CPR زودهنگام با افزایش بقا ارتباط دارد

نرخ بقای ۳۰‌روزه‌ی بیمارانی‌که قبل از رسیدن خدمات پزشکی اورژانس به محل CPR دریافت‌کردند بیش‌از دوبرابر بیمارانی بود که CPR دریافت نمی‌کردند.

طی ۳۰‌سال گذشته حدود ۳‌میلیون انسان در سوئد (جمعیت فعلی حدود ۱۰میلیون) احیای قلبی ـ ریوی (CPR) را آموزش دیدند. برای تعیین این مسأله که آیا آغاز CPR قبل از رسیدن خدمات پزشکی اورژانس (EMS) به محل، بقای ۳۰روزه‌ی بیماران مبتلا به ایست قلبی در خارج‌ از بیمارستان را تحت‌تأثیر قرار‌می‌دهد یا خیر، محققان داده‌ها‌ی حاصل از بایگانی ایست قلبی سوئد از سال‌ 1990‌ تا ‌2011 را بررسی‌کردند.

این تحلیل بیش‌از ۳۰۰۰۰‌مورد ایست قلبی را شامل می‌شود که به شهادت رهگذران، EMS آنها را درمان کرده‌است و ۵۱درصد از این موارد قبل‌از رسیدن EMS به محل، CPR‌ دریافت‌کرده بودند. بقای ۳۰روزه در بیمارانی‌که قبل‌از رسیدن EMS به محل CPR‌ دریافت‌کرده بودند در مقایسه با مواردی که CPR‌ دریافت نکرده بودند به میزان قابل‌توجهی بالاتر بود (۱۰/۵درصد در‌مقابل ۴درصد). بیمارانی‌که قبل‌از رسیدن EMS به محل CPR‌ دریافت‌کرده بودند اغلب جوانتر و مرد بوده و بیشتر در خارج از خانه از حال رفته بودند. ضمناً، تعداد بیمارانی که قبل‌از رسیدن EMS به محل CPR‌ دریافت‌کرده بودند با گذر زمان افزایش یافته‌است (احتمالاً بهبود روش‌ها و فناوری‌های احیا با گذر زمان نتایج را مخدوش می‌کند). اما، پس‌از تعدیل این عوامل و سایر عوامل اختلال‌آفرین بر‌اساس نمره‌ی گرایش، باز هم تفاوت در میزان بقای ۳۰روزه همچنان قابل‌ملاحظه بود.

N. Eng J Med 2015 June