یک مرد 42ساله، 6 روز بعداز مرخصشدن از بیمارستان که 9روز پیش بهعلت سرمازدگی انگشتان، هیپوترمی و رابدومیولیز بستری شده بود برای پیگیری سرپایی مراجعهکرد. پیشاز پذیرش، او بهتنهایی به یک پیادهروی زمستانی رفته و دریک بوران دورازانتظار گیرکرده بود که قابلیت دید هم نداشت. جهتیابی خود را ازدست داده، خط سیر خود را گمکرده و در آب یخزده سقوطکرده و دستانش در دستکش یخزده بود. بعداز 38ساعت تماس با شرایط یخزده، نجاتداده شده و دریک بیمارستان محلی بستری و با حمام هیپرترمیک، مایعات گرم داخل وریدی، سولفادیازین نقرهی توپیکال و فیزیکالتراپی تحت درمان قرارگرفته و بعد ازسه روز مرخص شده بود. درپیگیری، درمعاینهی دستها، خیز، ارغوانیشدن و باتلاقیشدن پوست تمام انگشتان بهجز انگشت شست دست چپ (پانلA) دیدهمیشد. دبریدمان سریال انجام شد و بهصورت سرپایی بلوک گانگلیون اقماری انجام گشت. ظاهر انگشتان و شست راست ظرف یک ماه آینده بهبود یافت (پانلB). هنوز دوماه پساز صدمه، نشانههایی از بافت نکروتیک و مومیایی شده دربند دیستال انگشت حلقهی چپ و میانی و حلقهی راست دیده میشد (پانلC). متعاقب این وضعیت آمپوتاسیون مناطق گرفتار انجامشد و یافتههای حین عمل عبارت بودند از استخوان نکروتیک بدونخونروی (پانلD). ترمیم بعداز عمل بدون حادثه پایان یافت (پانلE).
N Engl J Med 2014 Jan 9;730:e3
ثبت نظر