به رغم نظرات متعارف، کری کوتاه مدت short-term hearing loss بعد از تماس پیوسته با صدای بلند، نشانه‌ی صدمه دیدن شنوایی نیست، بلکه راهی برای رویارویی به شمار می‌رود.
در آینده، این یافته‌ی راهنما به بهبود حفاظت در برابر کری ناشی از صدا منتهی خواهد شد.
نتایج پژوهشی که توسط دانشکاه New South Wales انجام شده، مشخص‌کرده‌است«کری قابل برگشت» یک مکانیسم سازش فیزیولوژیکی است و به حلزون cochlea (پاره‌ی شنیداری گوش درونی) امکان می‌دهد وقتی در معرض استرس صدا قرار گرفت به طور طبیعی عمل کند.
این امر علت چند ساعت یا چند روز کری را به‌دنبال شنیدن موسیقی با صدای بلند توجیه می‌کند. در این موارد است که مکانیسم سازش یا انطباق روشن می‌شود.
نتایج این پژوهش درشماره‌ی آوریل2013 نشریه‌ی معتبر Proceedings of the National Academy of Science (باکوته‌نوشتPNAS) انتشار یافته و در آن گوشزد شده که با افزایش میزان صوت ، یاخته‌های موجود در حلزون ، هورمون ATP آزاد می‌کنند که به یک گیرنده چسبیده و سبب کاهش موقت حساسیت شنوایی می‌گردد.
در آزمایشگاه ، پژوهشگران این یافته‌ی قابل توجه رابه دست آورده‌اند که در آن دسته از موش‌هایی که بدون گیرنده بودند وقتی در معرض صدای بلند پیوسته قرار می‌گرفتند، از بین رفتن حساسیت شنوایی دیده نمی‌شد. اما این موش‌ها نسبت به کری ناشی از صدای دائمی به میزان بسیار بلند تاثیرپذیرتر می‌شدند.
این مساله با یافته‌ی مقاله‌ی قبلی این گروه ارتباط دارد . در آن مقاله یک علت ژنتیک کری در انسان‌ها آشکار شده بود و همین مکانیسم درآن دیده می‌شد. دوخانواده در چین با یک موتاسیون در گیرنده‌ی ATP دچار کری با سرعت پیشرونده بودند که در صورت کار در محیط پر سرو صدا، کری شتاب می‌گرفت.
اکنون که این گروه نشان داده است که گیرنده دارای تاثیر محافظتی است، پژوهشگران امیدوارند بتوانند از این راهگذر برای محافظت گوش در برابر صدا در محیط‌های پر سر و صدا بهتر محافظت نمایند.
در عین حال که با این پژوهش مشخص شده‌است در مواردی، حلزون می‌تواند با صدای بلند مقابله کند، باید گفت که صدای بلند دائمی ممکن‌است به پیدایش صدمه‌ی غیرقابل برگشت منتهی شود که از طریق کری صداهای با فرکانس بالا اعمال می‌گردد.
این حالت شبیه تابش آفتاب است زیرا این تماس حاد نیست که سال‌ها بعد سبب بروز مشکل می‌شود، بلکه تماس مزمن است که مشکل‌ساز می‌گردد.
از آنجا که کارآمدی این ژن ، مانند بسیاری از ژن‌های دیگر متفاوت است، پس می‌توان علت تاثیرپذیرتر بودن نسبت به صدا یا دچار شدن به کری با افزایش سن، در بعضی افراد را توجیه کرد. به این ترتیب، حتی در افرادی که سابقه‌ی خانوادگی کری ندارند، باید نگران این حالت بود.
از آنجا که حساسیت شنیداری در انسان سازش می‌یابد، می‌توان در برابر صدای بلند ایستادگی کرد ولی نمی‌توان شدت مطلق صوت را حس نمود و در صورتی که میزان صوت از حد بالایی امن آن تجاوز کند، به رغم وجود این مکانیسم حفاظتی سازشی ، شنوایی دچار صدمه خواهد شد. آشکارا این مورد را در وسایل شخصی موسیقی می‌توان دید، زیرا با این وسایل میزان صوت بیشتری نسبت به حس طبیعی شنوایی وارد گوش می‌شود.
ثبت نظر