هرچند روزگاری می‌گفتند: «هرمطلبی به یک‌بار خواندنش می‌ارزد» ولی امروز که انبوه مطالب در انتظار خوانده‌شدن روی میز مطب، پیشخوان کتابخانه، کنار تخت‌خواب و داخل سبد اتاق نشیمن دائماً در حال افزایش است، مطالعه تمام نوشتارها نه‌تنها مقدور نبوده بلکه تأکید بر آن، فرد را به احتمال از بسیاری فعالیت‌های مهمتر غافل می‌نماید، تا آنجا‌که صائب می‌فرماید:
شد سخن در روزگار ما چنان کاسد که خلق
در شنیدن بر سخن ور منت احسان نهند
از طرف دیگر همانگونه که طفل سال‌های کودکی و جوانی را باید طی نماید تا شایستگی لازم جهت حضور در اجتماع و بازار کار را بیابد، انتشارات بخصوص در ابعاد تخصصی نیز پس‌از طی فعالیت خستگی‌ناپذیر و پویا به جایگاهی دست می‌یابد که هم انتظار خوانندگان و هم رسالتش باید نسبت به گذشته تغییراتی را متحمل شود تا بالاخره با لطف خداوند در مقامی بالاتر نیازها و مشکلات گروه را پیدا‌نموده و راه‌حل مناسب را ارائه دهد.
در عظمت گذشته هفته‌نامه‌ی «پزشکی‌امروز» همکاران و اساتید حق مطلب را ادا نموده‌اند، اکنون ضمن خدا قوت و دست مریزاد در شرایطی که از یک طرف عمق و وسعت علوم بی‌وقفه گسترش یافته و انتخاب مطالب لازم و به‌روز نگهداشتن خود مستلزم برنامه‌ریزی بسیار دقیقی می‌باشد.
لذا از دست‌اندرکاران این هفته‌نامه انتظار می‌رود که با یک دید همه‌جانبه مسئولیت و رسالت خود را به انجام رسانده و مشکلات جدید ازجمله احیای قداست پزشکی را نظرخواهی و رهنمون‌های ارائه شده توسط اساتید را منعکس نمایند.
و کلام آخرین، تقاضا از همکاران محترم است که با ارسال سخنان و مطالب علمی گرانقدرشان سهم خود را در تغذیه‌ی این رسانه‌ی فراگیر همچنان حفظ و ما را حمایت‌نمایند.
من با سخنم به دل سفر خواهم کرد
از سایه‌ی لطف دل گذر خواهم کرد
احساس لطیف و گرده‌افشان تورا
از گرده‌ی گل لطیف‌تر خواهم کرد
برچسب ها
مطالب مرتبط
ثبت نظر