اول شهریورماه که یادآور نام پزشک عالیقدر ایرانی بوعلی سینا است، و تنها بسنده نمودن به ذکر نام بوعلی و روز پزشک آیا کافی است؟
مسلماً دوستانی که در مسیرشان میدان بوعلی (دروازه شمیران‌سابق) قرار داشته، تندیس زیبای حکیم بوعلی سینا را در سمت شرقی میدان فراوان دیده‌اند و اینکه این پزشک فرزانه‌ی کتاب قانون در دست، با چه هیبت و شکوهی عابران میدان و خیابان روشندلان(دکتر خزائلی) را نظاره می‌کند.
ولی پس از احداث مجتمعی عظیم که موجب مستورشدن تندیس از چشم بسیاری از عابران شده، آنچه که انسان را به فکرت وامیدارد سرنوشت بوعلی است که با وجود تحمل صدمات فراوان از سلاطین وقت در زمان حیاتش، پس از مرگ نیز تندیس او این‌گونه مقهور نماد سرمایه می‌شود. شاید هم بوعلی به‌زبان بی‌زبانی به‌ما گوشزد می‌نماید که دیگر موضوع انشاء «علم بهتر است یا ثروت» جایگاه و شأن سؤال ندارد.
از طرف دیگر در این دوران که خدمات پزشکی را با تعرفه تعریف می‌نمایند وکیفیت از هزار جانب منجمله بیمه‌ها، مخارج و صورتحساب‌ها، شکستن حریم عاطفی پزشک و بیمار و ... مورد تهدید قرار گرفته، من پزشک چه راهی را بایست برگزینم که در نهایت، دنیا و آخرت را نباخته باشم. آیا تنها نامگذاری روز پزشک می‌تواند عزت حکیم و حرمت محکمه را بازگرداند.
ثبت نظر