آلودگی هوا و حمله قلبی

این کنگره سالانه توسط جامعه‌ی تیمار حاد قلب‌و‌عروق (ACCA) انجمن کاردیولوژی اروپا (ESC) برگزار‌می‌شود. در اجلاس2013  که از 12‌تا‌14 اکتبر در مادرید اسپانیا برگزار‌ شد. آخرین پیشرفت‌های علمی و روش‌های درمان تیمار حاد قلب‌و‌عروق توسط دانشمندان سراسر جهان عرضه گشت.
درچند دهه‌ی گذشته، میزان آلودگی هوا به حد نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. بدون توجه به سیاست‌های محیطی، محلی و اجتماعی جهت تأیید کیفیت هوا، اثر منفی آلودگی هوا باز هم از مشکلات مهـم بـهداشت عـامـه بـه‌شمار می‌رود.
در نتایج بعضی بررسی‌های انجام شده در اروپا و ایالات متحده‌ی آمریکا، همراهی میان آلودگی هوا به‌ویژه ریز ذرات و ذرات بسیار ریزتر که به ماده‌ی ذره‌ای PM10 موسوم است و نه‌تنها بیماری تنفسی، بلکه با رویدادهای حاد قلب‌و‌عروق و مرگ گزارش شده‌است. اتحادیه‌ی اروپا آستانه‌ی PM10 ایمن را برابر50میکروگرم در مترمکعب قرار داده‌است ولی آثار PM10 بر سیستم قلب و عروق در میزان کمتر از‌این مقدار نیز قابل‌رؤیت است.
بررسی حاضر به‌منظور تأیید همراهی میان تراز PM10 که مارکر معمولی آلودگی هوا است و احتمال بروز رویدادهای حاد قلب‌و‌عروق انجام شده‌است.
داده‌های بررسی از طریق موارد بستری به علت رویدادهای قلبی (سندرم حاد کرویز، نارسایی حاد قلب، آریتمی‌های بدخیم بطن و فیبریلاسیون دهلیزی) و متوسط غلظت روزانــه‌ی PM10 در فاصله‌ی 2004 تا 2007 در بــرشیـا به دست آمده است.
نتایج این بررسی حاکی‌از همراهی قابل‌توجه میان مقدار PM10 و پذیرش به‌علت رویدادهای حاد قلب‌و‌عروق از‌جمله سندرم‌های حاد کرونر، نارسایی قلب، وخیم‌شدن نارسایی قلب، فیبریلاسیون پاروکسیسمال دهلیز و آریتمی‌های بطنی بوده‌است. این اثر خطی بوده و برای هر10میکروگرم افزایش PM10، میزان پذیرش بیمار 3٪ افزایش می‌یافت.
برشیا یکی‌از صنعتی‌ترین مناطق در شمال ایتالیا است و طبق نظر آژانس محیطی اروپا میزان متوسط روزانه‌ی PM10 بیشتر از آستانه‌ی ایمنــی 50میکـروگـرم در متر‌مکعب است. آشکارا این مقدار آلودگی‌هوا بر سلامت قلب دارای آثـار بـدی است.
همچنین پژوهشگران دریافته‌اند که افراد سالمند (بالای 65سال) و مردان به‌خصوص در دچارشدن به آریتمی، فیبریلاسیون دهلیزی یا سندرم‌های حاد کرونر با افزایش میزان آلودگی هوا تأثیرپذیرترند. این امر با فراوانی بالاتر بیماری‌های همبود و شکنندگی بیشتر سیستم گردش‌خون و قلب‌و‌عروق که در پیری دیده می‌شود مرتبط است.
یافته‌ی دیگر این بررسی آن بود که بستری شدن به‌علت بیماری قلب‌و‌عروق در‌مواردی‌که میزان PM10 بالاتر می‌رفت غالباً در بیمارانی دیده‌می‌شد که قبلاً به‌علت رویداد قلب‌و‌عروق بستری شده بودند. برای حفاظت از بیماران سالمند و بیمارانی که سابقه‌ی قبلی حمله‌ی قلب یا سایر مشکلات قلب داشته‌اند لازم است توجه بیشتر مبذول شود زیرا این عده در گرفتار‌آمدن به یک رویداد دیگر قلب تأثیر‌پذیرترند.
نتایج بررسی‌های پیشین از این نظریه حمایت می‌کند که ممکن‌است آلودگی‌هوا سبب افزایش رویداد قلب‌و‌عروق شود زیرا PM10 سبب  القای جریان‌هایی مانند التهاب و انعقاد می‌شود که برای قلب بد است.
آلودگی‌هوا مشکل بزرگی است زیرا اگر نتوان کیفیت‌هوا را در محل‌زندگی بهبود بخشید نمی‌توان مردم را حفاظت کرد. برای حفاظت از سلامت عامه، لازم است سایر منابع انرژی برای خودروها، صنایع و مصارف خانگی در سیاست‌های ملی ملحوظ شود مثل سیستم‌های الکتریسیته، انرژی باد، سیستم‌های فتوولتائیک یا انرژی هسته‌ای. بسیاری تصور می‌کنند انرژی هسته‌ای بدیل خوبی نیست ولی در حال حاضر آنچنان هوا آلوده است که باید در جستجوی هر نوع گزینه‌ی بدیل دیگر بود.
آستانه‌ی فعلی PM10 که برابر 50‌میکروگرم در متر‌مکعب است بسیار بالا است زیرا در‌این‌حد افزایش موارد بستری‌شدن به‌علت بیماری‌های قلب مشاهده می‌شود. این مقدار باید به‌حد20‌تا‌30 میکروگرم درمتر مکعب یا درصورت امکان حتی کمتر کاهش یابد زیرا شبیه کلسترل، این خطر مداوم است، یعنی اگر این‌مقدار بالاتر باشد، خطر بیماری قلبی زیادتر است. اگر بتوان به تراز PM10 پایین‌تر دست یافت احتمالاً می‌توان خطر بروز بیماری قلب را کاهش داد.