در شماره‌ی ۱۰۸۳هفته‌نامه‌ی «پزشکی‌امروز» مطالب ارزشمندی از استاد علم و اخلاق پزشکی جناب آقای دکتر حسابی در‌مورد استاد فقید، شادروان پروفسور عدل نوشته شده است. اینجانب که افتخار شاگردی ایشان را داشته‌ام، به‌حکم‌وظیفه لازم دانسته‌ام تا مطالبی در‌خصوص این ابر مرد تاریخ پزشکی و جراحی ایران بنویسم.
شادروان پروفسور عدل با همه‌ی مقام و منزلت و مشغله‌ای که داشت، با اشتیاق فراوان درکلاس درس دانشجویان سال سوم‌پزشکی تهران در ساعت ۲بعدازظهر به‌موقع حاضر می‌شدند.تعداد دانشجویان کلاس حدود۳۰۰ تَن بودند. موضوعات تدریس در‌مورد رایجترین فوریت‌های جراحی (آپاندیس، پریتونیت فتق و...) می‌بود. طرز صحبت‌کردن استاد برایشان آنقدر جذابیت داشت که دانشجویان تا آخرین دقایق در کلاس درس می‌ماندند.
سال ۱۳۳۵ کلاس درس پروفسور عدل در سالن بیمارستان سینا (دانشجویان سال سوم دانشکده‌ی پزشکی) ردیف جلو از راست به چپ،
اساتید محترم آقایان دکتر حسابی ، دکترمعتمد ، دکتر منوچهری ، دکتر کاراپتیان
بعداز پایان درس، استاد با صبر و متانت خاصی که داشت به پرسش‌ها پاسخ می‌داد. که این موضوع به‌نوبه‌ی خود موجب آن می‌شد که دانشجویان هرچه بیشتر جمع‌می‌شدند تا سخنان استاد را گوش‌دهند. برنامه‌ی آموزشی جراحی در کلاس درس به‌طور منظم ازسوی ایشان طراحی شده بود؛ به‌طوری‌که به تبعیت از ایشان توسط اساتید دیگر مانند آقایان دکتر کیافر و دکتر ذهتاب و دکتر نصیرپور و... نیز ادامه داشته است. این مرام و منش استاد از‌جمله درس‌های اخلاق آموزشی جامعه‌ی جراحان موسوم به «مکتب‌عدل» بوده‌است. به‌منظور گرامیداشت یاد‌وخاطره‌ی این استادشهیر، پیشنهاد می‌شود تا تندیس ایشان در محوطه‌ی بیمارستان سینا نصب شود.
آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند به‌جایی
گفتند فسانه‌ای و جمله در خواب شدند
روانش شاد وراهش پررهروباد.
ثبت نظر