مقدمه:
درمیان انسانهای فرهیخته کسانی هستند که شمع وجود خود را وقف روشن نمودن راه سعادت و بهروزی بشر نمودهاند و این مردان یا زنان با رنج بردن خود، نورامید را دردلهای صدها، بلکه هزاران نفر از ابنای بشر روشن نمودهاند. ازاین زنان اسطورهیی، میتوان به زندگی «مادرترزا» اشاره نمود که در ویژهنامهی مجلهی تایم که به مناسبت مردان و زنان بزرگ قرن بیستم چاپ شده بود از او بهعنوان «قدیسه قرن» یاد شده است. این است چکیدهیی اززندگی اسطورهیی مادرترزا: درسال1910میلادی در «اسکوبچه» یوگسلاوی به دنیا آمد. پدرش یک بقال اهـل آلبانی بود. ترزا درکودکی به صومعهی «خواهران لورتو» پیوست. در 18سالگی بههمراه یک هیأت مذهبی به هند رفت، و بهمدت 19سال به عنوان معلم درنقاط محروم هند استعمارزده به سوادآموزی فرزندان و زاغهنشین هند پرداخت و درسال 1946 میلادی هنگامی که 36 ساله بود جهت ادامهی خدمت بهواتیکان فراخواندهشد. درقطار (بنا بهگفتهی خودش) الهامی دریافتکرد که باید کمرهمت بهخدمت محرومترین و فقیرترین افراد بشر بندد. کیفیت این الهام چه بود؟ بر ما معلوم نیست به هرحال او لایق خدمت نوع بشر بود و تصمیم اساسی زندگی خود، مبنی برخدمت به محرومان هندی را گرفت. یک سال بعداز آنکه درکلکته اقامت کرد، هند استقلال خود را به دست آورد و مادرترزا به دیدار رهبر بزرگ استقلال هند، گاندی و نهرو اولین نخستوزیر هند بعداز استقلال رفت و به تأیید آنان یک مؤسسهی خیریه درکلکته را بنیان گذاشت و به همت او نخستین چادرهای امداد و درمان جهت بیماران دردمند هندی در اطراف کلکته را برپا کرد و باکسب اعتقاد مردمی، کمکهای فراوانی به سوی او سرازیر شد. آوازهی مادرترزا و پناهگاه و درمانگاه او به سراسر هند رسید. کمک بهبهداشت و درمان محرومان زاغهنشین هندی هدف او بود. درآغاز دههی1970 میلادی فعالیتهای بشر دوستانهی مادرترزا وسعت جهانی پیدا کرد و از کمکرسانی به قحطیزدگان آفریقا تا امداد به زلزلهزدگان ارمنستان و فاجعهی اتمی انفجار نیروگاه چرنوبیل را در برگرفت. او به نوع بشر میاندیشید نه به رنگ و نژاد و مرزهای جغرافیایی. درسال 1979میلادی جایزهی صلح نوبل را دریافت کرد و مبلغ آن یعنی یکصدهزار دلار را به امورخیریه اختصاص داد و ازکمیتهی برگزاری درخواست کرد هزینهی سفر و اقامت و سایر موارد تشریفاتی دریافت جایزهی نوبل را به یکی ازمؤسسات خیریهی خود را در آفریفا اهدا نماید.
او350 مؤسسهی خیریه در سراسر دنیا جهت خدمت به محرومان احداث نمود. میراث کمنظیری که شاید همتایی برای آن نتوان یافت.
ثبت نظر