1ـ سیستم‌های ارتباطی داخلی وخارجی بیمارستان باید به طور دوره‌یی ارزیابی و نگهداری شوند. درضمن برای سیستم‌های ارتباطی اصلی حتماً باید ازسیستم‌های حمایتی و جانشین استفاده نمود.
2ـ پرسنل بیمارستان باید برای استفاده از این سیستم وانتقال اطلاعات ازطریق آن به مرکز عملیات اضطراری، آموزش‌های لازم را دریافت کنند.
3ـ تهیه و به روز نگهداشتن فهرست‌های تماس اضطراری برای بیمارستان وتک تک بخش‌ها ضروری است.
4ـ سیستم‌های استانداردی که درارتباطات مورد استفاده قرارمی‌گیرند، عبارتند از:
ـ تلفن مرکزی /سانترال
ـ خطوط تلفن جانشین
ـ فرستنده و گیرنده‌ی رادیویی
ـ موبایل (عادی/ماهواره‌یی)
ـ پیجـرها
ـ بلندگوها و سیستم پیج بیمارستان
ـ پست الکترونیک
ـ پیــک
ب) ارتباطات داخلی
1ـ بعضی ازبرنامه ها دستورالعمل‌های مرتبط با مرحله‌ی هشدار را دراین قسمت می‌گنجانند، ولی به‌نظر می‌رسد مسأله‌ی هشدار درسوانح تحت‌عنوان جداگانه‌یی باید تشریح شود.
2ـ مرکز عملیات اضطراری باید با تمامی واحدهای عملیاتی و بخش‌ها به ویژه بخش اورژانس تماس مداوم داشته باشد. این ارتباط باید توسط سیستم‌های ارتباطی عادی ازجمله تلفن داخلی بیمارستان برقرار شود، ولی درصورت اختلال در این سیستم مرکز عملیات اضطراری باید سیستم جانشینی که قبلاً در بیمارستان تعبیه شده‌است را فعال نماید.
3ـ یکی‌از مسایل مهم در برقراری ارتباط، تعریف نمودن شکل و محتوای پیام‌های ردو‌بدل شده‌است. طراحی فرم‌ها و صفحات مشخص برای دریافت وانتقال پیام‌ها به بهبود ارتباطات بین بخش‌های مختلف بیمارستان کمک بسیاری می‌کند.
ج) ارتباطات خارجی
1ـ ارتباط با سایر سازمان‌ها و بیمارستان‌ها
الف ـ این نوع برقراری ارتباطات با اهداف زیر انجام می‌شوند:
ـ دریافت اطلاعات درزمینه‌ی وسعت وشدت سانحه‌ی خارجی
ـ درخواست کمک رسانی خارجی
ـ ارائه‌ی اطلاعات درزمینه‌ی وسعت و شدت سانحه‌ی داخلی
ـ همــاهنـــگی بــــرای تخلیه‌ی بیمارستان
ب‌ـ ارتباط بیمارستان با سازمان‌های خارجی وسایر بیمارستان‌ها امکان هماهنگی‌بین بخشی و ایفای نقش موثر بیمارستان درمجموعه‌ی مدیریت بحران جامعه را فراهم می‌نماید.
2ـ ارتباط با مطبوعات ورسانه‌ها
الف ـ یکی ازنکات مهم دربرقراری ارتباطات خارجی بیمارستان، ارائه‌ی اطلاعات به رسانه‌ها و مطبوعات می‌باشد. به‌علت امکان ایجاد شایعات، ترس و نگرانی عمومی، ارائه‌ی اطلاعات به رسانه‌ها باید با‌دقت زیاد انجام گیرد.
ب ـ فردی به‌عنوان سخنگوی بیمارستان باید ارتباط با مطبوعات را برقرار نماید. این فرد باید تجربه و دانش لازم جهت ایفای این نقش را داشته باشد. از اظهار نظرهای شخصی پرهیز کرده واطلاعات دقیق و مختصری را دررابطه با سانحه ارائه نماید. ایجاد آرامش عمومی و برطرف‌کردن شایعات یکی دیگر از وظایف چنین فردی است.
ج ـ ارتباط با مطبوعات باید درمحلی مشخص، خارج از فضای درمانی، بخش اورژانس و مرکز عملیات اضطراری بیمارستان برقرارگردد. این محل باید ازقبل دربرنامه‌ی تعیین و قید شود. به عنوان یک قانون کلی، اهل مطبوعات ونمایندگان رسانه‌ها حق ورود به بخش‌های درمانی، فرماندهی و عملیاتی بیمارستان را ندارند.
امنیـت:
1ـ با فعال‌شدن برنامه‌ی مدیریت بحران بیمارستان تمامی ورودی‌های ساختمان‌های بیمارستان باید روی افراد غیر‌مسوول و فاقد کارت‌های شناسایی بیمارستان بسته شود. تمامی بیماران و افراد مصدوم سرپایی باید به محل مشخصی هدایت شوند. بستگان و دوستان بیماران و مصدومان سانحه اجازه‌ی ورود به بیمارستان را ندارند. این افراد باید درمحل‌های مشخصی که معمولاً اتاق انتظار بیمارستان یا بخش اورژانس می‌باشد، منتظر باشند تا افراد مسوول در مورد وضعیت بیمار آنها،اطلاعات لازم را کسب کنند.
2ـ با فعال‌شدن برنامه‌ی مدیریت بحران بیمارستان تمامی راه‌ها و خیابان‌های منتهی به بیمارستان نیز باید تحت تدابیر امنیتی قرارگیرند. دراین زمینه، بخش امنیت وحراست بیمارستان با همکاری پلیس، مسیرهای مشخصی را برای تردد آمبولانس‌ها، اتومبیل افراد مسوول و نیزاتومبیل وابستگان بیماران تعیین می‌نمایند.
3ـ امنیت پرسنل بیمارستان وبیماران بستری درجریان عملیات باید جزو اولویت‌های مدیریتی باشد. امنیت جانی این افراد در مقابل عوارض ناشی‌از سوانح (ساختمان نیمه تخریب شده ویا حملات محتمل تروریستی) باید مد نظر بـــوده و در تصمیم‌گیـــری‌ها لحاظ گردد.
4ـ راه‌اندازی و ایمنی مرکز عملیات اضطراری بیمارستان برعهده‌ی بخش امنیت و حراست بیمارستان می‌باشد.
ثبت نظر