارد آمریکا به روی 50 هزار نفر درطول 21 سال انجام شد معلوم گردید که درمبتلایان به بیماری پریودونتال، شانس ابتلا به بیماری سرطان شش 33 درصد، خطر ابتلا به سرطان کلیه به میزان 50 درصد، خطرابتلا به سرطان لوزالمعده نیز 38 درصد خطر ابتلا به سرطان خون30 درصد افزایش می‌یابد. گمان می‌رود که دربیماری پریودنتال،سیستم ایمنی بدن دچار آسیب شده و میزان واکنش آن کاهش یابد. لذا این امر باعث می‌شود که بیماری سرطان به نحو آسان‌تری گسترش یابد.
 همچنین این امکان نیز وجود دارد که باکتری‌های مولد بیماری لثه، خود مستقیماًَ باعث بروز سرطان شوند. بزاق افراد مبتلا به بیماری پریودونتال دارای مقادیر زیادتری ازیک پروتئین بنام VEGF می‌باشد. VEGF یا Vascular Endotheia Growth Factor ماده‌ایست که باعث تحریک رشد ایجاد عروق خونی جدید می‌شود که این امر تغذیه وتکثیر سلول‌های سرطانی را تسهیل می‌نماید.
بنابه گزارش‌های اخیر بیش از 64 میلیون آمریکایی یا تقریباً نصف جمعیت بزرگسالان آمریکا،ازبیماری پریودونتال رنج می‌برند که حدود 60 درصد آن مربوط به آقایان و 40 درصدآن مربوط به بانوان است. ازاین تعداد 8/7 درصد به نوع خفیف این بیماری 30درصد به نوع متوسط و 8/5 درصد به نوع پیشرفته آن مبتلا می‌باشند.
عوارض دخانیات
 محققان آمریکایی به تازگی تحقیقات دیگری درمورد تأثیر دودسیگار در بروز التهاب انجام داده‌اند. دود‌سیگار باعث به وجود آمدن امراض مختلف ازجمله سرطان، بیماری‌های مزمن در شش‌هاو عروق و بیماری‌های دهان ودندان می‌شود. چندین ماده‌ی سمی در دود سیگار وجود دارد که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر منفی می‌گذارند. همچنین دود سیگار دارای برخی از اجزای سلول‌های میکروبی مانند لیپوپلی ساکارید باکتری‌ها می‌باشد، این مواد باعث ایجاد التهابات مزمن در سطوح مخاطی شده و باعث تغییر واکنش سیستم ایمنی میزبان به آنتی ژن‌ها می‌شوند.
 لیپوپلی ساکاریدها موادی می‌باشند که در دیواره‌ی سلولی باکتریهای گرم منفی وجود داشته و خاصیت بیماری‌زایی باکتریها اغلب به آنان نسبت داده می‌شود.
درک چگونگی تأثیرات دودسیگار برسیستم‌ایمنی،  پیچیده و دشوار می‌باشد ولی در هرصورت این تأثیرات زمینه ساز پیدایش فرآیند التهاب و سرکوب‌گر سیستم ایمنی می‌باشند. درمجموع تأثیر دودسیگار بر روی سیستم ایمنی بدن به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد از جمله مقدار و نوع تنباکوی مصرفی و مدت‌زمان مصرف.
 درپایان نه تنها لازم بلکه بر خود واجب می‌دانم که ازکلیه دست‌اندرکاران هفته‌نامه‌ی پزشکی امروز من جمله مدیر مسوول و کلیه همکاران پزشک و دندانپزشک نویسنده که در تهیه این هفته‌نامه‌ی پربار نقش‌آفرینی می‌کنند نهایت تشکر و قدردانی بنمایم. خداوند یارتان بادوحافظ جانتان.